Δίνουν Πανελλαδικές και χρειάζονται 18.674 µόρια. Ορκίζονται στα 20, παίρνουν πιστόλι και αρχίζουν οι περιπολίες και τα ξενύχτια. Κι όλα αυτά για το σίγουρο µεροκάµατο...
"Ο πρώτος µου µισθός ήταν περίπου 800 ευρώ, µαζί όµως µε τα νυχτερινά και την αµοιβή της έκτης µέρας δουλειάς. Τυπικά, γιατί στοχέρι πήραµε κάτι πάνω από 700, αφού µας κρατούσαν για κάποιους µήνες χρήµατα...
για τις στολές που είχαµε πάρει στη σχολή. Οι περισσότεροι από τη σειρά µου πήγαµε σε αστυνοµικά τµήµατα, ενώόσα παιδιά ήταν από την επαρχία ζήτησαν να πάνε στα ΜΑΤ γιατί τότε υπήρχε ένα επίδοµα επικινδυνότητας γύρω στα διακόσια ευρώ: ήταν µεγάλη αβάντα για το νοίκι τους. Τώρα, βέβαια, κι αυτό έχει κοπεί σε µεγάλο βαθµό».
Ο νεαρός αστυφύλακας που υπηρετεί σε Υπηρεσία Ασφαλείας στην Αττική είναι δυο χρόνια παλαιότερος στο Σώµα από τον Γιάννη Ευαγγελινέλη και τρία από τον Γιώργο Σκυλογιάννη. Οπως και τα δύο τραγικά θύµατα του µακελειού στου Ρέντη, είχε προεπιλεγεί για την οµάδα ∆ΙΑΣ. «Ηµουν, όµως,από τους τυχερούς. Οι περισσότεροι που πήγαν στην οµάδα ∆ΙΑΣ δεν το επέλεξαν. Κληθήκαµε να δώσουµε συνέντευξη και δεν είχειδιαίτερη σηµασία αν έλεγες θέλω ή δεν θέλω να πάω. Η υπηρεσία χρειαζόταν 2.000 άτοµα. Αρκετοί δεν οδηγούσαν καλά καλά µηχανή. Γι’ αυτό κι έχουν συχνά ατυχήµατα».
Ο Γιάννης Ευαγγελινέληςκαι ο Γιώργος Σκυλογιάννης ανήκαν στη γενιά των 700 ευρώ. Οταν περνούσαν τοκατώφλι της Αστυνοµίας, µάλιστα, λογίζονταν και στους «τυχερούς» αυτής της γενιάς, αφού ο δικός τουςπενιχρός µισθός ήταν εξασφαλισµένος. Για παιδιά οικογενειών όπως αυτή του Γιώργου Σκυλογιάννη η επιτυχία τους στις σχολές της Αστυνοµίας µέσω των Πανελλαδικών Εξετάσεων είναι µεγάλη υπόθεση. Ηταν ο πρώτος από τα πέντε παιδιά του Χρήστου Σκυλογιάννη, εργαζόµενουστον ∆ήµο Τρικάλων.
ΠΕΡΙΖΗΤΗΤΗ ΣΧΟΛΗ. Η ασφάλεια του ∆ηµοσίου,άλλωστε, έχει αναδείξει τις σχολές της Αστυνοµίας µεταξύ των πλέον περιζήτητων σχολών και αυτό αποδεικνύεται από τις βάσεις εισαγωγής στις σχολές της Τριτοβάθµιας Εκπαίδευσης. Ετσι, τα παιδιά της «γενιάς του Πολυτεχνείου» που έβλεπαν τον αστυνοµικό ως προσωποποίηση της κρατικής βίας, κοπιάζουν ιδιαίτερα προκειµένου να γίνουν αστυνοµικοί: για να γίνει κάποιος αξιωµατικός της ΕΛ.ΑΣ. χρειαζόταν πέρσι 18.674 µόρια, δηλαδή 398 περισσότερα απ’ όσα χρειάζονταν – για παράδειγµα – στη Σχολή Χηµικών Μηχανικών τουΕΜΠ. Για να εισαχθείκάποιος στη Σχολή Αστυφυλάκων χρειαζότανπέρσι 15.211 µόρια, δηλαδή 179 περισσότερα από το Τµήµα Κοινωνιολογίας του Παντείου. Η φοίτηση στη Σχολή Αστυφυλάκωνείναι διετής και περιλαµβάνει κυρίως θεωρητική εκπαίδευση. Το καλοκαίρι ανάµεσα στο πρώτο και το δεύτερο έτος οι δόκιµοι αστυφύλακεςστελεχώνουν τις υπηρεσίες σε όλη την Ελλάδα καλύπτοντας ουσιαστικάτις άδειες των παλαιότερων συναδέλφων τους. Στα είκοσί τους χρόνια ορκίζονται αστυφύλακες και παίρνουν όπλο στα χέρια τους.
Δύο ΟΨΕΙΣ. Η ασφάλεια του µισθού, ωστόσο, είναι η µία όψη του νοµίσµατος. Η άλλη είναι µια σκληρή καθηµερινότητα, που θέλει κυρίως τους νεαρότερους σε ηλικία αστυνοµικούς να είναι οι πλέον εκτεθειµένοι. Λόγω των αλλαγών στο Ασφαλιστικό, µάλιστα, όσοι αστυνοµικοί κοντά στα πενήντα µπορούσαν να πάρουν σύνταξη, πήραν. Αυτό σηµαίνει ότι οι µάχιµες υπηρεσίες και τα τµήµατα στελεχώνονται από αστυνοµικούς 20-30 ετών στην πλειονότητά τους. Με τηντοποθέτηση σε αστυνοµικό τµήµα εκτελούν καθήκοντα σκοπού, αξιωµατικού υπηρεσίας και πληρώµατος περιπολικού. «Τα προβλήµατα είναι διαφορετικά ανά υπηρεσία. Στο τµήµα είσαι περισσότερο εκτεθειµένος στον κίνδυνο µιας επίθεσης, στα ΜΑΤ βρίσκεσαι κάθε µέρα απέναντι σε ανθρώπους που σε βλέπουν ως τον εκπρόσωπο της εξουσίας προς την οποία διαµαρτύρονται», λέει αστυνοµικός.
ΜΕΙΏΣΕΙΣ ΜΙΣΘΏΝ. Μειώσεις µισθών έχουν υποστεί όπως όλοι οι δηµόσιοι υπάλληλοι και οι αστυνοµικοί. Αν ένας αστυφύλακας θελήσει να εξελιχθεί βαθµολογικά έχει δύο δρόµους: ο ένας είναι να δώσει ξανά Πανελλαδικές Εξετάσεις για να εισαχθεί στις Σχολές Αξιωµατικών. Ο δεύτερος είναινα δώσει εξετάσεις (εσωτερικές στην ΕΛ.ΑΣ.)για τη Σχολή Αρχιφυλάκων καιέπειτα από τρία χρόνια να προαχθεί σε ανθυπαστυνόµο. Τότε, δίνει νέες εξετάσεις για να γίνει αξιωµατικός «εξ υπαξιωµατικών».
ΖΗΤΟΎΝ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ. Η οµάδα ∆ΙΑΣ, σύµφωνα µε τονστατιστικό απολογισµό της δράσης της,είναι µια επιτυχηµένη υπηρεσία. Ωστόσο είναι ολοένα και λιγότερο δηµοφιλής για τους ίδιους τους αστυνοµικούς. Οι συνθήκες δουλειάς,αλλά και η άµεση απειλή που εκτοξεύθηκε από τους τροµοκράτες της Σέχτας Επαναστατών εναντίον της οµάδας ∆ΙΑΣ έχει οδηγήσει σε δεκάδες αιτήσεις µετάθεσης. Οι βάρδιες είναι µεν εξάωρες (αρχίζουν από τις 7 το πρωί και λήγουν στη 1τα ξηµερώµατα), αλλά έχουνσυγκεκριµένες απαιτήσεις: κάθε αστυνοµικός υποχρεούται να γράψει τουλάχιστον 80 χιλιόµετρα µε τη µοτοσυκλέτα του, φέροντας βαρύ εξοπλισµό. Μόνο το υπηρεσιακό αλεξίσφαιρο ζυγίζει πάνω από τρία κιλά και το φορούν χειµώνα - καλοκαίρι. Αλλωστε, τοβάρος είναι και ο βασικόςλόγος που πληρώνουν από την τσέπη τους ελαφρύτερα και ασφαλέστερα.
Σάββατο 5 Μαρτίου 2011
Ομάδα ΔΙΑΣ: Τα... "τυχερά" παιδιά!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου