Οι Έλληνες καταδικάζουν τις κακοποιήσεις των ζώων

Ποια είναι η στάση του πληθυσμού της Ελλάδας απέναντι στην κακοποίηση και δηλητηρίαση των ζώων συντροφιάς;

Η ερώτηση αυτή αποτέλεσε αντικείμενο έρευνας της εταιρείας VPRC, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή και την αύξηση που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα στα περιστατικά κακοποίησης των ζώων συντροφιάς...



Σύμφωνα με την έρευνα που διενεργήθηκε το 75% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζει την κακοποίηση ζώων ως «εγκληματική ενέργεια που πρέπει να τιμωρηθεί», ενώ σημαντικό είναι και το ποσοστό εκείνων που θεωρούν τα φαινόμενα αυτά ως μια λογική συνέπεια και τα αποδίδουν κυρίως στην αδιαφορία των αρμοδίων αρχών.

«Η αμφιθυμική στάση του ανθρώπου, ειδικότερα απέναντι στο σκύλο, που αποτελεί το συμβολικό ρόλο του αρχέτυπου αφοσίωσης, οφείλεται στο γεγονός ότι ξυπνάει / ενεργοποιεί στο υποσυνείδητό μας μνήμες της παιδικής ηλικίας και της σχέσης με τους γονείς μας και μαζί και τις εντάσεις που αναπτύσσονται κατά τη διαδικασία ενηλικίωσης και αποχωρισμού», κατά την πολιτιστική ανθρωπολόγο Constance Perrin. Όπως σημειώνει πάντως η έρευνα, το ποσοστό 25% του γενικού πληθυσμού που δεν χαρακτηρίζει τα περιστατικά κακοποίησης και δηλητηρίασης των ζώων συντροφιάς ως εγκληματική ενέργεια που χρήζει αυστηρής τιμωρίας κρίνεται ως υψηλό. Η διεθνής πρακτική και εμπειρία συνδέει την ανοχή σε αυτές τις συμπεριφορές με την ανοχή και σε άλλες βίαιες συμπεριφορές που σχεδόν πάντα έχουν αποδέκτες ανθρώπινα όντα.

Σημειώνεται πως η παρούσα προσέγγιση αφορά στην ενεργητική μορφή κακοποίησης και όχι στην παθητική. Η παθητική κακοποίηση είναι φαινόμενο που συναντά κανείς συχνά στη χώρα μας. Τα βαθιά κίνητρα που οδηγούν τους ανθρώπους σε συμπεριφορές ενεργητικής και παθητικής κακοποίησης αφορούν κυρίως σε ελλείμματα παιδείας, γνώσης και σεβασμού απέναντι στα ζώα. Η διερεύνηση όλων των παραπάνω αποτελούν αντικείμενο αυτοτελούς έρευνας προκειμένου να διευκρινιστούν, στο βαθμό όπου αυτό είναι εφικτό, τα ποσοτικά χαρακτηριστικά των φαινομένων.