Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Ο Θοδωρής Τενέζος μιλάει στον Alpha!



Ο Θοδωρής Τενέζος μιλάει στην εκπομπή του Ν.Μάνεση Studio Alpha.
Σε μια εκρηκτική ομιλία του, ΚΑΡΦΩΝΕΙ στον "αέρα"
τους ΠΑΝΤΕΣ και τα ΠΑΝΤΑ!

Διαβάστε Περισσότερα

Κυριακή 26 Απριλίου 2009

Θ.Τενέζος: Σταματήστε να τους προστατεύετε!

Ακόμα και η ΕΕ εγκαλεί την ελληνική πολιτεία να σταματήσει την προστασία των χαλυβουργιών και επιφυλάσσεται δικαιώματος προσφυγής κατά της Ελλάδος.

Βασικός τρόπος προστασίας του καρτέλ του χάλυβα αποτελεί ο παράνομα στημένος μηχανισμός πιστοποίησης των προϊόντων χάλυβα που προέρχονται ακόμα και από κράτη μέλη της ΕΕ.

Ο αντιπρόεδρος Guenter Verheugen απέστειλε την αιτιολογημένη γνώμη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατά της Ελλάδος, που αποτελεί το πρώτο βήμα νομικών ενεργειών, πριν προχωρήσει στην διαδικασία οχλήσεως και τελικά στην προσφυγή στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.


Κατεβάστε το PDF από εδώ

---
Προς:

Κυρία Ντόρα ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Υπουργό Εξωτερικών
Βασιλισσης Σοφίας 5
GR-10671 Αθήνα

ELOT
Acharnon 313
GR-111 45 ATHENS

Θέμα:
Κοινοποίηση 2007/394/GR
Εμπεριστατωμένη γνώμη βάσει του άρθρου 9 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/34/ΕΚ της 22ας Ιουνίου 1998
Παρατηρήσεις βάσει του άρθρου 8 παράγραφος 2 της οδηγίας 98/34/ΕΚ της 22ας Ιουνίου 1998

Κυρία,

Την 13η Ιουλίου 2007 η Επιτροπή έλαβε το προαναφερθέν σχέδιο τεχνικού κανονισμού, το οποίο καθορίζει τις ελάχιστες γενικές και ειδικές απαιτήσεις που πρέπει να πληρούν οι χάλυβες οπλισμού σκυροδέματος.

Η εξέταση του εν λόγω σχεδίου οδήγησε την επιτροπή στην υποβολή της εμπεριστατωμένης γνώμης και των παρατηρήσεων που παρατίθενται στη συνέχεια.

Ι. Εμπεριστατωμένη γνώμη

[...]
Η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 28 της συνθήκης ΕΚ, κάθε προϊόν το οποίο παράγεται και/ή διατίθεται νόμιμα σε κράτος μέλος πρέπει καταρχήν να γίνεται αποδεκτό στο έδαφος των άλλων κρατών μελών.
[...]
Η Επιτροπή θα επιθυμούσε να επιστήσει την προσοχή των ελληνικών αρχών στο γεγονός ότι δεν μπορούν να απαιτούν από τους οικονομικούς φορείς να πιστοποιούν ότι τα προϊόντα τους συμμορφώνονται με τα εθνικά πρότυπα [...] αλλά να δέχονται ότι τα προϊόντα αυτά μπορούν να συμμορφώνονται και με άλλα πρότυπα σε ισχύ σε άλλα κράτη μέλη.
[...]
(Η Επιτροπή) Επιφυλάσσεται επίσης του δικαιώματος για κίνηση διαδικασίας οχλήσεως, εάν δεν λάβει την απάντηση των ελληνικών αρχών έως τη χρονική στιγμή της θέσπισης του υπόψη σχεδίου τεχνικού κανονισμού.
[...]

Με τιμή,

Ο αντιπρόεδρος Guenter Verheugen
Διαβάστε Περισσότερα

70 ΗΜΕΡΕΣ: Όλη η ιατρική αλήθεια για την απεργία πείνας 23/04/09

Στίς 70 ημέρες έφθασε η Απεργία Πείνας τού Θ. Τενέζου.
Απάντηση σέ ερωτήματα πού τίθενται, σχετικά μέ τή φύση καί τήν πορεία τής Απεργίας Πείνας .


Η Απεργία Πείνας τού Θεόδωρου Τενέζου άρχισε τό πρωί της 13 Φεβρουαρίου 2009.

-Περιλαμβάνει πλήρη αποχή από κάθε μορφή στερεάς τροφής.

-Ο Απεργός Πείνας λαμβάνει μόνο υγρά.

-Τά υγρά αποτελούνται από απλό σακχαρούχο διάλυμα και αλατούχο διάλυμα (NaCl).

-Από την 55η ημέρα, λαμβάνει ,αντί απλού σακχαρούχου διαλύματος καθαρό νερό και συγκεκριμένο φρουτοποτό.

-Από την 60η ημέρα λαμβάνει βιταμινούχο σκεύασμα πού περιλαμβάνει βιταμίνες Β1, Β6,Β12.

-Λαμβάνει ,πλήν του χλωριούχου νατρίου, σκεύασμα καλίου.


Η παραπάνω Απεργία Πείνας ακολουθεί διεθνή πρότυπα τά οποία διασφαλίζουν τήν χορήγηση ικανής ενέργειας γιά την λειτουργία τού εγκεφάλου, παράγοντες λειτουργίας του νευρικού συστήματος και ρύθμιση τών ηλεκτρολυτών.

-Η Απεργία Πείνας πιστοποιείται εργαστηριακά από τό χαμηλό επίπεδο ολικών λευκωμάτων τού αίματος τού απεργού, τό οποίο ακολούθησε συνεχή καθοδική πορεία κατά τη διάρκεια της απεργίας και τώρα είναι στά 6,7gr/dl (Φυσ.τιμές: 6,4-8,3 gr./dl ).Υπάρχει απώλεια βάρους 28 kg. μέχρι τίς 22-4-2009.

-Υπό τίς συνθήκες αυτές η πορεία μίας απεργίας πείνας εξαρτάται από παράγοντες ιδιοσυστασίας τού ανθρώπινου οργανισμού.Εχει περιγραφεί ιατρικά διάρκεια έως καί 324 ημερών.

-Η απεργία πείνας περιφρουρείται επί 24ωρης βάσης από προσφερθέντες ανεξάρτητους εθελοντές καί παρακολουθείται από ιατρό,μέλος τής Οργάνωσης STOPCARTEL,οπως καί από ιατρό τής Οργάνωσης ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ.

-Παρακαλούνται ιατροί η κλινικές πού ενδιαφέρονται καί επιθυμούν,όπως συμμετάσχουν στήν επιστημονική παρακολούθηση της απεργίας πείνας.


Αθήνα 23-4-2009


Διαβάστε Περισσότερα

Σάββατο 25 Απριλίου 2009

Ποιά ήταν η μοίρα για μερικούς απο τους πιο σημαντικούς έλληνες(500-332 π.Χ)


Πυθαγόρας 500 π.Χ. ετών 80: εξορία από πείνα.
Μιλτιάδης 489 π.Χ. ετών 65: φυλακή.
Αριστείδης 468 π.Χ. ετών 72: εξορία από πείνα.
Θεμιστοκλής 461 π.Χ. ετών 66: εξορία.
Αισχύλος 456 π.Χ. ετών 69: εξορία.
Περικλής 429 π.Χ. ετών 66: παραιτήθηκε κατηγορούμενος.
Φειδίας 429 π.Χ. ετών 66: φυλακή.
Αναξαγόρας 428 π.Χ. ετών 72: εξορία.
Ηρόδοτος 429 π.Χ. ετών 59: εξορία.
Ικτίνος 420 π.Χ. ετών: εξορία.
Σοφοκλής 406 π.Χ. ετών 90: εξορία από πείνα.
Ευριπίδης 406 π.Χ. ετών 74: εξορία.
Αλκιβιάδης 404 π.Χ. ετών 48: εξορία.
Σωκράτης 399 π.Χ. ετών 71: ήπιε το κώνειο.
Θουκυδίδης 396 π.Χ. ετών 64: εξορία.
Αριστοφάνης 385 π.Χ. ετών 61: εξορία από πείνα.
Πλάτων 347 π.Χ. ετών 80: εξορία..
Ισοκράτης 338 π.Χ. ετών 99: εξορία.
Δημοσθένης 322 π.Χ. ετών 62: ήπιε δηλητήριο.

Αιτία θανάτου των Ελλήνων:
φθόνος, αχαριστία, διχόνοια..



Διαβάστε Περισσότερα

O κ.Σανιδάς και η Χούντα!


Μετά την πτώση της δικτατορίας το 1974, ξεκίνησε μια σειρά από δίκες αστυνομικών που είχαν βασανίσει άγρια πολίτες. Σε μια παρόμοια δίκη στην Πάτρα, πρωταγωνιστής ήταν ο νυν εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδας. Ο "Ιός" της "Ελευθεροτυπίας" δημοσίευσε πριν από λίγες μέρες τα αποκαλυπτικά πρακτικά της δίκης.


Φέρνουμε σήμερα στη δημοσιότητα ένα σημαντικό ντοκουμέντο της μεταπολίτευσης. Πρόκειται για τα πρακτικά μιας δίκης που διεξήχθη στις 15 Δεκεμβρίου 1975 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πατρών.

...Η αξία του ντοκουμέντου ενισχύεται από το γεγονός ότι στην υπόθεση αυτή πρωταγωνιστούν δύο πρόσωπα που έχουν και σήμερα μια εξέχουσα κοινωνική θέση, σε διαφορετικά βέβαια πόστα. Ο εισαγγελέας της δίκης εκείνης στην Πάτρα δεν είναι άλλος από τον κ. Γεώργιο Σανιδά, τον σημερινό εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος έχει επιδείξει ιδιαίτερη δραστηριότητα την τελευταία περίοδο. Αλλά και ο μηνυτής, αυτός που υπέστη τα βασανιστήρια, είναι ο τότε φοιτητής Γιάννης Πουντουράκης, ο οποίος είναι σήμερα καθηγητής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στον Τομέα Επικοινωνιών, Ηλεκτρονικής και Συστημάτων Πληροφορικής.

.. Από τα επίσημα πρακτικά της δίκης μεταφέρουμε τα βασικά στοιχεία από την κατάθεση του κ. Πουντουράκη:

..Όταν μας επήγαν εις τον 1ον όροφον εκεί ήσαν 15-20 αστυνομικοί οι οποίοι άρχισαν να μας κτυπούν με κλωτσιές, γροθιές και μας έριξαν κάτω από τα κτυπήματα. Όλα αυτά εγένοντο κατ’ εντολήν των κατηγορουμένων. Κατόπιν μας επήγαν σε μία μεγάλη αίθουσα, όπου ήλθε και ο κατηγορούμενος Α.Σ. και μας είπε ότι, το Πανεπιστήμιον το φτιάξαμε εμείς και δεν ημπορείτε εσείς να το διαλύσετε και άλλα πολλά, ήθελε δε να μας εκμηδενίση την προσωπικότητα.

Εμένα μάλιστα με ερώτησε ο Α.Σ. γιατί τραγουδάμε το τραγούδι ‘Πότε θα κάνει ξαστεριά’ και του απήντησα ότι είναι δημοτικό τραγούδι. Εν συνεχεία με ερώτησε πότε πρωτοτραγουδήθηκε και εγώ του απήντησα ‘προ 500 ετών’ και ακολούθως με ερώτησε γιατί το τραγουδάμε και του είπα ‘γιατί είχαμε Τούρκους’ και αυτός τότε μου είπε ‘σήμερα έχουμε Τούρκους;’ Και εγώ του απήντησα ‘δεν ξέρω’. Τότε άρχισε να με βρίζη.

Κατόπιν έπαιρναν έναν-έναν φοιτητήν οι αστυνομικοί. Εμένα με ωδήγησαν εις τον 4ον όροφον, όπου εκεί ήτο ο κατηγορούμενος Γ.Α., ο Α.Σ., ο Λ.Π. και άλλοι αστυνομικοί, αφού με πέταξαν κάτω μου πέρασαν τα πόδια μέσα σε μια καρέκλα και ο κατηγορούμενος Λ.Π. μου κρατούσε τα πόδια παραπάνω από τους αστραγάλους και ο κατηγορούμενος Γ.Α. με κτυπούσε με ένα ξύλο το οποίον είχε μήκος ένα μέτρο η δε διάμετρος αυτού ήτο 2,5-3 εκατοστά εις τα πέλματα των ποδών μου.

Το ξύλο αυτό το σήκωνε ψηλά και έπαιρνε φόρα προκειμένου να μη κτυπήση, μάλιστα ενθυμούμαι χαρακτηριστικά ότι σε μία στιγμή που τράβηξα τα πόδια μου κτύπησε το ξύλο σε ένα πλευρό της καρέκλας και έσπασε τούτο. Ο κατηγορούμενος Γ.Α. με κτυπούσε κατ’ αυτόν τον τρόπον επί τρία τέταρτα της ώρας και αυτός ήτο ο φάλαγξ που μου έκαμαν. Κατά την ώραν του μαρτυρίου του φάλαγγος ο κατηγορούμενος Α.Σ. ήτο παρών.

Με κτυπούσαν και μου έλεγαν να παραιτηθώ από μέλος της απεργιακής επιτροπής των φοιτητών, αλλά επειδή εγώ ηρνούμην να πράξω τούτο μου έλεγαν τούτο ‘θα σε κτυπούμε μέχρι να μας πης ότι θα παραιτηθής’ και οι τρεις κατηγορούμενοι. Όταν σηκώθηκα από κάτω με έβαλαν να κάνω τροχάδην και ο κατηγορούμενος Γ.Α. με κτυπούσε με μία βέργα ξύλινη στις παλάμες, στους μηρούς και στην πλάτη. Το τροχάδην πιστεύω με έβαλαν να το κάνω προκειμένου να κυκλοφορήση το αίμα εις τα πόδια μου. Μάλιστα όταν κατόπιν με επήγαν σε ένα δωμάτιο ο κατηγορούμενος Α.Σ. μου είπε ‘τα ήθελες και τα έπαθες’.

Μετά από το δωμάτιο αυτό που με είχαν, με πήρε ο κατηγορούμενος Γ.Α. να δώσω κατάθεσι, εκεί όμως δεν με κτύπησε. Εγώ εζήτησα δικηγόρο προκειμένου ν’ απολογηθώ, τον κ. Στεφανόπουλον, αλλά δεν μου επέτρεψαν και την άλλη ημέρα με παρέπεμψαν στο αυτόφωρο, αλλά επειδή εγένοντο διαδηλώσεις από τους φοιτητάς ανεβλήθη η δίκη για να γίνη την 10/8/1973. Λέγω ότι με εκτυπούσαν προκειμένου να μου πάρουν κατάθεσιν, δηλαδή να ωμολογήσω προκειμένου να με παραπέμψουν εις δίκην με κατηγορία ότι προέτρεπα τους συμφοιτητάς μου εις απεργίαν. Όταν μου έπαιρνε κατάθεσι ο Γ.Α. έγραφε ότι ήμουν μέλος της επιτροπής, ότι είχα πάει εις την λέσχην και εις το Πανεπιστήμιον, την οποία κατάθεσιν εγώ θα την υπέγραφα. Αυτά που έγραφε εις την κατάθεσίν μου ήσαν αλήθεια.

Με κτυπούσαν προκειμένου να με εξουθενώσουν και να με βγάλουν από την επιτροπήν του απεργιακού αγώνος. Ο πρώτος λόγος που κτυπούσαν ήτο να παραιτηθώ από μέλος της επιτροπής κι ο δεύτερος λόγος να μη αρνηθώ να καταθέσω εις τον Γ.Α.. Οι Γ.Α. και Λ., εκτός από τας εντολάς που έπαιρναν από το κέντρον, ανέπτυσσαν και ιδικήν των πρωτοβουλίαν, αλλά το κέντρον τα ανεχότανε αυτά που έκαναν.

Τι ώρα με εκτύπησαν εις τον 4ον όροφον δεν ενθυμούμαι, διότι μας είχαν πάρει τα ωρολόγια όταν μπήκαμε μέσα εις την Ασφάλεια. Εκτός από εμένα μέσα εις την Ασφάλεια εδάρησαν και άλλοι φοιτηταί. Εμένα με εκτύπησαν ημέραν Παρασκευήν προς Σάββατον και την Δευτέρα επήγα εις τον ιατρόν Τσ. εις το ιατρείον του το οποίο ευρίσκεται επί της Κορίνθου προκειμένου να με εξετάση».

Η παρέμβαση Σανιδά

Στο σημείο αυτό ο εισαγγελέας κ. Σανιδάς διέκοψε την κατάθεση, προκειμένου να σημειώσει μια αντίφαση που είχε κατά τη γνώμη του η εξιστόρηση του κ. Πουντουράκη, ότι δηλαδή στην προδικασία είχε δηλώσει ότι εξετάστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Πατρών και όχι σε ιδιωτικό ιατρείο. Μάλιστα κατά τον κ. Σανιδά το σημείο αυτό ήταν τόσο σοβαρό ώστε χρειαζόταν να εξεταστεί αμέσως ο ιατρός. Το δικαστήριο διέκοψε την κατάθεση του κ. Πουντουράκη για να εξετάσει το αίτημα του εισαγγελέα. Όταν συνέχισε, ο μηνυτής ανέφερε ότι στον γιατρό πήγε μόνο για το τραυματισμένο χέρι του που υποχρεώθηκε να κρατά σε νάρθηκα. Αλλά τα σοβαρότερα χτυπήματα ήταν στα πέλματα:

«Οταν μου έκαναν φάλαγγα δεν μου έβγαλαν τα παπούτσια και τούτο είναι πιο επικίνδυνο. Πριν του φάλαγγος συνήντησα τον Α.Σ. και με απειλούσε ότι θα με τσακίση αν δεν σταματήσω τη δραστηριότητά μου. Μετά τον φάλαγγα μου πήραν κατάθεσιν. Την κατάθεσιν την έπαιρναν μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας. Από την λέσχην τότε συνελήφθησαν 12-13 άτομα και παρεπέμφθησαν εις το δικαστήριον μόνον 8 άτομα. Η σύλληψις όμως τότε έγινε κατ’ επιλογήν. […] Κατά την ώραν του φάλαγγος με ερωτούσαν αν θα παραιτηθώ από μέλος της απεργιακής επιτροπής».

Στη συνέχεια εξετάστηκε ο γιατρός Ν. Τσ., ο οποίος ήταν καθηγητής στο τοπικό Νοσοκομείο. Και πάλι ο εισαγγελέας κ. Σανιδάς δεν έμεινε ικανοποιημένος από την κατάθεσή του και παρά το γεγονός ότι υπήρχε σχετική ιατρική βεβαίωση, ζήτησε «όπως προσαχθώσιν τα βιβλία του Νοσοκομείου Πατρών, προκειμένου να διαπιστωθή εάν εισήχθη εις το ίδρυμα τούτο κατά μήνα Μάρτιον 1973 και ενοσηλεύθη ο περί ου πρόκειται παθών, Ιωάννης Πουντουράκης, διατασσομένης της κατασχέσεώς των».

Την καταγγελία του Γιάννη Πουντουράκη επιβεβαίωσαν οι μάρτυρες κατηγορίας που εξετάστηκαν. Ο Δημήτρης Δημητριάδης διηγήθηκε πώς τον συνέλαβαν κι αυτόν στη Λέσχη και τον μετέφεραν μαζί με τον Πουντουράκη στην Ασφάλεια. «Εκεί ήσαν 15-20 αστυνομικοί, οι οποίοι μας εξάπλωσαν κάτω και μας κτυπούσαν με κλωτσιές και με τα κλοπς μας κτυπούσαν στα χέρια και σε άλλα σημεία του σώματος. […] Τον Πουντουράκη τον πήραν πρώτα και του έκαναν φάλαγγα. […] Ο φάλαγξ είχε σκοπό να μας αποσπάσει ομολογίες».

Τον βασανισμό επιβεβαίωσαν και οι φοιτητές συγκάτοικοι του Πουντουράκη Θανάσης Σπανός και Κώστας Καραγκιουρλής, ενώ ο Χριστόδουλος Λέφας περιέγραψε τα πρησμένα πέλματα του συμφοιτητή του και εξήγησε ότι τον βασάνισαν επειδή ήταν από τα ηγετικά στελέχη του κινήματος και στόχος της χουντικής αστυνομίας ήταν να εκφοβίσει το φοιτητικό κόσμο.

Ως μάρτυρες υπεράσπισης κατέθεσαν τρεις αστυνομικοί. Ο πρώτος, που υπηρετούσε ως υπασπιστής στην αστυνομική διεύθυνση Πάτρας την περίοδο το 1973 δήλωσε ότι «ο μηνυτής πρωτοστάτησε εις τα γεγονότα της Λέσχης» και ότι «αν όπως ισχυρίζεται υπεβλήθη εις το μαρτύριον του φάλαγγος δια ποίον λόγον δεν παρεπονέθη τότε εις τον Εισαγγελέα;» Ανάλογο ήταν το επιχείρημα και του δεύτερου μάρτυρα υπεράσπισης, ο οποίος ήταν αξιωματικός υπηρεσίας κατά τη σύλληψη του Πουντουράκη: «Σ’ εμένα δεν παρεπονέθη κανείς ότι εκακοποιήθη».

Οι κατηγορούμενοι αστυνομικοί αρνήθηκαν την κατηγορία. Ο επικεφαλής Α.Σ. άφησε το ενδεχόμενο «να κτυπήθηκε στην Λέσχη από καμιά κλοπιά αστυνομικού» (ένα είδος ζαρντινιέρας της εποχής), αλλά απέκλεισε να χτυπήθηκε μέσα στην Ασφάλεια: «Ο Πουντουράκης και ανακρινόμενος ουδέν καν κατέθεσεν ότι ήτο κτυπημένος». Μ’ άλλα λόγια δεν είπε στους βασανιστές του ότι τον βασάνισαν…

Η δικαστική απόφαση

Τελικά ο κ. Σανιδάς μέχρι τέλους διατήρησε την ίδια στάση. Βασισμένος σ’ αυτά που ονόμασε αντιφάσεις μεταξύ των διαδοχικών καταθέσεων του μηνυτή, πρότεινε την ενοχή μόνο του Γ.Α. «δι’ απλήν σωματικήν βλάβην, κατ’ επιτρεπτήν μεταβολήν της κατηγορίας, την απαλλαγή δε του συγκατηγορουμένου του Λ.Π., δεχόμενος ότι δεν ετελέσθη το μαρτύριον του φάλαγγος, εις βάρος του παθόντος Ιωάννη Πουντουράκη. Ωσαύτως επρότεινε την απαλλαγήν απάντων των κατηγορουμένων διά την πράξιν της καταχρήσεως εξουσίας, εις βάρος του ως άνω παθόντος, καθ’ όσον αύτη δεν ετελέσθη».

Τελικά το δικαστήριο δεν δέχτηκε την –ουσιαστικά απαλλακτική- πρόταση του κ. Σανιδά και δεν μετέτρεψε την κατηγορία. Με την απόφασή του απέρριψε και τα επιχειρήματα του εισαγγελέα περί αντιφάσεων:

«Οι κατηγορούμενοι κατά τον κρίσιμον ώδε χρόνον της 16 Μαρτίου 1973 ετύγχανον αξιωματικοί της αστυνομίας πόλεων, υπηρέτουν δε εν Πάτραις. Κατά την άνω ημεροχρονολογίαν υπό των φοιτητών του εν Πάτραις Πανεπιστημίου εξεδηλώθη, εκτός των άλλων, άμα και διά καταλήψεως υπ’ αυτών της φοιτητικής λέσχης, αντίδρασις κατά του τότε καθεστώτος. Αι αστυνομικαί αρχαί συνέλαβον, εκτός των άλλων, κατά την άνω ημεροχρονολογίαν λόγω των φοιτητικών ως άνω αντιδράσεων και τον μηνυτήν Ιωάννην Πουντουράκην, φοιτητήν του ενταύθα Πανεπιστημίου.

Ούτος ήτο, κατά τον άνω χρόνον, εκ των ιθυνόντων των φοιτητικών εκδηλώσεων. Μετά την σύλληψίν του ο μηνυτής, μετά των άλλων συλληφθέντων, προσήχθη εις το κατάστημα της ασφαλείας, ίνα, μετά σχηματισμόν της δικογραφίας, προσαχθή αρμοδίως. Εις το περί ου πρόκειται κατάστημα, οι εκ των κατηγορουμένων Γ.Α. και Λ.Π. εξηνάγκασαν τον μηνυτήν όπως ‘ξαπλώση’ επί του δαπέδου γραφείου τινος. Είτα εξηνάγκασαν οι ανωτέρω τον μηνυτήν να θέση τους πόδας του εις το διάκενον του οπισθίου τμήματος (πλάτης) καθίσματος τινος. Εν συνεχεία ο εκ των κατηγορουμένων Γ.Α. ήρξατο διά χάρακος τινος να κτυπά μετά δυνάμεως τα πέλματα του μηνυτού.

Ο έτερος των κατηγορουμένων εκράτει, καθ’ όλην την διάρκειαν των άνω κτυπημάτων τους πόδας του μηνυτού. Το τοιούτον (καταφορά κτυπημάτων) διήρκεσεν επί 45 λεπτά της ώρας. Μετά ταύτα ο ρηθείς Γ.Α. εκτύπησε πολλάκις τον μηνυτήν διά ξυλίνης βέργας εις τους μηρούς, πλάτην, κλπ. Συνεπεία των κτυπημάτων τούτων ο μηνυτής υπέστη μώλωπας, σκληρύνσεις και οιδήματα.

Η τοιαύτη συμπεριφορά των άνω κατηγρουμένων απεσκόπει εις την καταπτόησιν του μηνυτού με την απωτέραν επιδίωξιν όπως ούτος παύση ασχολούμενος με την, κατά του τότε καθεστώτος, κίνησιν των φοιτητών. Διά της τοιαύτης συμπεριφοράς των κατηγορουμένων δεν εσκοπείτο η λήψις καταθέσεώς τινος του μηνυτού.

Πάντα ταύτα προκύπτουν εκ της σαφούς καταθέσεως του μηνυτού, πλήρως συνεπικουρουμένης υπό των καταθέσεων των λοιπών μαρτύρων κατηγορίας, ιδία του Δημητρίου Δημητριάδη, και είναι αληθές ότι ο μηνυτής περιέπεσεν εις αντιφάσεις τινάς, ιδία αν εξητράσθη υπό ιατρού εις το εν Πάτραις κρατικώ Νοσοκομείω ή εν ιδιωτικώ ιατρείω, ουχ ήττον απεδείχθη περιτράνως, εκ σχετικής βεβαιώσεως της διευθύνσεως του αυτού νοσοκομείου ότι ο μηνυτής και διαληφθείς μάρτυς εξητάσθησαν, κατά την 20 μαρτίου 1973, εν τω άνω Νοσοκομείω (ούτοι είναι εγγεγραμμένοι εις τα άνω βιβλία υπ’ αύξοντας αριθμούς 673 και 674/20-3-1973).

Η κατάθεσις του μηνυτού και των λοιπών μαρτύρων κατηγορίας εξ ουδενός στοιχείου αναιρείται. Τα άνω κτυπήματα λόγω της μεθ’ ην κατεφέρθησαν δυνάμεως και του χρόνου διαρκείας των, ηδύναντο να περιάγωσι τον μηνυτήν εις κίνδυνον ζωής και να επιφέρουν εις αυτόν βαρείαν σωματικήν βλάβην. Κατ’ ακολουθίαν τούτων δέον να κηρυχθή ένοχος ο εκ των κατηγορουμένων Γ.Α. επικινδύνου σωματικής βλάβης, ο δε Λ.Π. ένοχος αμέσου συνεργείας εις την άνω πράξιν, άπαντες δ’ οι κατηγορούμενοι αθώοι της δι’ ην κατηγορούνται πράξεως της καταχρήσεως εξουσίας».

Τελικά ο Γ. Α. καταδικάστηκε σε φυλάκιση έξι μηνών και ο Λ.Π. τεσσάρων μηνών με αναστολή, ενώ ο προϊστάμενός τους Α.Σ. κηρύχθηκε αθώος.

Ασφαλώς ξενίζει τον σημερινό αναγνώστη οι χαμηλές ποινές που επιβλήθηκαν κι ακόμα περισσότερο η επιμονή του σημερινού ανώτατου δικαστικού (που είχε πρωτοδιοριστεί ως εισαγγελικός πάρεδρος στις 17/9/1971) να πέσουν στα μαλακά οι βασανιστές αστυνομικοί.

πηγή:tvxs.gr

Διαβάστε Περισσότερα

Μάνα Ελλάδα μου και μητριά μου.

Μάνα Ελλάδα μου και μητριά μου.

Σαν τον Φρίξο και την Έλλη,
μάνα Ελλάδα μου Νεφέλη
μ΄εγκατέλειψες.

Στην Ινώ με έχεις δώσει,
μα αυτή μ΄έχει λαβώσει,
για να χαίρεται.

Στους κακούς καιρούς πετάω,
δυο φτερά πληγές φοράω,
στους αέρηδες.

Στον ατζέντη μ΄έχει δώσει,
όσο,όσο να γλυτώσει,
και παινεύεται.

Μ΄έβαλε και στην ρουλέτα,
το ΄πε ο ατζέντης νέτα-σχέτα
και δεσμεύεται...

Στα ευτελή να με κληρώσει,
φτάνει να μ΄αποκληρώσει,
κι ας μη φαίνεται.

Στοίχημα άχαστο έχει βάλει,
μάνα μου να με πεθάνει,
μα δεν έρχεσαι.

Υ.γ. Μ΄αυτό το ταπεινό μου ποίημα καταγγέλω την αναλγησία της μητριάς Πατρίδος,
της σύγχρονης Ινούς μας ,για την αναλγησία προς προς τον απεργό, Θοδωρή Τενέζο ! Να ντρέπεστε !


Κανένας


Διαβάστε Περισσότερα

Παρασκευή 24 Απριλίου 2009

Πέμπτη 23 Απριλίου 2009

Γονατιστοί μπροστά στο μεγάλο αφεντικό!

Μάθετε γιατί δεν τολμούν να αγγίξουν την ΣΙΔΕΝΟΡ – Στασινόπουλο οι δήθεν «πολιτικοί άνδρες», τα Μέσα Μαζικής «Ενημέρωσης» και οι «ανεξάρτητες» αρχές. Όλοι τους γονατιστοί μπροστά στο μεγάλο αφεντικό τους.

Τα αποσπάσματα που αφορούν στην ιστορική πορεία της οικογένειας Στασινοπούλου από το άρθρο «Βιοχάλκο: Ο κολοσσός των 3,3 δισ. ευρώ και των υπεραξιών».

«Η ελληνική βιομηχανία στηρίζεται σε λίγες μεγάλες επιχειρήσεις που αποτελούν και τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Χωρίς αμφιβολία μία από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις, αν όχι η μεγαλύτερη, είναι η Βιοχάλκο η οποία και πραγματοποίησε το 2006 τζίρο 3,3 δισ. ευρώ και καθαρά κέρδη 113 εκατ. ευρώ. Στον όμιλο ανήκουν περί τις 80 θυγατρικές ανά τον κόσμο, ενώ οι εργαζόμενοι σε αυτόν που φτάνουν περίπου τους 9.000 ανθρώπους.»



Μιλάμε δηλαδή για μια επιχείρηση που είχε το 2006 για τζίρο όσα χρωστούσαν το 2008 τα ελληνικά νοσοκομεία στις φαρμακοβιομηχανίες.

Μια επιχείρηση της οποίας τα καθαρά κέρδη το 2006 ήταν όσα οι μίζες της Siemens

«Στο ελληνικό Χρηματιστήριο έχει εισηγμένες ΕΛΒΑΛ, ΕΤΕΜ, Σωληνουργεία Κορίνθου, Ελληνικά Καλώδια, ΣΙΔΕΝΟΡ, ΧΑΛΚΟΡ, ενώ έχει σημαντική συμμετοχή και στη ΣΙΔΜΑ. Εισηγμένη βέβαια είναι και η μητρική εταιρεία Βιοχάλκο.»

Και όχι μόνο. Η ΣΙΔΜΑ π.χ. κατέχει το 78% της ΠΑΝΕΛΚΟ, που δραστηριοποιείται στην παραγωγή μεταλλικών στοιχείων. Μ' αυτόν τον τρόπο, ποιός ξέρει άραγε πόσες άλλες εταιρείες στον κλάδο της μεταλλουργίας ανήκουν, έμμεσα, στην οικογένεια Στασινοπούλου.

«Επικεφαλής της εταιρείας είναι ο κ. Νίκος Στασινόπουλος ο οποίος ουδεμία σχέση έχει με τους επιχειρηματίες που γνωρίζουμε. Απέχει από τα φλας των φωτορεπόρτερ, δεν κάνει κοσμική ζωή, δεν θα τον δείτε σε κανένα γκαλά. Λέγεται στην αγορά, ότι η "αποχή" του έχει να κάνει με την εκτόξευση το 1991 δύο ρουκετών προς τα γραφεία της Βιοχάλκο, από την "17 Νοέμβρη". Μύθος ή πραγματικότητα; Ίσως ποτέ κανείς δεν θα μάθει...

Ο Νίκος Στασινόπουλος δεν μας έχει συνηθίσει σε δημόσιες εμφανίσεις, κάτι που όμως προσπάθησε να "διαψεύσει" με την παρουσία του στα εγκαίνια θυγατρικής εταιρείας στην Βουλγαρία πριν δύο περίπου χρόνια.»

Ο εξ Αρκαδίας επιχειρηματίας ήταν πάντοτε της λογικής ότι τις επιχειρήσεις τις διοικούν οι "νοικοκυραίοι" δηλαδή οι ιδιοκτήτες και όχι οι "νοικάρηδες", δηλαδή οι θεσμικοί επενδυτές. Ο όμιλος Βιοχάλκο αλλά και οι θυγατρικές του, ήταν από τους πρωταγωνιστές σε κάθε χρηματιστηριακή "έκρηξη". Ο όμιλος Βιοχάλκο θεωρείται από τους μαιτρ των υπεραξιών. Και το 1999 και τώρα οι μετοχές του ομίλου αποτελούν μετοχές "διαμάντια" για το ελληνικό Χρηματιστήριο, που όσοι τις πίστευαν από τις "κακές ημέρες" του Χρηματιστηρίου σήμερα είναι... πλουσιότεροι.

Σε ό,τι αφορά το ποσοστό που ελέγχεται από την οικογένεια Στασινόπουλου στον όμιλο δεν είναι απόλυτα σαφής και αυτό διότι δεν είναι λίγες οι φορές που εμφανίζονται ως μέτοχοι off shore εταιρείες.»

Σε απλά ελληνικά, οι μετοχές των εταιρειών που ελέγχονται από την οικογένεια Στασινοπούλου εξαρτώνται αποκλειστικά από τα παιχνίδια που παίζουν οι ίδιοι, με off shore και λοιπές εταιρείες – μαριονέττες. Γίνεται επίσης κατανοητό ότι με τέτοια παιχνίδια ελέγχεται και η πορεία του χρηματιστηρίου από μια χούφτα ανθρώπους (βλ. Ριζοσπάστης 3/12/2006 για την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας).

Σίγουρα ο Νίκος Στασινόπουλος και οι δύο γιοί του είναι από τους πλέον πλουσίους ανθρώπους στη χώρα μας, όμως με κανένα τρόπο δεν προσπαθούν να το δείξουν. Αν κάποιος προσπαθήσει να βρει τον Νίκο Στασινόπουλο σε κάποια κοσμική εκδήλωση μάλλον μάταιο κόπο θα κάνει. Η προσωπική του ζωή μένει πολύ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.»

Είναι σαφές ότι κάποιοι που είναι «από τους πλέον πλουσίους ανθρώπους στη χώρα» και ελέγχουν άμεσα ή έμμεσα δύο από τους σημαντικότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας (μεταλλουργία και, συνεκδοχικά, κατασκευές), έχουν κάθε λόγο να κρύβονται από την δημοσιότητα. Άλλωστε αυτήν την έχουν αφήσει στους υπαλλήλους τους: τον «πολιτικό κόσμο» της χώρας.

«Το ίδιο μακριά μένουν και οι χορηγικές δραστηριότητες του ιδρύματος που η οικογένεια έχει ιδρύσει, με την επωνυμία "Κοινωφελές Ίδρυμα Μιχαήλ Ν. Στασινόπουλος – Βιοχάλκο", από το 1969 εις μνήμη του πατέρα του Νίκου Στασινόπουλου.

Η έδρα του ιδρύματος είναι η Αθήνα, ωστόσο το πολιτιστικό κέντρο στο οποίο και πραγματοποιείται το σύνολο σχεδόν των εκδηλώσεων βρίσκεται στο χωριό Στάδιο (πρώην Αχούρια) του Δήμου Τεγέας, που αποτελεί τη γενέτειρα του Μιχαήλ Στασινόπουλου. Εκτός από εκδηλώσεις το ίδρυμα χρηματοδοτεί πολλά σχολεία του Δήμου, αλλά και τις ανασκαφές αρχαιοτήτων που γίνονται στην περιοχή.»

Ο Μιχαήλ Στασινόπουλος γεννήθηκε στα Αχούρια (νυν Στάδιο) το 1899. Σπούδασε στο Χημικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών και ασχολήθηκε αρχικά με τι εμπόριο, όπως και ο πατέρας του και εν συνεχεία μπήκε στο χώρο της βιομηχανίας.

Το πρώτο εργοστάσιο του ομίλου ιδρύθηκε το 1937. Παρήγε σωλήνες, οικιακά σκεύη και υδραυλικά είδη. Όταν άρχισε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, το χαλυβουργείο μετατράπηκε σε πολεμική βιομηχανία, αφού έπαιρνε τα παλιά φυσίγγια και τα έκανε πάλι σφαίρες. Αυτή η δυνατότητα δεν υπήρχε νωρίτερα στην Ελλάδα και έτσι η λειτουργία του εργοστασίου συνέβαλε στη μάχη που έδωσε η χώρα. Για να προλάβει την παραγωγή σε πολεμικό υλικό το εργοστάσιο λειτουργούσε όλο το εικοσιτετράωρο με τέσσερις βάρδιες, ακόμη και τις Κυριακές. Την περίοδο της Κατοχής το εργοστάσιο έκλεισε και λειτούργησε πάλι το 1946.

Η οικογένεια Στασινόπουλου ήλθε στην Αθήνα το 1920 από την Τεγέα της Αρκαδίας. Το εργοστάσιο της οδού Πειραιώς ιδρύθηκε από τους αδελφούς Μιχάλη, Γιάννη και Ηλία Στασινόπουλο. Μετά τον πόλεμο, το 1946, άρχισε να κατασκευάζει για ιδία χρήση μηχανήματα για την κατεργασία αλουμινίου. Τρία χρόνια αργότερα, το 1949, η εταιρεία πήρε ένα δάνειο 600.000 δολαρίων από το Σχέδιο Μάρσαλ, με το οποίο αγοράστηκαν καινούργια μηχανήματα και επεκτάθηκαν τα κτίρια της βιομηχανικής παραγωγής. Τα επόμενα χρόνια αποδείχθηκε δύσκολο για την εταιρεία να αποσβέσει το υπέρογκο δάνειο. Η υποτίμηση της δραχμής το 1953, από την τότε κυβέρνηση Μαρκεζίνη, έκανε τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα. Οι μέτοχοι δίστασαν, αφού το μεγάλο δάνειο σε δολάρια ήταν απαγορευτικό για την κερδοφόρο λειτουργία της επιχείρησης. Τότε ο διορατικός και πιστός οπαδός της βιομηχανίας Μιχάλης Στασινόπουλος πήρε μια ριψοκίνδυνη απόφαση. Αγόρασε την πλειοψηφία των άλλων μετοχών και κράτησε μόνος του ένα υπερχρεωμένο εργοστάσιο. Γνώστης της αγοράς και με παράδοση στο εμπόριο άλλαξε το όνομα της επιχείρησης από "Ελληνική Βιομηχανία Χαλκού" σε "Βιοχάλκο", παίρνοντας το νέο όνομα από την τηλεγραφική διεύθυνση της παλαιάς εταιρείας.

Σημειώστε το αμερικανικής προελεύσεως δάνειο. Συνδυάζεται και με παράπλευρες πληροφορίες περί παραγωγής όπλων για ένα από τα δύο στρατόπεδα του εμφυλίου.

Το 1953 μπαίνει στη δουλειά και ο κ. Νίκος Στασινόπουλος. Δύο χρόνια αργότερα, το 1955, γίνεται η μεγάλη προσπάθεια για την αναδιοργάνωση και τον εκσυγχρονισμό της εταιρείας με την εισαγωγή καινούργιων μηχανημάτων μεταπολεμικής παραγωγής. Την επόμενη χρονιά, το 1956, αρχίζει η ανανέωση του εργοστασίου της οδού Πειραιώς. Έτσι το 1958 εισάγεται και τοποθετείται στο εργοστάσιο ένα πρωτοποριακό τότε έλαστρο για την παραγωγή προϊόντων αλουμινίου. Το μηχάνημα αυτό θα αποτελέσει τη βάση μιας νέας μεγάλης βιομηχανίας, που αργότερα μετεξελίχθηκε στην ΕΛΒΑΛ.

Την περίοδο 1960-61 μπαίνει ως μέτοχος στη Βιοχάλκο, αγοράζοντας το 33%, η βελγική χαλυβουργική κοινοπραξία Socobelge, η οποία ήταν ήδη από το 1960 μεγάλη holding με κορμό τη χαλυβουργία.

Η εταιρεία αυτή επένδυσε στη Βιοχάλκο 1 εκατ. δολάρια, ποσό αστρονομικό για την εποχή, με το οποίο αγοράστηκε το οικόπεδο στον Κηφισό, όπου στεγάστηκε η Βιοχάλκο Αλουμίνιον, η μετέπειτα ΕΛΒΑΛ. Δημιουργήθηκε έτσι το αυτόνομο εργοστάσιο για την παραγωγή προϊόντων αλουμινίου και στο εργοστάσιο της οδού Πειραιώς έμεινε μόνο ο τομέας της παραγωγής προϊόντων χαλκού.

Η συνεργασία με τους Βέλγους δημιούργησε στον όμιλο τον μηχανισμό ανάπτυξης διεθνών συνεργασιών, που αποδείχθηκε καθοριστικός για τη μεγέθυνση των βιομηχανιών, την απορρόφηση τεχνογνωσίας και την επέκταση εκτός ελληνικών συνόρων.

Το 1963 δημιουργείται μια νέα εταιρεία, η Βιοχάλκο Sanitas, όπου συμμετέχουν με 49% οι Βέλγοι και με 51% η Βιοχάλκο. Το 1965 με τη συμμετοχή του αμερικανικού κολοσσού Phelps Dodge ιδρύεται η Βιοχάλκο - Καλώδια, η οποία αργότερα μετονομάζεται Ελληνικά Καλώδια. Την ίδια χρονιά και ενώ είναι υπό κατασκευή το εργοστάσιο της Θεσσαλονίκης πεθαίνει ο αναμορφωτής της ιστορικής Εταιρείας Χαλκού και ιδρυτής του ομίλου Βιοχάλκο, Μιχάλης Στασινόπουλος. Έναν χρόνο αργότερα, το 1966, ιδρύεται στα Οινόφυτα το εργοστάσιο της Βιοχάλκο - Καλώδια, το οποίο παρήγε την πρώτη ύλη για την παραγωγή καλωδίων και αποτέλεσε την αρχή της εντυπωσιακής ανάπτυξης της περιοχής.

Η αγορά ήταν ιδιαίτερα σκληρή, αφού σε κάθε τομέα δραστηριοποίησης του ομίλου υπήρχαν ανταγωνιστικές εταιρείες με μεγάλα μερίδια στην αγορά. Η Χαλυβουργία Βορείου Ελλάδος, η σημερινή Σιδενόρ, με την τοποθέτηση πρωτοποριακών μηχανημάτων πέτυχε για πρώτη φορά παγκοσμίως τη συνεχή χύτευση.

Το 1967 η εταιρεία Βιοχάλκο - Καλώδια μετονομάζεται Ελληνικά Καλώδια και στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχει πλέον με 10% και η Siemens. Έναν χρόνο αργότερα ιδρύεται η Μεταλλουργία Αττικής, η οποία παράγει ως σήμερα καλοριφέρ και τις γερμανικού τύπου μπαταρίες Perla. Η Βιοχάλκο είναι ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ΄60 μια μεγάλη βιομηχανία, που απασχολεί πάνω από 1.000 εργαζομένους και περιλαμβάνεται στις 20 πνώτες ελληνικές βιομηχανίες.

Στην πορεία, και η Siemens, ο όμιλος που μάλλον έχει μιζώσει το 90% των πολιτικών της χώρας μας από τον Β' Παγκόσμιο και ύστερα.

Στην αρχή της δεκαετίας του ΄70 ο όμιλος ιδρύει μια σειρά από νέες εταιρείες και σήμερα αρκετά χρόνια μετά είναι ένας κολοσσός για τα ελληνικά δεδομένα.

Και βέβαια, το πλέον ουσιώδες κομμάτι τής «ανάπτυξης» των εταιρειών της οικογένειας Στασινοπούλου, λαμβάνει χώρα την αρχή της δεκαετίnας του '70...



tenezos.blogspot.com


Διαβάστε Περισσότερα

Οργανωμένη επίθεση απο διμοιρίες των ΜΑΤ στα Εξάρχεια!


Την νύχτα από Τρίτη 22 προς Τετάρτη 23 Απριλίου, στις 5 το βράδυ η
Ελληνική Αστυνομία και τα Μ.Α.Τ. εκμεταλλευόμενοι χτύπημα με μολότοφ
που είχε γίνει πολύ νωρίτερα στην διμοιρία που σταθμεύει μόνιμα μπροστά
στα γραφεία του Π.Α.ΣΟ.Κ., εξαπέλυσαν οργανωμένη επίθεση με διμοιρίες στο Κατειλημμένο Πάρκο Εξαρχείων (Χαρ.Τρικούπη και Ναυαρίνου).
Εκείνη την στιγμή, στο πάρκο βρισκόταν αρκετός κόσμος.

Όπως γράφει ένας αυτόπτης μάρτυρας λίγα λεπτά μετά την επίθεση των

ΜΑΤ:
"Ήμουν εκεί, 4 διμοιρίες, αυτή του ΠΑΣΟΚ, έβριζε τον κόσμο από Χαριλάου
Τρικούπη, ενώ ύπουλα, μια από Ζωοδόχου Πηγής από Σόλωνος, και μια
από Τζαβέλα, έκλεισαν τον δρόμο. Κάποιοι έτρεξαν προς Μεσολογγίου,
διότι οι ματατζιδες ήταν λυσσασμένοι και έτρεχαν και από τις 2 κατευθύνσεις
της Ζ. Πηγής προς το πάρκο . Αυτοί που δεν έχουν καταλάβει τι είναι χούντα
! τι είναι η αστυνομία ! έκατσα στο πάρκο με την αφέλεια ,< ΔΕΝ ΚΑΝΑΜΕ TΙΠΟTΑ > δεν ήταν εκφοβιστικό πέσιμο, τους τσάκισαν , τους χτυπούσαν
άτσαλα , με ΜΙΣΟΣ , δεν τους ενδιέφερε αν σκοτώσουν. Αυτό έκαναν ! Όταν
φτάσαμε Μεσολογγίου , από την μεριά της Σόλωνος έτρεχε η 4η διμοιρία .
Φτάσαμε Μπενάκη και κοιτάζοντας προς Μεσολογγίου είδα να δέρνουν
κτηνωδώς κόσμο . ΟΙ Φονιάδες έτρεξαν προς Μπενάκη αλλά γύρισαν πίσω .
Η εικόνα έδειχνε ότι έπιασαν κάποιους .ΔΕΝ ΣΥΜΟΡΦΟΝΩΝΟΝTΑΙ . Η
TΡΟΜΟΚΡΑTΙΑ τους συνεχίζετε . Αυτό που πρέπει να εμπεδωθεί είναι ότι
τα γουρούνια, οι άρρωστοι δεν είναι απλοί υπάλληλοι ενός κακού κράτους
και μόνον !!! ΕΧΟΥΝ ΜΙΣΟΣ και οι ίδιοι , ο κάθε ένας από αυτούς, προς τον
λαό, εναντίον όσων διεκδικούν το αυτονόητο, να είναι άνθρωποι με
προσωπικότητα."

Οι Ματατζήδες, μετά από συγκεκριμένες διαταγές των υπευθύνων τους,
εκδήλωσαν μανιώδες "εξατομικευμένο", στοχευμένο μίσος, με μορφή
προσωπικής βεντέτας που οδήγησε σε άγριους ξυλοδαρμούς, κυνηγητό στα στενά και
χυδαίες βρισιές προς ένα μεγάλο αριθμό νεαρών που καθόντουσαν στο
πάρκο και με δημοκρατική αφέλεια θεωρούσαν ότι μιας και δεν είχαν καμία
ανάμειξη με το γεγονός της επίθεσης στα ΜΑΤ που είχε προηγηθεί, δεν
διέτρεχαν και κάποιο κίνδυνο να παραμένουν στο Πάρκο.

Ο κίνδυνος για την ζωή πολλών ανθρώπων, παντελώς άσχετων με την
επίθεση στην διμοιρία των ΜΑΤ, ήταν πολύ μεγάλος, μερικά μόνο μέτρα από
το σημείο που τον περασμένο Δεκέμβρη πυροβολήθηκε από αστυνομικούς ο
Αλέξης Γρηγορόπουλος, και αυτός ένας ανάμεσα στο πλήθος, ένα πλήθος
που αντιμετωπίστηκε εκείνο το βράδυ από την Ελληνική Αστυνομία σαν ένας
κοινωνικός ιός που πρέπει να εκκαθαριστεί με κάθε τίμημα, σαν ένας
εσωτερικός εχθρός που πρέπει να πυροβοληθεί από κοντινή απόσταση εν
συνόλω, ένας κοινωνικός εχθρός που δολοφονείται στα στενά των Εξαρχείων
από την Ελληνική Αστυνομία μετά από διαταγές ανωτέρων και στα πλαίσια
σχεδίων εκκαθάρισης της Ελληνικής κοινωνίας από κάθε μορφή αντίστασης,
αμφισβήτησης και κοινωνικής αντίστασης στην ελίτ και την κυριαρχία.

Η Ελληνική Αστυνομία την βραδιά της δολοφονίας του 15χρονου Αλέξη
Γρηγορόπουλο δεν πυροβόλησε κάποιον, πυροβόλησε ένα πλήθος. Το ίδιο
πλήθος που ξυλοκοπήθηκε άγρια χτες βράδυ σε ένα ντελίριο φασιστικής
κρατικής βίας.
Η φασιστοειδή και πολεμική λογική της αστυνομίας προς τους κατοίκους της
πλατείας Εξαρχείων και προς την σκεπτόμενη και αγωνιζόμενη νεολαία που
συχνάζει στην περιοχή βρίσκει έκφραση με μορφές "συνολικής ευθύνης" και
"πογκρόμ". Η φασιστοειδή λογική της αστυνομίας εκφράζεται με χυδαίο
υβρεολόγιο και άγριους ξυλοδαρμούς προς οποιονδήποτε βρεθεί στο διάβα
της, και θεωρώντας πως "αφού βρίσκεσαι και εσύ στα Εξάρχεια, θα
πληρώσεις και εσύ μαζί με όλους τους άλλους". Από ότι φαίνεται σε μια
εποχή άνθησης των νεο-φασιστικών κομμάτων στα Κοινοβούλεια,
των ρατσιστικών επιθέσεων και της φασιστικής προπαγάνδας σε ολόκληρο
τον κόσμο, η Ελληνική Αστυνομία οργανώνει μαζικές εκκαθαρίσεις
και πογκρόμ "συνολικής ευθύνης" χρησιμοποιώντας τους αστυνομικούς
σαν νέους μελανοχίτωνες για να αποδώσουν "δικαιοσύνη του δρόμου",
να εξευτελίσουν και να εκφοβίσουν.

Είναι λοιπόν λογικό ότι καμία κίνηση της αστυνομίας δεν θα μείνει
αναπάντητη από μεριάς του κοινωνικού κινήματος και κάθε αντιφασιστικός
και ελευθεριακός κοινωνικός αγώνας του μέλλοντος θα πολεμά πρώτα από
όλα ενάντια σε κάθε αστυνομία, εδώ, παντού και πάντα.


Για ολοκληρωμένες περιγραφές από αυτόπτης μάρτυρες της δολοφονικής
επίθεσης των ΜΑΤ στα Εξάρχεια:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1020630
Διαβάστε Περισσότερα

Τρίτη 21 Απριλίου 2009

Διάγγελμα δια την επέτειον της 21ης Απριλίου!



Ελληνίδες, Έλληνες:

Ζήτω η Δημοκρατία!
Ζήτω η Ελευθερία!
Ζήτω αι κάμεραι!
Ζήτω οι κουκουλοφόροι!
Ζήτω η ομάς Δέλτα!
Ζήτω το παρακράτος!
Ζήτω το βαθύ κράτος!
Ζήτω αι βάσεις δεδομένων DNA!
Ζήτω η θρησκεία!
Ζήτω η αστυνομοκρατία!
Ζήτω η αθάνατη Ελλάς!

Ευρισκόμεθα εις ένα αδιέξοδον, εις το οποίον μας έχει φέρει η άκρατος ελευθερία, ήτις γεννά την τρομοκρατίαν. Ημείς οι Έλληνες, ως φορείς ενός λαμπροτάτου παρελθόντος, πρέπει να αντιμετωπίσωμεν τους εξωγενείς κινδύνους ηνωμένοι. Δια την πραγματοποίησιν τούτου, υμείς θα πρέπει να συμμορφωθείτε και να μετατραπείτε εις άβουλα όντα, μέσω των σταθμών μετατροπής, τύπου Μωλλ, καθώς και από τας οικίας σας, μέσω των πρωτοποριακών τηλεοπτικών προγραμμάτων και τηλεπαραθύρων. Οιοσδήποτε ευρεθή, παρά ταύτα, μη συμμορφούμενος, θα εξοντούται ηθικώς και φυσικώς.

Η εθνική σταρ Πετρούλα θα αναλάβη την διαπαιδαγώγησιν και ψυχαγωγίαν των Ελλήνων και θα ενσταλάξη εις τους Ελληνόπαιδας την αγάπην και τον πόθον διά την Πατρίδα. Οι καθηγηταί Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων Σχολείων, δέον όπως πατάσσωσιν πάσαν απόπειραν διαφερούσης σκέψεως και αμφιβολίας διά το εθνοσωτήριον καθεστώς της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Οι Έλληνες δεν δύνανται να πιστεύωσιν εις οιονδήποτε έτερον σύστημα πλην του Κοινοβουλευτισμού. Αι απεργίαι, πορείαι, καταλήψεις και γενικώς διαδηλώσεις, απαγορεύονται. Η Δημοκρατία ευρίσκεται προ μεγάλου κινδύνου.

Η εθνική Αστυνομία θα αναλάβη το μείζον έργον της περιφρουρήσεως οδών, συνοικιών και σχολών. Εξοπλιζομένη μετά της τελευταίας λέξεως πολεμικού υλικού, θα εξουδετερώνει πάσαν απειλήν κατά του Κοινοβουλευτισμού. Αι σχολαί των πανεπιστημίων θα απαλλαγούν παντός στοιχείου το οποίον επιβουλεύεται το εθνοσωτήριον Καθεστώς ημών. Κουκούλας πλέον θα φέρουν μόνον οι άνδρες της εθνικής Αστυνομίας. Ομοίως, μόνον αυτοί δύνανται να φέρωσι καδρόνια και να ρίπτωσι λίθους κατά διαδηλωτών.

Ελληνίδες, Έλληνες.
Η Εθνική Ομόνοια επετεύχθη! Αι κραυγαί αι υποστηρίζουσαι την επάρατον ελευθερίαν πατάσσονται! Η εθνική και κοινωνική ομοιομορφία επιτυγχάνεται μόνον διά του Εθνοσωτηρίου Κοινοβουλευτικού Καθεστώτος! Ουδείς Έλλην δύναται να πιστεύει εις οιονδήποτε άλλον σύστημα. Είτις φέρει άλλην τινά άποψιν είναι προδότης, τρομοκράτης και αναιδής εχθρός του Έθνους!

Ζήτω η Ελληνική Δημοκρατία!
Ζήτω η Ελληνική Αστυνομία!
Ζήτω τα Κόμματα του Κοινοβουλευτισμού!

Εκ της Εθνικής Νέας Διακυβερνήσεως.

Οι Εθνοσωτήραι:

Πολύδωρας Β.: Πυρφόρος/Γρανάρχης Ε.Α.
Μαρκογιαννάκης Χρ.: Αντιτρακτεριστής/Καμερορουφιανάρχης
Δένδιας Ν.: Μέγας Νους/Κουκουλοδιώκτης/Παλαιοκωστοφύλαξ
Παυλόπουλος Π.: Αρχιδεσμοφύλαξ του Έθνους - Δ/νση Παιδοκτονιών
Καραμανλής Κ.: Σιτιστής/ΚΨΜ

Οι εν αναμονή Εθνοσωτήραι:

Παπανδρέου Γ.: Μπετατζής/Βενζινάς/Οδοκαθαριστής Ε.Α. - Δόκιμος ΚΨΜ
Βενιζέλος Ευ.: Υποχθονιάρχης
Μπακογιάννη Ντ.: Υπολ/γός Μητσοτάκη

Οι βοηθοί Εθνοσωτήραι:

Καρατζαφέρης Γ.: Δόκιμος Φύρερ/Χρυσαυγάρχης
Τσίπρας Αλ.: Δόκιμος Αντάρτικου Πόλεων από Καναπέως και μετά Φράντζας/Κομμαντάντε
Παπαρήγα Αλ.: Δοκίμη Γκουλαγκοφύλαξ - Υπολ/γός Στάλιν - Περιφρουράρχης Λαϊκών Κινημάτων


Διαβάστε Περισσότερα

21η Απριλίου.. τί γινόταν τότε, και ΤΙ τώρα;;


Μοιάζει παράδοξο,αλλά η σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα θυμίζει τους τελευταίους μήνες πριν την κατάρρευση της απριλιανής δικτατορίας...

Δεν σκοπεύω φυσικά να συγκρίνω την χούντα του Ιωαννίδη και την κυβέρνηση Καραμανλή: η πρώτη στήριζε την εξουσία της στα τανκ, η δεύτερη έχει εκλεγεί από τον ελληνικό λαό.

Θα ήταν εξ ίσου άδικη η όποια σύγκριση με την σημερινή δημοκρατία μας που παρ ότι ανάπηρη προστατεύει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης: αρκεί μια ματιά στα ντοκιμαντέρ του Tvxs για την δικτατορία, για να καταλάβει κανείς ότι την εποχή εκείνη κατέληγες στην φυλακή και την εξορία επειδή τραγουδούσες Θεοδωράκη ή έλεγες στους φίλους σου ένα ανέκδοτο για τον Παττακό.

Η καταπίεση ήταν ιδιαίτερα έντονη στην διάρκεια της χούντας του Ιωαννίδη, ο οποίος ανέτρεψε με ένα «παλατιανό πραξικόπημα» τον Γ.Παπαδόπουλο μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973.Ένα μήνα πριν και εδώ αρχίζουν οι ομοιότητες- είχε ξεσπάσει διεθνώς οικονομική κρίση, εξ αιτίας της αλματώδους αύξησης της τιμής του πετρελαίου. Τις επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα καλείτο να διαχειριστεί η κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου, ίσως η πιο αναξιόπιστη και ανίκανη κυβέρνηση που γνώρισε η χώρα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι επιδόσεις της ήταν ανάλογες με αυτές της σημερινής κυβέρνησης, της χειρότερης κατά γενική ομολογία από το 1974 και μετά.

Επρόκειτο και τότε για εποχή σκανδαλολογίας, καθώς ένας από τους στενούς συνεργάτες του Παπαδόπουλου παραπέμφθηκε σε δίκη για το περίφημο σκάνδαλο με τα κρέατα.
Από τους πρωτεργάτες του πραξικοπήματος τον Απρίλιο του 1967 , ο Μπαλόπουλος είχε διακριθεί για τις διεφθαρμένες πρακτικές του τόσο ως επικεφαλής του ΕΟΤ όσο και ως υπουργός Εμπορίου όταν και αποφάσισε να εισάγει,φυσικά με το αζημίωτο , σάπια κρέατα από την Ν. Αφρική τα οποία διοχέτευσε στην εγχώρια κατανάλωση.
Ο Ιωαννίδης χρησιμοποιούσε το σκάνδαλο Μπαλόπουλου για να χτυπήσει το καθεστώς Παπαδόπουλου.

Δεν είναι όμως ούτε τα σκάνδαλο, ούτε η κυβερνητική ανικανότητα ούτε η σοβαρή διεθνής οικονομική κρίση που κάνουν τόσο έντονες τις ομοιότητες ανάμεσα σε δύο τόσο ξεχωριστές εποχές. Είναι η έλλειψη ελπίδας: αντίθετα με τον πρώτο καιρό μετά την 21η Απριλίου(όταν υπήρχε ελπίδα ότι η χούντα δεν θα κρατήσει πολύ) ή τα επόμενα χρόνια που ξεκίνησε το αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα, η συντριβή του Πολυτεχνείου είχε δημιουργήσει μια γκρίζα,σχεδόν καταθλιπτική ατμόσφαιρα.

Ηταν διάχυτη η αίσθηση ότι υπήρχε κάτι πολύ αρρωστημένο μέσα στην εξουσία , στο ΕΑΤ-ΕΣΑ (στρατιωτική αστυνομία του Ιωαννίδη) τότε στο Μέγαρο Μαξίμου σήμερα.
Οτι στην ημερήσια διάταξη είχε τεθεί το θέμα της αλλαγής του καθεστώτος, χωρίς να διαφαίνεται πως θα επιλυθεί.

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Ο Ιωαννίδης και το καθεστώς της επταετίας κατέρρευσαν αφού παρέδωσαν την Κύπρο. Από τον Κ.Καραμανλή και τον Α. Παπανδρέου ως τον Κ. Μητσοτάκη, στο πολιτικό παιχνίδι και την εξουσία επανήλθαν όλοι αυτοί που με την δράση τους είχαν συμβάλλει στην πολιτική κρίση η οποία είχε επιτρέψει σε μια χούφτα παρανοϊκών, ανίκανων αξιωματικών να σφετεριστούν την εξουσία, ακριβώς 42 χρόνια πριν.

Το νέο αλλά συγχρόνως παλιό προσωπικό εγκαθίδρυσε το καθεστώς της μεταπολίτευσης.
Ένα σύστημα που αποτελούσε φυσικά πρόοδο σε σχέση με την δικτατορία, αλλά έχει φτάσει στα όρια του και κλυδωνίζεται σήμερα. Αν το σημερινό κλίμα μοιάζει με αυτό που επικρατούσε τους τελευταίους μήνες της είναι επειδή δεν βρισκόμαστε μπροστά σε απλή αλλαγή κυβέρνησης αλλά μπροστά σε ανάγκες για πολύ βαθύτερους τομές, ΣΕ ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ!
Διαβάστε Περισσότερα

Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

Αγνοείται η τύχη του Λάμπρου Παπαντωνίου



Ο Λάμπρος Παπαντωνίου έντιμος δημοσιογράφος γνωστός σχετικά με τις έρευνες του για την απάτη του AIDS και με πάρα πολλά ντοκουμέντα σχετικά, ενώ ετοιμαζόταν να έρθει στην Ελλάδα για να συμμετάσχει σε παρουσίαση σχετική με την απάτη στις 7 και 8 Απριλίου, εμποδίστηκε από τις αρχές των ΗΠΑ και έκτοτε η τύχη του αγνοείται!

Ο Λάμπρος Παπαντωνίου μίλησε ανοικτά κατά της κυβέρνησης των ΗΠΑ κατηγορώντας την για τη συμμετοχή της στην μεγαλύτερη απάτη του 20ου αιώνα. Υπάρχουν κάποιες πληροφορίες ότι ενώ είχε προγραμματίσει τη πτήση του για την Ελλάδα κλήθηκε από την εφορία για υπόθεση του και έκτοτε συγκεχυμένες πληροφορίες τον φέρουν ότι δήθεν ασθένησε από εγκεφαλικό. Πρόλαβε λίγο πριν μάλιστα να στείλει μήνυμα του στη παρουσίαση της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης

Είμαστε βέβαιοι βάσιμα ότι, έτσι ή αλλιώς, πρόκειται για εξουδετέρωση του από μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ που υπηρετούν τις υποθέσεις του καρτέλ του φαρμάκου - πετρελαίου. Καλούμε τις υγιείς δυνάμεις της κοινωνίας σε επαγρύπνηση, ενότητα και αγώνα για την αποκάλυψη της αλήθειας και την αποκατάσταση της δικαιοσύνης!
Διαβάστε Περισσότερα

Σάββατο 18 Απριλίου 2009

Είμαι αναρχικός...

Είμαι αναρχικός, και ο αναρχικός είναι ένας άνθρωπος με συνοχή (πνευματική ειρήνη, η ηρεμία, η εξοχή, να δουλεύεις το λιγότερο δυνατό, όσο είναι απαραίτητο για να μπορείς να ζεις, να απολαμβάνεις την ομορφιά, τον ήλιο.

Να απολαμβάνεις τη ζωή με κεφαλαία, τώρα υπάρχει η ζωή με πεζά).

Είναι το να έχεις μια προσωπική θεώρηση.

Να εφαρμόζεις τις ιδέες σου στην καθημερινότητα στο μεγαλύτερο βαθμό, χωρίς να περιμένεις μέχρι να γίνει η επανάσταση. Αυτό μπορεί να το κάνει ο αναρχικός τώρα.



Είναι μια φιλοσοφική θεώρηση, είναι μια κατάσταση πνεύματος, μια στάση ζωής.

Πιστεύω πως αυτή η κοινωνία είναι πολύ άσχημα οργανωμένη, τόσο κοινωνικά όσο και πολιτικά και οικονομικά. Πρέπει να την αλλάξουμε εντελώς.

Η αναρχία επικαλείται μια ζωή εντελώς διαφορετική.

Με την αναρχία, προσπαθούμε να ζούμε αυτή την ουτοπία λίγο λίγο κάθε μέρα.


Διαβάστε Περισσότερα