ΣΔΟΕ: Οι "υποβρύχιες κομπίνες" σε όλο τους το μεγαλείο!

Προκειμένου να εξυπηρετήσει κανείς το συμφέρον του είναι ικανός να κάνει τα αδύνατα δυνατά.

Η "δημιουργία" θάλασσας στη Βολιβία, η έκδοση τιμολογίων προς τα ελληνικά ναυπηγεία από επιχειρήσεις στις Ολλανδικές Αντίλες είναι μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που ανέδειξε η έρευνα του ΣΔΟΕ σχετικά με το σκάνδαλο των υποβρυχίων...



Ενώ το ζήτημα βρίσκεται στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής και στη διαρκή Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής που ανέλαβε χρέη εξεταστικής, το πόρισμα του πρώτου ελέγχου που έκανε το ΣΔΟΕ, αποκαλύπτει το εύρος της “απάτης”.

Δημοσίευμα της εφημερίδας “Ελευθεροτυπίας” παρουσιάζει το πόρισμα του ΣΔΟΕ για τις δύο κύριες συμβάσεις και τις δεκάδες τροποποιήσεις που ακολούθησαν για την προμήθεια των τεσσάρων νέων υποβρυχίων και τον εκσυγχρονισμό τριών παλαιοτέρων που διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό.

Αποτυπώνονται οι πρακτικές που ακολουθήθηκαν τόσο από τους τεχνοκράτες Γερμανούς όσο και από κάποιες ελληνικές υπηρεσίες, καθώς και από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας.

Ειδικότερα, οι έλεγχοι που διεξήγαγαν τα μέλη της επιχειρησιακής διεύθυνσης ειδικών υποθέσεων Αθηνών του ΣΔΟΕ, κατέδειξαν ότι εκδόθηκαν τιμολόγια από ινδική επιχείρηση και από επιχειρήσεις που εδρεύουν στα νησιά Caracao και Ολλανδικές Αντίλες, σε Λιβερία και Κύπρο προς τα ελληνικά ναυπηγεία, ύψους περίπου 5.500.000 ευρώ για την παροχή υπηρεσιών.

Το πιο πιθανό είναι βέβαια, ότι οι συγκεκριμένες υπηρεσίες δεν παρασχέθηκαν ποτέ, άρα τα φορολογικά στοιχεία είναι εικονικά.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα σίγουρα αποτελεί το γεγονός ότι μεταξύ των προσφερομένων υπηρεσιών είναι η προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία, χώρα που δεν διαθέτει ως γνωστόν θάλασσα!

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία αμφισβητούν συγκεκριμένες συναλλαγές με τις ανωτέρω αλλοδαπές επιχειρήσεις και τα χρήματα των τιμολογίων αποστέλλονταν σε τραπεζικό λογαριασμό στην Αυστρία.

Επιπλέον, στην πορισματική αναφορά αναγράφεται ότι στην κύρια σύμβαση της αναβάθμισης των παλαιών υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού προκύπτουν μεταξύ άλλων: χειρόγραφα με συμπληρωμένες τιμές σε επίσημο έγγραφο σύμβασης, ελλείψεις δικαιολογητικών για αυξομειώσεις τιμών έπειτα από τροποποιήσεις που έγιναν στις 31/12/2003, τελευταία ημέρα του χρόνου, καθώς και στις 12/12/2005.

Οι συμβάσεις αντισταθμιστικών οφελών δε, είναι ένα χάος!

Οι αρχικές είχαν υπογραφεί, στις 14 Φεβρουαρίου του 2000, από την πλευρά των γερμανικών κατασκευαστριών εταιρειών, HDW και Ferrostaal, από τους Χανς Ντίτερ Μούλενμπεκ, τον Στέφαν Γκέχλοφ, τον Γουόλτερ Φρεινταγκ και τον Κνουτ Φον Ντέτεν, ενώ από την πλευρά του υπουργείου Εθνικής Άμυνας από τον γενικό διευθυντή Εξοπλισμών, Γιάννη Σμπώκο.

Προβλεπόταν να επενδυθούν ή να ανατεθεί έργο σε ελληνικές βιομηχανίες, αξίας περίπου 282 εκατομμυρίων ευρώ.

Τα χρήματα αυτά, φυσικά, δεν θα έβγαιναν από τα κέρδη των κατασκευαστριών εταιρειών.

Είχαν χρεωθεί στις τιμές που συμφωνήθηκαν τόσο για την κατασκευή των τεσσάρων νέων υποβρυχίων τύπου 214, όσο και στο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των τριών παλαιοτέρων τύπου 209.

Δηλαδή είναι χρήματα που πλήρωσε η Ελλάδα και θα έπρεπε να επιστραφούν υπό τη μορφή επενδύσεων, τεχνογνωσίας και έργου.

Περαιτέρω, προβλέπονταν προγράμματα από κοινού κατασκευής υποβρυχίων στα ΕλληνικάΝαυπηγεία, απόκτηση από τα ναυπηγεία υποδομών, μεταφορά τεχνολογίας, κατασκευή σιδηροδρομικών βαγονιών, παροχή πλοιαρίων και μεταφορά τεχνογνωσίας σε ελληνικές εταιρείες για την κατασκευή υλικών και συστημάτων με σκοπό εξαγωγές που θα εξασφάλιζαν οι κατασκευάστριες εταιρείες.

Σύμφωνα με τα έγγραφα που έδωσε στο ΣΔΟΕ η διεύθυνση Εξοπλισμών του υπουργείου Άμυνας, από τα δέκα κύρια προγράμματα, κάθε ένα από αυτά έχει δεκάδες μικρότερα υποπρογράμματα, έχουν υλοποιηθεί σε ποσοστό 100% τα επτά.

Το πρόγραμμα κοινής κατασκευής των υποβρυχίων, αξίας 57,6 εκατομμυρίων ευρώ, έχει υλοποιηθεί σε ποσοστό 35,46%, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχουν γίνει τα προγράμματα κατασκευής βαγονιών αξίας 40,9 εκατομμυρίων και η παροχή φουσκωτών πλοιαρίων, αξίας 1,6 εκατομμυρίου.