Ο Αριστερισμός του ΣΥΡΙΖΑ, βούτυρο στο ψωμί του ΠΑΣΟΚ...!!!

Από την φαντασίωση της ένοπλης επανάστασης, στην φαντασίωση των παρισινών γκέτο

Ο νέος αριστερισμός στην Eλλάδα δεν είναι η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού, αλλά του μικροαστισμού.

H αδιαπραγμάτευτη –απέναντι στα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας– αίσθηση δικαίου, η ωφελιμιστική και άκοπη διέξοδος από τις προσωπικές ευαισθησίες και η τιμωρητική δράση απέναντι σε ό, τι βαφτίζουν «σύστημα» είναι έργο παλιό και χιλιοπαιγμένο. Και στο τέλος της ημέρας ευνοεί το ίδιο το σύστημα....



Μόνο που σε αυτή εδώ τη συγκυρία “τυχοδιωκτικές” πρωτοβουλίες σαν και αυτή της Νομικής αποτελούν “βούτυρο” στο ψωμί της συναίνεσης που μαγειρεύει το ΠΑΣΟΚ. Και μόνο ως…προβοκάτσια κατά του “λαϊκού κινήματος” (που θα λεγε και η Αλέκα) μπορούν να ερμηνευτούν.

Τι θέλει λοιπόν να κάνει το ΠΑΣΟΚ;...
...
Με όρους κομματικής επιβίωσης τα πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι μάλλον γκρίζα. Η τουλάχιστον θολά. Και ας με συγχωρέσουν οι σύντροφοι στη Κουμουνδούρου. Ένα σημαντικό κομμάτι του έχει επιλέξει να ακούει και να διαβάζει την συχνά βίαιη επαναστατική ρητορική του Αλαβάνου, κλείνοντας ταυτόχρονα το μάτι προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτόν τον κόσμο το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να τον προσελκύσει άμεσα. Έμμεσα θα θέσει τα δικά του διλήμματα.
Από την άλλη ένα επίσης σεβαστό μέρος των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ ταλαντεύται στο αν θα ακολουθήσει τη Δημοκρατική Αριστερά.

Είναι σαφές πως στα γραφεία της Ιπποκράτους κάνουν ότι μπορούν προκειμένου ο κόσμος αυτός να καταλήξει στην αγκαλιά του Φώτη Κουβέλη. Το κόμμα του διατηρεί ήδη μια στάση ακίνδυνης και συναινετικής αντιπολίτευσης, ενώ αποτελεί κοινό τόπο πως τη κρίσιμη ώρα “θα βάλουν πλάτη” προκειμένου να στηρίξουν τη κυβέρνηση.

Οι επαναστατικές ασκήσεις πάνω στα σώματα μεταναστών στη πραγματικότητα δίνει την αφορμή να χαρακτηρίσει ανεύθυνη -για μια ακόμη φορά- τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ.
Για αυτό και ο Χρ. Παπουτσής από το βήμα της Βουλής μίλησε για προβοκάτσια. Όχι όμως με το τρόπο που θα το λεγε η Αλέξα.

Χρησιμοποίησε έναν όρο από το λεξικό της “Αριστεράς” για να κατηγορήσει ευθέως την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ως γνωστόν η προβοκάτσια -με τη πραγματική της ετυμολογία- έχει να κάνει με το εσωτερικό και όχι με το εξωτερικό. Με αυτούς δηλαδή που κινούνται και δρουν στο πλαίσιο μιας ομάδας και προσπαθούν να προκαλέσουν σκόπιμα δόλιες ενέργειες.

Ο Υπουργός Προ-Πο έχοντας καλή πείρα στις αντιπαραθέσεις με την αριστερά εκμεταλλεύεται την στάση του ΣΥΡΙΖΑ και επικοινωνιακά προσπαθεί να σβήσει την απουσία της κυβέρνησης από το κέντρο της πόλης. Κατηγορεί ευθέως την Αριστερά για ανεύθυνη στάση. (για πολλούς η “γενική χρήση” του όρου Αριστερά από τον Παπουτσή εννοώντας τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστά από μόνη της προβοκάτσια.).Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ “εγκλωβισμένος στη Νομική” αδυνατεί να κατηγορήσει για ανευθυνότητα την κυβέρνηση. Γιατί απλά κάτι τέτοια σημαίνει “μπείτε μέσα και βγάλτε τους Μετανάστες”. Κοινώς δε κάνει αντιπολίτευση.
Τα “Δεκεμβριανά” έπληξαν το ΣΥΡΙΖΑ. Η κατάληψη της Νομικής αναμένεται να τον τραυματίσει ακόμη περισσότερο.

Ήδη η “συνδιαλλαγή” του κομματικού μηχανισμού με “επαγγελματίες της κινηματικής διαδικασίας” αλλά και η εξόφθαλμη ανέχειά τους στην εισροή “κουκουλοφόρων” μέσα στα πανό τους, φανερώνει τις φαντασιώσεις του “χώρου”:

Στη περίπτωση της Νομικής Σχολής της Αθήνας ένας από εκείνους που εμφανίζεται ως εκπρόσωπός τους είναι ο Ν. Γιαννόπουλος από το «Δίκτυο για τα Κοινωνικά Δικαιώματα» και από την Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για εκείνον που στις 21 Δεκέμβρη 2008, με αφορμή την προβοκατόρικη δράση των κουκουλοφόρων, έγραφε στην εφημερίδα «Εποχή» της ΑΚΟΑ, συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ, τα εξής: «Η “κουκούλα” και η “πέτρα” είναι μητρικά ουσιαστικά στο λεξικό της εξέγερσης (…)».

Κάποιοι επίσης έκαναν λόγο για εξέγερση, όπως ο Σκυφτούλης, που εμφανίζεται να ηγείται ομάδας επίδοξων επαναστατών του μπάχαλου. Τι εννοούν; Ότι οι έγκλειστοι στη Νομική και οι «προστάτες» τους θα εξεγερθούν ενάντια σε ποιον; Και για ποιο σκοπό;

Από την άλλη τέτοια γεγονότα συντηρητικοποιούν τον κόσμο. Τον φοβίζουν. Και εάν σε τέτοια περιστατικά -πανταχόθεν της γης- στρέφουν το κόσμο προς τη κυβέρνηση, στην Ελλάδα τον στρέφουν δυο φορές.

Γιατί ακριβώς το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που εκφράζει τη συντήρηση. Την στασιμότητα. Και καλλιεργεί μέσω του ελέγχου συνδικάτων και εργοδοτών το διττό κλίμα φόβου και κατάθλιψης μέσα στο κόσμο. Καλλιεργεί τη συναίνεση.

Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή έχει πρόβλημα και το ξέρει. Με σκληρή οικονομική γραμμή, χάνει και τα τελευταία ψήγματα του κοινωνικού του προσωπείου. Επιδιώκει λοιπόν αφενός να κερδίσει τους κεντρώους, μέσα από ψευτοπαιχνίδια νόμου και τάξης και αφετέρου να φέρει σε “δορυφορικό πεδίο” τους αριστερούς.

Για αυτό και είναι απαίτηση οι ξεκάθαρες πολιτικές απόψεις, οι κρυστάλλινες ιδεολογικές ταυτότητες. Όχι με όρους “κομματικής καθαρότητας” αλλά με όρους πολιτικής συνέπειας.
Ώστε να μην έχουμε μια νέα καφενοποίηση της πολιτικής ζωής με κυριάρχο το στυλ…”όλοι ίδιοι είναι”.

Για να μην έχουμε μια νέα πολιτική παρακμή.
Παρακμή που αναπαράγει την κουλτούρα της διαφθοράς και την κρίση των αξιών. Παρακμή που αναπαράγεται απ’ τη λούμπεν ιντελιγκέντσια, που επικροτεί την περιχαράκωση σε στερεότυπα και αποτυχημένους θεσμούς, που διατηρεί αριθμημένες θέσεις εργασίας για τους εκλεκτούς γόνους της.