Υπόθεση Ναστέϊκων: Το Νέο Βατοπέδι στον Υμμητό!

O ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΙ.. ΑΝΑΚΑΤΕΥΤΗΚΕ!

Πόρισμα βόμβα για «νέο Βατοπέδι στον Υμηττό» συνέταξε ο εισαγγελέας που πολέμησε όσο κανείς προκειμένου να αποκαλυφθεί το σκάνδαλο του Βατοπεδίου και στο τέλος έχασε τη θέση του.

Ο κ. Ηλίας Κολιούσης έγινε πασίγνωστος από τη σθεναρή θέση που κράτησε και απέκρουσε τις πιέσεις να μη στείλει στη Βουλή το διαβόητο σκάνδαλο Βατοπεδίου...



Το έστειλε και δικαιώθηκε, αφού και Εξεταστική Επιτροπή έγινε και καταδικαστικό πόρισμα για πολιτικούς και πολίτες έβγαλε και στο τέλος εκτέθηκε τόσο πολύ το πολιτικό σύστημα με την παραγραφή, ώστε τώρα να αλλάζει τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.

Το σκάνδαλο του Υμηττού δεν είναι μικρότερης σημασίας. Ο κ. Κολιούσης, μετά από μεγάλη έρευνα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι με μοχλό τους κληρονόμους μιας οικογένειας καταβλήθηκε προσπάθεια να μετατραπούν σε ιδιωτικά ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε χίλια, αλλά 12.000 στρέμματα. Το δυστύχημα είναι η εμπλοκή και του πολιτικού συστήματος. Οι κληρονόμοι αυτοί βρίσκονται ήδη υπό δικαστική έρευνα και εναντίον τους έχει ασκηθεί δίωξη σε βαθμό κακουργήματος.

Ανάμεσά τους και μια δικηγόρος, την οποία η Νέα Δημοκρατία είχε διορίσει σε καμιά δεκαριά θέσεις, μεταξύ αυτών και στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου. Η τεράστια ευθύνη Αλογοσκούφη φαίνεται από το γεγονός ότι την προσέλαβε ως σύμβουλό του στο υπουργείο Οικονομίας, όταν ήταν τσάρος, ενώ εκείνη με αγωγή επεδίωκε και επιδιώκει να πάρει από τα δικαστήρια μέρος αυτής της έκτασης.

Mάλιστα, ο εισαγγελέας κ. Κολιούσης λέει ότι και αυτή και όλοι οι κληρονόμοι στην πραγματικότητα διεκδικούν 12.000 στρέμματα, έστω και αν η αγωγή αναφέρεται σε τμήμα αυτής της έκτασης. Στο πόρισμα βόμβα θα επανέλθουμε, ενώ σημειώνουμε τη σθεναρή στάση των δήμων Ηλιούπολης, Αλίμου και Αργυρούπουλης, οι οποίοι με δημόσιες παρεμβάσεις τους (ΕΣΗΕΑ, συγκεντρώσεις) διεκδικούν την έκταση. Προσωπικές παρεμβάσεις κάνουν οι δήμαρχοι κ.κ. Βαλασόπουλος, Ορφανός και Γκορτζίδης.

Δείτε μέρος του πορίσματος :

‘’Mε τις αγωγές που ενδεικτικά προαναφέρθηκαν, και τα στοιχε ία που προσκόμισαν οι ανωτέρω, παρέστησαν στα Δικαστήρια, τον Εισαγγελέα, που εκδίκαζε κατά τη διαδικασία του α.ν. 1539/38 και στον Υπουργό των Οικονομικών, ότι το κτήμα «Καρράς», που είχε αγορασθεί από τον Αλέξιο... το 1922 και του οποίου ήταν απώτεροι σήμερα κληρονόμοι, ή αντλούσαν δικαιώματα από το κτήμα αυτό, ήταν εμβαδού από δώδεκα χιλιάδες στρέμματα (12.000) μέχρι δώδεκα χιλιάδες εφτακόσια στρέμματα (12.700) περίπου, το οποίο ενέμοντο ακώλυτα οι δικαιοπάροχοι τους και ότι δικαιούνται από το κτήμα αυτό έκταση εμβαδού 350 στρεμμάτων αστικών ακινήτων περίπου, ενώ γνώριζαν ότι το συγκεκριμένο κτήμα «Καρράς» ουδέποτε είχε έκταση άνω των χιλίων στρεμμάτων (που αντιστοιχούν κατ' ανώτατο όριο τα (4) ζευγάρια των αρχικών δικαιοπαρόχων τους) ενώ ήδη από το 1937 το Ελληνικό Δημόσιο απέκρουσε προσπάθεια σφετερισμού του δάσους ανατολικά του κτήματος αυτού προς τον Υμηττό, όταν με το υπ' αριθμ. 11818/716/06-03-1937 έγγραφο του Υπουργείου οικονομικών, δεν αναγνώρισε στον Κων/ίνο...- ότι η έκταση στη θέση «Γύρισμα» Υμηττού, ανήκε στο κτήμα «Καρρά» και έκτοτε, δηλαδή από το 1937, το Ελληνικό Δημόσιο διαχειριζόταν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις ως δημόσιες εκτάσεις. Απέκρυψαν επίσης, ότι για τον ανωτέρω λόγο απερρίφθησαν με την υπ' αρ. 111184/1078/20-6-1953 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, οι από 20-6-1951 και 4-12-1951 αιτήσεις του Κων/νου… για την αναγνώριση, ότι το κτήμα του είχε προς ανατολάς όριο την κορυφογραμμή του Υμηττού, όπως και ότι κατά της ανωτέρω υπ' αρ. 111184/1078/20-6-1953 απόφασης του Υπουργού Γεωργίας ο Κων/ίνος ... αντέδρασε με προσφυγή στο Σ.τ.Ε, ζητώντας την ακύρωση της, το οποίο (σε Ολομέλεια), με την υπ' αρ. 49/1954 απόφαση του απέρριψε την αίτηση του.

Απέκρυψαν επίσης ότι στη συνέχεια απερρίφθη και η αίτηση του ανωτέρω Κων/ίνου… ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών, κατά της οριοθέτησης της δασικής έκτασης, όπως αυτή προσδιοριζόταν με την υπ' αρ. 111184/1078/20-6-1953 απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, με την υπ' αρ. 2/1963 απόφαση του Εισαγγελέα Εφετών Αθηνών.

Απέβλεψαν δε με τις προαναφερθείσες αποκρύψεις να εμφανίσουν ότι το συγκεκριμένο κτήμα ήταν εμβαδού 12.000 ή 12. 700 στρεμμάτων, έτσι ώστε αφαιρούμενα από την συνολική έκταση του συγκεκριμένου κτήματος, του δάσους και των πωληθέντων μέχρι το 1984 εκτάσεων, να έχουν λαμβάνειν τα αστικά ακίνητα που διεκδικούν. Απέκρυψαν τέλος, ότι έχει μεταβιβασθεί συνολικά από τους ίδιους ή τους δικαιοπαρόχους τους, από το συγκεκριμένο κτήμα συνολική έκταση που υπερβαίνει τα 6.500 στρέμματα (εφόσον έχουν ήδη μεταβιβασθεί σε τρίτους στην Ηλιούπολη Αττικής 5.300 στρέμματα στην Αργυρούπολη Αττικής 1.250 στρέμματα, ενώ μια έκταση 100 στρεμμάτων περιήλθαν στο δήμο Αλίμου ή κατελήφθησαν με τη διάνοιξη της Λεωφόρου Βουλιαγμένης και παραμένουν αδιάθετα στην περιοχή Αλίμου 12 στρέμματα) και επομένως υπερέβαινε το εμβαδόν που ακόμα και με βάση τις δικές τους έγγραφες δηλώσεις είχαν προσδιορίσει, αφού με την προσθήκη του δάσους το συνολικό εμβαδόν του κτήματος «Καρρά» υπερέβαινε ακόμα και τα 12.372 στρέμματα, που είχαν δηλώσει το 1929 ότι απέκτησαν οι πρόγονοι των ανωτέρω, Κων/νος και Παναγιώτα χα Αλεξίου. Προκειμένου δε να αποφύγουν την συνολική έρευνα για το συγκεκριμένο κτήμα, τεχνιέντως, επέλεξαν να καταθέτουν τις αγωγές τους μεμονωμένα για κάθε ακίνητο, έτσι ώστε οι δικαστές που δίκαζαν τις αγωγές τους να έχουν ως διαγνωστικό αντικείμενο το συγκεκριμένο αστικό ακίνητο και όχι το σύνολο του κτήματος, έτσι ώστε να μην αποκαλύπτεται ότι οι ανωτέρω και οι δικαιοπάροχοι τους είχαν ήδη μεταβιβάσει δημόσια έκταση εμβαδού μεγαλύτερη από έξι χιλιάδες στρέμματα περίπου (6.000) - με την πραγματική εκδοχή ότι το συγκεκριμένο κτήμα ήταν κατ' ανώτατο όριο 1000 στρέμματα- ή τουλάχιστον μεγαλύτερη από χίλια τριακόσια στρέμματα περίπου(1.300) που προκύπτουν από τον υπολογισμό και τη δήλωση του εμβαδού του συγκεκριμένου κτήματος, από τους Κων/νο και την Παναγιώτα χα Αλεξίου που έλαβε χώρα το 1929.

Τα ανωτέρω στοιχεία δεν ανατρέπονται από τις εξηγήσεις που έδωσαν οι ανωτέρω και από την ένορκη κατάθεση και τα υπομνήματα του δικηγόρου τους Γεώργιου Ζαχαρόπουλου, δεδομένου ότι οι ισχυρισμοί τους, όπως προαναφέρθηκε, δεν επιβεβαιώνονται από αξιόπιστα στοιχεία. Ειδικότερα, όπως προαναφέρθηκε ακόμα και αν γίνει δεκτός ο ισχυρισμός τους ότι ο Αλέξιος απέκτησε 12.372 στρέμματα, που κατ’ ανώτατο όριο έχουν τη δυνατότητα να ισχυρισθούν - αφού περιορίζονται από τη δήλωση αποδοχής του 1929 των Κων/νου και της Παναγιώτας χας Αλεξίου η συνολική έκταση που έχει μεταβιβασθεί μέχρι το 1984 από τον Αλέξιο και τους κληρονόμους του -συμπεριλαμβανομένων και των κοινόχρηστων εκτάσεων- με την προσθήκη και της δημόσιας δασικής έκτασης που εντάσσουν στα όρια του κτήματος αυτού, υπερβαίνει τα 14.000 στρέμματα.

Επομένως, εμφανιζόμενοι ενώπιον των δικαστηρίων και υποστηρίζοντες ότι δικαιούνται από το συγκεκριμένο κτήμα μερικές εκατοντάδες στρέμματα, προσκομίζοντες προς τούτο και ψευδή αποδεικτικά στοιχεία, επιδιώκουν να παραπλανήσουν τους δικαστές, αφού γνωρίζουν ότι έχουν ήδη μεταβιβασθεί με βάση το συγκεκριμένο κτήμα δημόσιες εκτάσεις εμβαδού που υπερβαίνει τα 6.000 στρέμματα και κατ' ελάχιστο, σύμφωνα και με τους ισχυρισμούς τους για το συνολικό εμβαδόν του κτήματος «Καρράς» τουλάχιστον 1300 στρέμματα.

Όσο αφορά το αίτημα να ασκηθεί ποινική δίωξη για ψευδορκία μάρτυρα σε βάρος του Δημάρχου Ηλιούπολης, Ιωάννη Αναγνώστου, γιατί όταν ανέφερε ότι διεκδικούν ακόμα 12.000 στρέμματα, ανέφερε εν γνώσει του ψευδή περιστατικά, δεδομένου ότι διεκδικούν μόνο λίγες εκατοντάδες στρέμματα αστικά ακίνητα και ότι οι ίδιοι έχουν ρητά δηλώσει ότι δεν διεκδικούν δάσος και δασική έκταση και ότι είναι έτοιμοι να δωρίσουν την έκταση αυτή στο Ελληνικό Δημόσιο, γεγονός που το γνωρίζει ο ανωτέρω, πρέπει να λεχθούν τα εξής: Η αναφορά του ανωτέρω Ιωάννη Αναγνώστου στην ένορκη κατάθεση ενώπιον μας, με την εξειδικεύει τα υπομνήματα του για το συγκεκριμένο ζήτημα του κτήματος «Καρρά», σε διεκδίκηση από τους απώτερους κληρονόμους Αλέξιου, είναι καθαρά χρονική και δεν αναφέρεται σε επιπλέον διεκδίκηση έκτασης. Έχει δηλαδή την έννοια ότι, ακόμα και σήμερα παρά τις μέχρι σήμερα δικαστικές αποφάσεις που με τα υπομνήματα του επικαλείται, οι ανωτέρω εξακολουθούν να διεκδικούν 12.000 στρέμματα. Η ανωτέρω αναφορά όχι μόνο δεν κρίνεται ψευδής, αλλά αποτυπώνει μάλλον και τις θέσεις των ανωτέρω απώτερων κληρονόμων Αλέξιου, οι οποίοι, όπως προαναφέρθηκε, εξακολουθούν να ισχυρίζονται - απολύτως αβάσιμα κατά την κρίση μας- ότι το κτήμα «Καρρά» είναι εμβαδού 12.000 ή 12.700 στρέμματα, ότι την έκταση αυτή κληρονόμησαν και ότι έχουν την πρόθεση να δωρίσουν στο Ελληνικό Δημόσιο το τμήμα της που είναι δάσος ή δασική έκταση.

Περαιτέρω, γίνεται δεκτό, ότι η δια της απολογίας των κατηγορουμένων καταμήνυση των μηνυτών τους ή των μαρτύρων της προδικασίας, δεν είναι επιτρεπτό να λάβει χαρακτήρα μήνυσης ή έγκλησης, αλλά πρέπει να θεωρείται αποκλειστικά ως άμυνα τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν έχει βέβαια ασκηθεί ποινική δίωξη και δεν περιλαμβάνεται η καταμήνυση σε απολογία αλλά σε εξηγήσεις, για τις οποίες όμως ισχύουν αναλογικά τα ανωτέρω και κατά συνέπεια κρίνονται ως μέσο αμύνης, κατά των ισχυρισμών του Δημάρχου Ηλιούπολης Ιωάννη Αναγνωστου, οι οποίοι όπως προαναφέρθηκε ανταποκρίνονται στα πράγματα και δεν συντρέχει λόγος παραγγελίας για άσκηση ποινικής δίωξης ή εξαγωγής φ/φων της παρούσης, για τη διερεύνηση τυχόν ενδείξεων τέλεσης από τον ανωτέρω της καταγγελλόμενης πράξης. Εκτιμώντας τα ανωτέρω περιστατικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι υπάρχουν σε βάρος των ανωτέρω τουλάχιστον επαρκείς ενδείξεις ενοχής για τις πράξεις που προαναφέρθηκαν και πρέπει κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 35 ΚΠΔ να παραγγελθεί ο Εισαγγελέας Πλημ/κών Αθηνών να ασκήσει ποινική δίωξη σε βάρος τους για αυτές.‘’


Υ.Γ. Μέχρι σήμερα δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από την δημοτική αρχή Ελληνικού - Αργυρούπολης για το τι έγινε στη τελευταία δίκη του Ιανουαρίου 2011, για την οποία μάλιστα είχε προγραμματισθεί και κινητοποίηση των κατοίκων μαζί με τους όμορους δήμους Αλίμου και Ηλιούπολης