Το κοινόν συνδέει… Το ίδιον διασπά… Πλάτων:Πολιτεία
Η αμάθεια και η άγνοια των ανθρώπων σε προηγούμενες κοινωνίες για το τι πραγματικά συνέβαινε στην εποχή τους, αναπληρώνεται σήμερα από την ημιμάθεια, την παραπληροφόρηση και την αποπολιτικοποίηση που οδηγεί στην αδράνεια και την αδιαφορία και τα διαπλεκόμενα και χειραγωγημένα ΜΜΕ των νταβατζήδων φροντίζουν γι αυτό.
Οποιος δεν έχει μυαλό παρά μόνο για το επόμενο γεύμα, και ακριβώς εκεί θέλουν να μας οδηγήσουν, δεν διαθέτει συνήθως το κέφι και την ενέργεια για να αποκτήσει τη χειραφέτηση του καλά πληροφορημένου ανθρώπου του καιρού μας και τα διαπλεκόμενα και χειραγωγημένα ΜΜΕ των νταβατζήδων φροντίζουν γι αυτό.
Διαχειρίζονται τις ειδήσεις με τέτοιο τρόπο, ώστε να κάνουν αόρατη την ιδεολογία που κρύβεται πίσω από αυτές για να συγχέουμε το συμφέρον μας με το συμφέρον εκείνων που ζουν σε βάρος μας.
Εδώ και χρόνια, εκείνοι που δε δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους μας τάχουν πρήξει με τον «χρυσό κανόνα ανάπτυξης & ευτυχίας » που ακούει στο όνομα ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ-ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Στη γλώσσα τους αυτό σημαίνει «ανταγωνιστείτε, σκοτωθείτε μεταξύ σας για ακόμη μεγαλύτερο ξεβράκωμα της τιμής της εργασίας σας και την αύξηση των κερδών μας», διότι η ανταγωνιστικότητα δεν ισχύει γι αυτούς.
Αυτοί που έχουν βολέψει και τους απογόνους τους για τις επόμενες εφτά γενιές, δεν έχουν ούτε πατρίδα ούτε θεό. Είναι διεθνώς διαπλεκόμενοι. Τα πραγματικά αδέρφια των κερδοσκόπων είναι οι όμοιοί τους που λυμαίνονται τους λαούς τους με τον ίδιο κυνικό τρόπο. Δεν έχουν νιώσει ποτέ στη ζωή τους την αγωνία, την αδυναμία και την απόγνωση του ανασφαλούς εργαζόμενου ή του μακροχρόνια άνεργου, που θα πρέπει κάποια στιγμή να μπορεί να πει μ εμπιστοσύνη στον εαυτό του και στο παιδί του τα κατάφερα επιτέλους στη ζωή μου. Όταν, επάγγελμα, μόνιμος τόπος κατοικίας, κοινωνική θέση, οικογένεια κ.λ.π. εξαρτώνται από απρόβλεπτους παράγοντες. Η ανασφάλεια, η απόγνωση, ο ατομικισμός και η κοινωνική απομόνωση δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για σκέψη και λόγο φροντίδας προς τον ίδιο και το συνάνθρωπο.
Οι καθημερινές ειδήσεις για έλληνες που επενδύουν τα κλεμμένα σε σπίτια στην Βρετανία, οι καθημερινές ειδήσεις για έλληνες πολιτικούς, επιχειρηματίες, γιατρούς κ.α. που σε συνεργασία με ξένους καταλήστεψαν και συνεχίζουν να ληστεύουν και να ξεπουλούν τον εθνικό μας δεν έχουν τελειωμό και ούτε πρόκειται να σταματήσουν.
Εντωμεταξύ, εμείς, αντί να αφυπνιστούμε από όλες αυτές τις ειδήσεις, απογοητευμένοι, αποσυρόμαστε συνεχώς στον ιδιωτικό μας μικρόκοσμο κλείνοντας πίσω μας την πόρτα, διότι μαζί με την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και της εταιρείας φυσικού αερίου, ιδιωτικοποιείται και η ίδια τη ζωή μας και αυτό ακριβώς θέλουν.
Δεν βλέπεις πουθενά κάποιον λόγο που να σε ωθήσει να υπερασπιστείς κάτι στη χώρα σου που δεν θα σου ανήκει πλέον και αυτό ακριβώς επιδιώκουν. Με ξεμοναχιασμένες και τρομοκρατημένες αντιλόπες είναι οι βασιλείς της σύγχρονης παγκοσμιοποιημένης ζούγκλας. Σε τέτοιες εποχές πλήρους σύγχυσης και απαισιοδοξίας, ή κάθεσαι και κλαις τη μοίρα σου ολισθαίνοντας συνεχώς στην ιδιωτικοποιημένη μιζέρια και απόγνωση του καναπέ, ή αναζητάς λύσεις με όλους εκείνους με τους οποίους σε συνδέει το κοινό συμφέρον.
Ο παρεξηγημένος από την αριστερά και προδομένος από την δεξιά Πλάτων, έγραφε πριν 24 αιώνες «Το κοινό συμφέρον συνδέει, διατηρεί τη συνοχή της κοινωνίας ενώ το ιδιωτικό συμφέρον διασπά την κοινωνία».
Το κοινό συμφέρον εκφράζεται μόνο με την αλληλεγγύη προς τους ομοίους και η αλληλεγγύη δεν είναι ηθικό πρόσταγμα αλλά ευφυία . Οπου εκλείπει αυτή, θριαμβεύουν οι άλλοι, «οι απέξω», που παραμονεύουν σαν τα λιοντάρια την εύκολη μοναχική λεία.
Τίποτα δεν είναι απελπιστικότερο από το να μη βρίσκεις λόγους για νέες ελπίδες και η μόνη πραγματική ελπίδα είναι να αρχίσουμε να βλέπουμε τους αντιπάλους μας όχι πλέον στον όμοιο διπλανό μας αλλά σ΄ εκείνους που πατρίδα τους και θεός τους είναι μόνο το εύκολο χρήμα του κέρδους δίχως κόπο. Θα πρέπει να αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε πάλι τον ρόλο μας, τον ρόλο του ενεργού πολίτη, που μέσα στη σχετική ευμάρεια των τελευταίων δεκαετιών (δεν έχω ανάγκη κανέναν) απωλέσαμε. Θα πρέπει να αρχίσουμε να ενεργοποιούμαστε κοινωνικά και πολιτικά αρχίζοντας από τη γειτονιά μας και από τα μικρά κοινά πράγματα που μας συνδέουν. Από αυτά θα προκύψουν και τα μεγαλύτερα. Θα πρέπει να αρχίσουμε με μικρές γιορτές δρόμου στη γειτονιά ώστε να ξαναγνωριστούμε και να συζητήσουμε μικροπροβλήματα και λύσεις της γειτονιάς μας.
Αντί να ζητάμε φτηνό φραπέ στις καφετέριες (βλέπε εκστρατεία του STAR γιατί εκεί εντόπισε το σύγχρονο πρόβλημα των νέων μας) για να μοιραστούμε τη μοναξιά μας, ας οργανώσουμε γιορτές δρόμου στη γειτονιά μας. Μόνο έτσι θα ξαναβρεθούμε μεταξύ μας και θα ανακαλύψουμε τη δύναμή μας αλλά και τη συμβολή των πρώτων αρχών μας, που μας έφτασαν εκεί που ήμασταν κάποτε.
Και ο τελευταίος από εμάς θα πρέπει να έχει αντιληφθεί ότι η πολιτική, θρησκευτική, οικονομική και πνευματική ηγεσία μας έχει αυτοευνουχιστεί αναιρώντας τον εαυτό της. Εχει χάσει τον αυτοσεβασμό της. Για να χρησιμοποιήσω και έναν όρο της μόδας. Δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα πλέον από αυτήν. Δεν έχει να δώσει πλέον τίποτα. Εχει εθιστεί μόνο στο να παίρνει και έχει υιοθετήσει το σύνθημα ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου