Σταρόβας: Τον Νταλάρα δεν τον σταματάνε στο δρόμο να του πουν: "Γεια σου, ρε μεγάλε!"

Ο πολυτάλαντος Δημήτρης Σταρόβας μίλησε για το πως έχει πάψει να παίρνει τη ζωή του στα "χαλαρά" από τότε που έγινε πατέρας.

Αναφέρθηκε στην τηλεόραση, αλλά και στους φόβους του για το μέλλον, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό "ΛΟΙΠΟΝ" και τη Ρενέ Σαραντινού.

– Γουστάρεις να σε γουστάρουνε;
«Ναι, βέβαια. Ποιος δεν θέλει να είναι αγαπητός; Τον Νταλάρα δεν τον σταματάνε στο δρόμο να του πουν: “Γεια σου, ρε μεγάλε! Τι γίνεται;”. Εγώ έχω κι αυτή την “ατυχία”. (Γέλια.) Λένε: “O Δημητράκης, θα του μιλήσουμε”. Τι να κάνω, κάθομαι. Κάθε μισή ώρα σταματάω, χρειάζομαι και στάσεις… (Γέλια.) Μ’ αρέσει όμως. Βλέπεις τον άλλο να θέλει να βγάλει φωτογραφία και είναι το γεγονός της ζωής του. Να του πω ότι φεύγω;».....

– Παρουσιάζεις εκπομπή μαγειρικής στη ΝΕΤ επί δύο χρόνια.
«Βλέπε βλέπε μάθαινα κι εγώ. Μαγειρεύω όταν μπορώ και μ’ αρέσει. Είναι από τα λίγα πράγματα που δεν έχω βαρεθεί. Μεγάλη ιστορία η μαγειρική, τρως και καλά. Το έχω ψάξει αυτό με τη διατροφή. Θα μου πεις βέβαια, ποιος θα με πιστέψει… (Γέλια.)».

– Θα μπορούσες να παρουσιάσεις ριάλιτι μαγειρικής;
«Δεν “θάβω” τα ριάλιτι. Θα μπορούσα να παρουσιάσω, γιατί όχι; Με προϋποθέσεις. Έχω σπίτι μου σκεύη, ένα ντουλάπι με μπαχαρικά, σετ μαχαίρια… Μόνο τα πιάτα δεν μπορώ να πλένω».

– Αν επιλέξει να ακολουθήσει τα επαγγελματικά σου βήματα η κόρη σου, τι θα τη συμβουλέψεις να μην κάνει;
«Θα τη βοηθήσω να έχει μια αισθητική. Δεν έχω σκοπό να την κατευθύνω σε μια πορεία που εγώ θέλω, αλλά να είναι υποψιασμένη. Παλιά άκουγα μουσική και μου έλεγε: “Τι ωραία μουσική, μπαμπά, σαν θέατρο είναι”. Τώρα βλέπει “Πάτυ”! Με ενοχλεί η “Πάτυ”, γιατί δεν προσφέρει τίποτα. Αλλά τι να την κάνω, εξωγήινο; Όλα βλέπουν “Πάτυ”. Δεν είναι σωστό να νιώθει διαφορετική και δεν θέλω το παιδί μου να πάθει “ποιότητα”».

– Αναφέρεσαι συνεχώς στα κιλά σου. Θα έλεγα ότι έχεις μια ρατσιστική διάθεση γι’ αυτά, από σένα για… σένα.
«Είναι πολλά χρόνια τώρα και άρχισε να με ενοχλεί πολύ. Θα πιστέψω ότι είμαι άρρωστος στο τέλος. Βλέπω εφιάλτες, ότι απαγάγουν την κόρη μου, ότι τρέχω να τη σώσω και στα 10 μέτρα πέφτω ξερός – που έτσι θα γίνει κιόλας. Έχω ενοχές, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν αδυνατίζω. Δεν ξέρω τι γίνεται. Είμαι “νεόχοντρος”, γιατί μέχρι τα 30 ήμουν 75 κιλά. Μετά άρχισα να παχαίνω».

– Πώς βλέπεις το μέλλον;
«Είναι πλασματικό αυτό με την οικονομική κρίση – μας έχουν παγιδέψει. Έχω χάσει την εποχή που μοίραζαν τα λεφτά με τις κουτάλες, εγώ τότε είχα ανοίξει το μαγαζί. Οι φίλοι μου έχουν λύσει τα προβλήματά τους. Εγώ εξοφλούσα τα χρέη μου και αυτοί τα κάνανε σπίτια – καλά έκαναν! Πώς θα είμαστε έπειτα από 5 χρόνια; Το μόνο που με ησυχάζει είναι ότι έχω φτάσει σ’ αυτό το σημείο μέσα από κάποια χρόνια. Δεν είμαι διάττοντας αστέρας».

– Θα χαρίσεις αδερφάκι στην Εβελίνα;
«Δεν ξέρω… δύσκολο. Ένα και ζορίζομαι. Μου αρέσει σαν σκέψη, αλλά φοβάμαι – το θεωρώ πολύ σημαντικό. Το παιδί το κάνεις χωρίς να ρωτήσεις κανέναν. Βλέπω φίλους μου που είναι σε τρισχειρότερη μοίρα από μένα και έχουν 4 παιδιά! Να έχεις παιδιά, να σου ζητάνε πράγματα και να μην μπορείς; Με πιάνει τρόμος να θέλει να σπουδάσει η κόρη μου και να μην έχω την οικονομική δυνατότητα να τη βοηθήσω».