Αυτοκτονία - μυστήριο πρώην διευθυντή εφορίας

Πέπλο μυστηρίου καλύπτει προς το παρόν την αυτοκτονία πρώην διευθυντή εφορίας και ιδιοκτήτη φοροτεχνικού γραφείου.

Η βουτιά του εφοριακού στο κενό έχει προκαλέσει πολλά αναπάντητα ερωτήματα στις Αρχές, καθώς μέχρι στιγμής τίποτα δεν φανερώνει το κίνητρο που τον οδήγησε να προβεί σε αυτή την πράξη.

Εξίσου προβληματισμένοι είναι και οι συγγενείς και οι φίλοι του άντρα, καθώς, όπως λένε, δεν είχε αναφέρει σε κανέναν ότι αντιμετώπιζε κάποιο σοβαρό πρόβλημα...



Ο πρώην εφοριακός και ιδιοκτήτης του φοροτεχνικού γραφείου έμενε τα τελευταία χρόνια με τη σύζυγό του και το πέντε ετών παιδί τους στον πρώτο όροφο πολυκατοικίας, όπου βρισκόταν και η επαγγελματική του στέγη. Πριν από τις 9.00 το πρωί βγήκε στο μπαλκόνι, γυμνός από τη μέση και πάνω, υπερπήδησε τα κάγκελα και για λίγα δευτερόλεπτα στάθηκε στο εξωτερικό μέρος της βεράντας.

Παρά το γεγονός ότι εκείνη ώρα μόλις λίγα μέτρα από την πολυκατοικία λειτουργούσε υπαίθρια λαϊκή αγορά, με εκατοντάδες πολίτες να κυκλοφορούν στα στενά δρομάκια της περιοχής, κανείς δεν αντιλήφθηκε τις κινήσεις του, ώστε να αποτρέψει τον 63χρονο φοροτεχνικό από το να κάνει το βήμα στο κενό.

Η πτώση του άντρα σταμάτησε σε σταθμευμένο όχημα που βρισκόταν κάτω από το μπαλκόνι και σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Εντρομοι οι κάτοικοι της περιοχής συγκεντρώθηκαν στο σημείο, ενώ κάποιοι ειδοποίησαν την αστυνομία.

«Το μόνο που άκουσα ήταν ένας δυνατός θόρυβος. Τρόμαξα! Ηταν σαν να έγινε τρακάρισμα. Βγήκα έξω και είδα τον Κώστα να είναι ξαπλωμένος πάνω στο αυτοκίνητο» μας λέει η Μαρία Φράγκου, ένοικος της πολυκατοικίας.

«Ηταν ένας ήσυχος άνθρωπος, οικογενειάρχης και επαγγελματίας. Τον έβλεπα κάθε μέρα... Δεν μπορώ να καταλάβω τι του συνέβη. Ολοι μας έχουμε προβλήματα και προοσπαθούμε να τα αντιμετωπίζουμε».

Ο Σωτήρης Δημητρίου, κάτοικος της περιοχής, εκείνη τη στιγμή περνούσε από το σημείο και είδε τη σορό του πρώην εφοριακού πάνω στο αυτοκίνητο. «Δεν μπορώ να σας περιγράψω τα συναισθήματά μου. Ηταν ένας άνθρωπος της γειτονιάς μας... Κάθε μέρα τον έβλεπα και μιλούσαμε. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να καταλάβω τι ήταν αυτό που τον έκανε να πέσει στο κενό».