Βενιζέλος: "Βρισκόμαστε σε οικονομικό πόλεμο"

«Η χώρα βρίσκεται υπό συνθήκες πραγματικού οικονομικού πολέμου. Δεν αντιμετωπίζουμε μια συμβατική κρίση, αλλά μια οξεία οικονομική κρίση. Το δυσθεώρητο ύψος του δημοσίου χρέους μας έφερε σε κατάσταση δραστικής μείωσης της δημοσιονομικής κυριαρχίας. Αυτό αγωνιζόμαστε από τον Οκτώβριο του 2009 να αντιμετωπίσουμε», τόνισε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελος Βενιζέλος, από το βήμα της Βουλής...



«Όταν προσφεύγεις σε διεθνείς οργανισμούς για να λύσεις άμεσα ταμειακά προβλήματα και στους εταίρους για να σε δανείσουν, πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη ετοιμότητα και εγρήγορση ώστε να μην μετατραπεί η μείωση της δημοσιονομικής κυριαρχίας, να μην μετατραπεί και σε μείωση του σκληρού πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας.

Αυτή είναι η πρώτη μας μέριμνα διότι αν διεθνώς οποιοσδήποτε λάβει μήνυμα λάθος θα έχει κάνει μια επικίνδυνη παρεξήγηση, αλλά κι εμείς θα έχουμε στερηθεί ενός πολύ σημαντικού πλεονεκτήματος στον διεθνή πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων, που λειτουργεί ως αποτρεπτικός θώρακας», συμπλήρωσε ο υπουργός.

Ο κ. Βενιζέλος τόνισε επίσης ότι δεν έγινε αντιληπτό αυτό από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις και από όλους τους Έλληνες.

«Γι αυτό χρειάζεται συστράτευση, πανστρατιά. Αν πιστεύουμε πως μέσα από τις συνήθεις και συμβατικές κομματικές σχέσεις θα λύσουμε το πρόβλημα αυτό, είμαστε γελασμένοι. Είμαστε σε συνθήκες πολέμου. Χρειάζεται εθνική επιστράτευση, εθνική συστράτευση, ενότητα. Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικότερο από την συναίνεση, κάτι πολύ μεγαλύτερο από την απλή διακομματική συνεννόηση.

Μακάρι να αρκούσε η κομματική συνεννόηση και η κομματική συναίνεση. Υπάρχει κρίση αξιοπιστίας συνολικά του πολιτικού συστήματος, άρα χρειαζόμαστε εθνική ενότητα, πολιτειακή συμφωνία, δέσμη προγραμματικών συμφωνιών», πρόσθεσε.

Ο κ. Βενιζέλος τόνισε πως είναι η ώρα της συνευθύνης και ξεκαθάρισε πως αυτό δεν σημαίνει κυβερνήσεις συνεργασίας ή αλλοίωση των θεσμικών ρόλων, αλλά σημαίνει διαρκή, καθαρή και έντιμη συνεννόηση της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης στο πλαίσιο του υπάρχοντος θεσμικού συστήματος και των υπαρχουσών θεσμικών αρμοδιοτήτων.

«Και ούτε είναι λύση οι εκλογές» συνέχισε, προσθέτοντας «δεν υπάρχουν, λέει η σχολική ρήση, αδιέξοδα στη Δημοκρατία, αλλά πολλές φορές δημοκρατικά επιλέγεται το αδιέξοδο. Αυτό διδάσκει η ιστορία και αυτό πρέπει να αποφευχθεί».

Κατέληξε ότι πρέπει να μιλάμε με άλλους όρους αλλά δυστυχώς δεν μιλάμε με γενναιοδωρία, και συμπλήρωσε: «Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη του μέλλοντος. Έχουν πλέον χρεωθεί οι ευθύνες του παρελθόντος».