«Τους δολοφόνους του παιδιού μου πρέπει να τους βάλουν σε μια πλατεία και να τους δικάσει ο κόσμος». Ο Χρήστος Σκυλογιάννης, ο πατέρας τού άτυχου αστυνομικού της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που το βράδυ της 1ης Μαρτίου έπεσε νεκρός από τα πυρά αδίστακτων κακοποιών, ξεσπάει στην «Espresso» ενάμιση μήνα μετά το μακελειό στου Ρέντη.
«Θέλω να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι αδίστακτοι φονιάδες που έκοψαν τόσο απότομα το νήμα της ζωής του αγαπημένου μου Γιώργου, αλλά και του άτυχου συναδέλφου του Γιάννη. Μόνο έτσι θα ησυχάσουμε οι οικογένειες… Για τα παιδιά αυτά έκλαψε και πόνεσε ολόκληρη η Ελλάδα» τονίζει με φωνή που μαρτυράει οδύνη και ταυτόχρονα οργή. «Εύχομαι να μπορούσα να πάρω εγώ τη θέση του γιου μου κι εκείνος να συνέχιζε να ζει, να πραγματοποιούσε τα όνειρά του, να έκανε οικογένεια, να γερνούσε… Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να χαρεί τίποτα και τα όνειρα έμειναν όνειρα, γιατί έτσι θέλησαν κάποιοι μακελάρηδες».....
Με έναν αναστεναγμό να φεύγει από τα χείλη του, ο πατέρας του αδικοχαμένου Γιώργου Σκυλογιάννη μιλάει για την απώλεια του πρωτότοκου γιου του και για το γεγονός ότι ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει ότι το παλικάρι του χάθηκε: «Προσπαθούμε να σταθούμε όρθιοι και να βρούμε κουράγιο για να μεγαλώσουμε τα άλλα τέσσερα παιδιά μας. Δεν μπορούν να μας βλέπουν να σερνόμαστε, σαν νεκροζώντανοι. Εχουμε την υποχρέωση να φανούμε δυνατοί για να είναι κι αυτά καλά. Ο μικρότερος γιος μου είναι μόλις 4 ετών και η μικρότερη κόρη μου 9 ετών. Είναι πολύ μικρά για να συνειδητοποιήσουν το μέγεθος της απώλειας, αλλά αρκετά μεγάλα για να καταλάβουν αν το κλίμα μέσα στο σπίτι είναι πένθιμο» επισημαίνει ο 47χρονος.
Τραγική ειρωνεία αποτελεί το γεγονός ότι ο 22χρονος είχε ζητήσει για τη μοιραία μέρα 3ωρη άδεια, ώστε να προλάβει το λεωφορείο των 7.00 για να πάει σττα Τρίκαλα για τις απόκριες.
Οπως είπε ο κ. Σκυλογιάννης, δεν του την έδωσαν ποτέ: «Αν την έπαιρνε, δεν θα βρισκόταν καν στην Αθήνα» είπε και ένας κόμπος που ανέβηκε στον λαιμό του έπνιξε τη φωνή του. «Είχαμε τηλεφωνηθεί και τον περιμέναμε μία από εκείνες τις ημέρες. Οταν δεν απαντούσε στις κλήσεις μας εκείνη τη μέρα, δεν ανησυχήσαμε, γιατί υποθέσαμε ότι θα είχε δουλειά. Οταν μας πήρε ο αστυνομικός διευθυντής, κόπηκαν τα πόδια μας, αφού ήδη ακούγαμε από την τηλεόραση τι συνέβαινε στην Αθήνα. Δεν είχε προηγούμενο αυτό που συνέβη. Θα ήθελα ο γιος μου να είναι το τελευταίο θύμα και επιτέλους να γίνει κάτι με τα Σώματα Ασφαλείας για να μη θρηνήσουν κι άλλοι γονείς τα παιδιά τους»
Από την ημέρα του διπλού φονικού στου Ρέντη έχει περάσει ενάμισης μήνας. Το μνημόσυνο για τα σαράντα τελέστηκε στα Τρίκαλα, παρουσία αντρών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και πλήθος κόσμου, που παραβρέθηκαν για να τιμήσουν τη μνήμη του άτυχου Γιώργου Σκυλογιάννη.
Ο 22χρονος, σύμφωνα με τον πατέρα του, από μικρός ονειρευόταν να γίνει αστυνομικός: «Το ήθελε από μικρό παιδί. Του άρεσε και ο αθλητισμός πολύ και ιδιαίτερα το ποδόσφαιρο. Αλλά η αγάπη του για την αστυνομία νίκησε το ποδόσφαιρο. Οταν μπήκε στο Σώμα και πήρε τα πρώτα του λεφτά, σταμάτησε να μας ζητάει. Ηθελε να τα βγάζει πέρα μόνος του, με αυτά τα λίγα που έπαιρνε, να μας ξαλαφρώνει. Και είχε μόλις δύο χρόνια στην αστυνομία».
ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟΥ ΡΕΝΤΗ
Ο 22χρονος Γιώργος Σκυλογιάννης και ο 23χρονος Γιάννης Ευαγγελινέλλης έχασαν τη ζωή τους το βράδυ της Τρίτης 1 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια καταδίωξης αυτοκινήτου με ένοπλους κακοποιούς στην περιοχή του Ρέντη. Ολα ξεκίνησαν ύστερα από καταγγελία που έγινε στην αστυνομία, σύμφωνα με την οποία έγινε ληστεία σε περίπτερο στο Μενίδι και οι τρεις δράστες, που ήταν οπλισμένοι με Καλάσνικοφ, διέφυγαν με κλεμμένο Volvo.
Οι τέσσερις αστυνομικοί της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. που επέβαιναν σε δύο μοτοσικλέτες εντόπισαν το ύποπτο αυτοκίνητο κοντά στη λεωφόρο Κηφισού και το καταδίωξαν. Κάποια στιγμή το όχημα μπήκε στον παράδρομο της λεωφόρου, στο ύψος της Λαχαναγοράς του Ρέντη, όπου έστριψε σε ένα στενό. Λίγα μέτρα μετά σταμάτησε. Οι δύο από τους τρεις κατέβηκαν και άνοιξαν πυρ εναντίον των δύο μοτοσικλετών. Στη συνέχεια μπήκαν στο Ι.Χ. και εξαφανίστηκαν. Ο Ευαγγελινέλλης σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ ο Σκυλογιάννης, που δέχτηκε μια σφαίρα στο κεφάλι, άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε.
Ψάχνουν ασταμάτητα τα ίχνη των μακελάρηδων
Σε έναν ομογενή από την πρώην ΕΣΣΔ και έναν Αλβανό κακοποιό στρέφονται οι έρευνες των αστυνομικών που αναζητούν τους δολοφόνους των δύο αστυνομικών της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. Το Τμήμα Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής που έχει αναλάβει την έρευνα για τον εντοπισμό των αδίστακτων δραστών συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό τις προσπάθειες εξιχνίασης της υπόθεσης. Σύμφωνα με άριστα διασταυρωμένες πληροφορίες της «Espresso», στην Ασφάλεια έχουν καταλήξει σε δύο συγκεκριμένα πρόσωπα, έναν ομογενή από την πρώην ΕΣΣΔ και έναν Αλβανό κακοποιό, και εξετάζουν σοβαρά το ενδεχόμενο να είναι αυτοί που πάτησαν τη σκανδάλη των όπλων που αφαίρεσαν τις ζωές των δύο παλικαριών της ΔΙ.ΑΣ. Πάντως, μέχρι στιγμής και παρά το ανθρωποκυνηγητό που έχουν εξαπολύσει οι αστυνομικοί, τα ίχνη των δύο υπόπτων έχουν χαθεί.
Στα εγκληματολογικά εργαστήρια βρίσκονται και τα όπλα που χρησιμοποίησαν κατά τη διάρκεια της συμπλοκής οι δολοφόνοι, ένα υποπολυβόλο τύπου Καλάσνικοφ και ένα πιστόλι Λούγκερ, γερμανικής κατασκευής, τα οποία εγκατέλειψαν οι δράστες το μοιραίο βράδυ στην περιοχή του Ρέντη. Επίσης, η Ασφάλεια βρήκε και κάποιες κηλίδες αίματος κοντά στο αυτοκίνητο που εγκατέλειψαν οι αδίστακτοι δολοφόνοι απέναντι από το δημαρχείο του Ρέντη. Δείγμα από αυτές τις κηλίδες αίματος έχουν ήδη δοθεί στα εργαστήρια για εξέταση DNΑ, ωστόσο ακόμη δεν έχει εξακριβωθεί αν πρόκειται για το αίμα κάποιου εκ των δραστών.
Το εύρημα αυτό είχε κρατηθεί για μεγάλο διάστημα κρυφό από την Ασφάλεια καθώς πραγματοποιούνταν έρευνες σε κλινικές και νοσοκομεία της Αττικής ώστε να διαπιστωθεί αν ζητήθηκε ιατρική βοήθεια από άτομο που έφερε τραύμα από σφαίρα. Δυστυχώς και αυτές οι έρευνες δεν απέδωσαν. Τέλος, στο στόχαστρο της ΕΛ.ΑΣ. βρίσκεται και σπείρα αλλοδαπών που «χτυπά» μάντρες αυτοκινήτων στα βόρεια προάστια και στη συνέχεια πουλά τα οχήματα μεγάλου κυβισμού που έχει κλέψει σε ομάδες του υποκόσμου. Η σπείρα αυτή είχε πουλήσει και το αυτοκίνητο που χρησιμοποίησαν οι δράστες το μοιραίο βράδυ στου Ρέντη.
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
"Τους δολοφόνους του παιδιού μου, να τους δικάσει ο κόσμος"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Σε ποια πλατεία? Σε αυτή που βάλανε τους ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ του ΑΝΗΛΙΚΟΥ και ΑΟΠΛΟΥ Αλέξή? Σεβαστός ο πόνος του του πατέρα Χρήστου Σκυλογιάννη αλλά μέχρι ενός σημείου. Η μητέρα του αδικοχαμένου Αλέξη ζήτησε μία συγνώμη από τους δολοφόνους του γιου της, την οποία δεν έλαβε ποτέ, και φανταστείτε τι θα γινότανε αν εκείνη την περίοδο έκανε την ίδια δήλωση με αυτή του πατέρα του επίσης αδικοχαμένου Γιώργου. Ξεπερνώντας την ποιοτική διαφορά της ψυχής των δύο "όμοια" (και το όμοια σε εισαγωγικά γιατί αν ο Γιώργος ήταν πρωτότοκος, ο Αλέξης ήταν μοναχοπαίδι) δοκιμασμένων γονιών και προσπαθώντας να δικαιολογήσουμε την απαράδεκτη δήλωση του πατέρα του Γιώργου η οποία μας προτρέπει να καταλύσουμε το νόμο και την δικαιοσύνη, προσβάλλοντας το ίδιο του το νεκρό παιδί, που αυτές ακριβώς τις αξίες τάχτηκε να υπηρετήσει, μόνο και μόνο επειδή θέλει να γευθεί το κρύο και ανούσιο πιάτο της εκδίκησης πιστεύοντας ότι έτσι θα καταφέρει να γεμίσει το κενό που του άφησε η τραγική απώλεια του γιου του, οφείλουμε να σταθούμε απέναντι στην κατάπτυστη "Espresso" , αλλά και όλων αυτών που επιλέγουν να αναδημοσιεύσουν το συγκεκριμένο δημοσίευμα, ζητώντας από την δικαιοσύνη να προστατεύσει τις αξίες που η κοινωνία των ανθρώπων παλεύει χιλιάδες χρόνια τώρα να κατακτήσει και επιτέλους να διαφοροποιηθεί από το απάνθρωπο "οφθαλμό αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος". Καλείται λοιπόν ένας Εισαγγελέας με κάκκαλα να αποδείξει τον λόγο ύπαρξης της δικαιοσύνης η οποία εδρεύει στις αίθουσες των δικαστηρίων και όχι στις πλατείες ή στα γραφεία σύνταξης της κάθε Espresso.
Δημοσίευση σχολίου