"Αγανακτισμένοι" και στα Βαλκάνια!

Στις Βαλκανικές χώρες έκαναν την εμφάνιση τους οι -εξίσσου- Αγανακτισμένοι πολίτες με εκδηλώσεις ανάλογες των Ευρωπαϊκών χωρών, αποδεικνύοντας ότι η ειρηνική αυτή διαμαρτυρία έχει πάρει διεθνείς διαστάσεις.

Το κίνημα των Αγανακτισμένων, με αυξανόμενη απήχηση στη νεολαία, πραγματοποιεί διαδηλώσεις με αυξανόμενη συχνότητα και ένταση στην Κροατία, στη Βοσνία, αλλά και στην Αλβανία...



Αυτές συνοδεύονται από εκδηλώσεις που συγκλίνουν από τις παραδοσιακές μορφές κοινωνικής διαμαρτυρίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι αυτό της Κροατίας όπου οι εκπρόσωποι του κινήματος των Αγανακτισμένων, στην κροατική εκδοχή του, βρέθηκαν στο κέντρο μιας σειράς διεθνών εκδηλώσεων και συζητήσεων για την παγκοσμιοποίηση, που οργανώθηκαν στο Ζάγκρεμπ, με επίκεντρο τα νέα αναπτυσσόμενα κινήματα, αλλά και τις τεράστιες προκλήσεις που θέτει στις κοινωνίες της Ανατολικής Ευρώπης η "φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση".

Στο επίκεντρο των συζητήσεων του Ζάγκρεμπ βρέθηκαν προφανώς τα νέα κοινωνικά κινήματα. Οι "μοντέρνες" αυτές μορφές οργάνωσης και δράσης κοινωνικών στρωμάτων, αντανακλούν κοινές και συνήθως διεθνείς πραγματικότητες, γι’ αυτό και εμφανίζονται σε χώρες με πολύ διαφορετικά κατά τα άλλα χαρακτηριστικά, όπως είναι η Ισπανία και η Αίγυπτος!

Οι εκδηλώσεις της Κροατίας περιέλαβαν μια κοινή, διεθνή συνάντηση του "Παγκόσμιου Εναλλακτικού Φόρουμ" και του δικτύου κριτικών ευρωπαίων διανοουμένων Transform, όπως και ένα "Φεστιβάλ Ανατρεπτικού Κινηματογράφου". Συμμετείχαν επίσης διανοούμενοι και συνδικαλιστές από τις περισσότερες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Η ανεργία, η κοινωνική δυσαρέσκεια, αλλά και η αποστροφή προς την πολιτική τάξη, είναι οι συνδετικοί κρίκοι των Αγανακτισμένων όλων των χωρών.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά την πτώση του κομμουνισμού, είναι η πρώτη φορά που η νεολαία των πρώην σοσιαλιστικών Βαλκανίων δείχνει τόσο μεγάλη διάθεση συλλογικής δράσης για την επίτευξη πολιτικών στόχων. (με την εξαίρεση της αλβανικής εξέγερσης κατά των πυραμίδων του Μπερίσα). Και αυτό δε συμβαίνει μόνο στην Κροατία, αλλά επίσης στη Ρουμανία, στη Βοσνία και στην Αλβανία.

"Ινδιάνοι της Κροατίας"

Όταν ξεκίνησε το κίνημα στην Κροατία, ο υπουργός Εσωτερικών αποκάλεσε τους διαμαρτυρόμενους "Ινδιάνους" με υποτιμητικό τόνο, προσπαθώντας να τους παρουσιάσει ως ένα "θίασο" πολιτικά άσχετων ηθοποιών.

Αυτοί όμως αντέστρεψαν το υπονοούμενο. Άρχισαν να μιλάνε κι αυτοί για "Ινδιάνους", παραπέμποντας όχι στην "Άγρια Δύση", αλλά στην "Άγρια Ανατολή" του σύγχρονου ευρωπαϊκού καπιταλισμού. Ή για "Ινδική Επανάσταση", ένας τρόπος να πούνε ότι τους υποσχέθηκαν Ευρώπη και τους πάνε Τρίτο Κόσμο!