"Δεχόμουν 70 πελάτες την ημέρα"

Εδώ και χρόνια οι δρόμοι του ιστορικού κέντρου γεμίζουν τις νύχτες με τα ίδια φτηνά αρώματα, επίμονα βλέμματα και παρακλήσεις για ερωτικές συνευρέσεις χωρίς προφυλάξεις.

Δύο βήματα από την Ομόνοια, στα γύρω στενά, δεκάδες εξαρτημένες γυναίκες ή θύματα σωματεμπορίας ψαρεύουν πελάτες...



Σύμφωνα με μέλη Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που επεμβαίνουν στο Ιστορικό Κέντρο, ανά εβδομάδα οι γυναίκες αλλάζουν πόστο για να μην εντοπίζονται στα ίδια σημεία από τις Αρχές.

Μερικές βγάζουν μέχρι και 3.000 ευρώ τον μήνα, τα οποία όμως καρπώνονται τα κυκλώματα διακίνησης. Ακόμα κι αν ξεπληρώσουν το χρέος τους στους διακινητές, αυτοί τους ζητούν ενοίκιο για το πόστο, για το διαμέρισμα στο οποίο μένουν, για το φαγητό τους ή συχνά τις μεταπωλούν σε άλλες συμμορίες.

Έτσι οι γυναίκες εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο οφειλών. Η επαφή χωρίς προφυλακτικό ρίχνει την τιμή της συνεύρεσης στα δέκα ευρώ για ένα πεντάλεπτο στα ξενοδοχεία της περιοχής ή σε κινητά βαν και αυξάνει τον κίνδυνο μετάδοσης νοσημάτων.

Τα θύματα σωματεμπορίας εξαναγκάζονται από τους διακινητές τους στην πορνεία κυρίως με την άσκηση της ψυχολογικής βίας. Κάποιες τις έχουν κάψει με τσιγάρο ή ζεματιστό νερό. Άλλες τις χτυπούν ή τις βυθίζουν σε μπανιέρες γεμάτες με πάγο.

Τις τιμωρούν γιατί μπορεί η φούστα τους να μην ήταν τόσο αποκαλυπτική όσο έπρεπε, ή γιατί δεν πήγαν στη βάρδια τους με αρκετούς πελάτες.

Όπως αποκαλύπτει στην εφημερίδα «Τα Νέα» μια 19χρονη Ρουμάνα, θύμα σωματεμπορίας: «Έφυγα από τη Ρουμανία με την υπόσχεση ότι θα εργαστώ σε εστιατόριο στην Ελλάδα. Στο αεροδρόμιο με παρέλαβαν δύο άντρες οι οποίοι με οδήγησαν σε ένα διαμέρισμα. Μου είπαν ότι πρέπει να εκδίδομαι. Με υποχρέωσαν να κάνω διπλή βάρδια την ημέρα και είχα μισή ώρα διάλειμμα μόνο για ένα ντους. Ακόμα και όταν ήμουν άρρωστη ή είχα περίοδο έπρεπε να δέχομαι πελάτες, μέχρι και 70 την ημέρα! Οι διακινητές είχαν πει να δέχομαι ό,τι μου ζητούσαν. Αν αρνιόμουν θα με χτυπούσαν».