Τελικά θα μπει κανείς φυλακή;

"Μόλις προ ηµερών η διεθνής ειδησεογραφία ανέδειξε την περίπτωση βρετανού βουλευτή που κατέληξε στη φυλακή, επειδή εµφάνισε ότι µια σχετικά µικρή ιδιωτική δαπάνη του έγινε στο πλαίσιο άσκησης των καθηκόντων του.

Κανείς δεν µίλησε για πολιτική δίωξη, κανένα κόµµα δεν αντιδίκησε µε άλλο για την υπόθεση και σε κανέναν δεν έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η ποινή. Στη Βρετανία, θεωρείται φυσικό όποιος εµπλέκεται σε ιδιοτελή χρήση του δηµόσιου χρήµατος να τιµωρείται....



∆εν είναι το µοναδικό παράδειγµα. Η πολιτική ιστορία των δυτικών ∆ηµοκρατιών είναι γεµάτη από περιστατικά πολιτικών, οι οποίοι οδηγήθηκαν σε δίκη για αδικήµατα που αρχίζουν από την ανασφάλιστη απασχόληση µιας καθαρίστριας, µέχρι τη συµµετοχή σε προµήθειες.

Οσοι κρίθηκαν αθώοι και επιθυµούσαν να επιστρέψουν στον δηµόσιο βίο δεν είχαν κανένα πρόβληµα.

Οσοι αποδείχθηκαν ένοχοι τιµωρήθηκαν και κανείς δεν χάλασε τον κόσµο γι’ αυτό. Υπήρξαν ακόµη και περιπτώσεις αυτοχειρίας από πολιτικούς που δεν άντεξαν το βάρος µιας κατηγορίας ή µιας δίκης.

Και, φυσικά, η υποβολή παραίτησης για λόγους ευθιξίας από κάποιον που κατηγορείται, είναι κώδικας τιµής για τον πολιτικό πολιτισµό πολλών χωρών.

Είναι κρίµα που στην Ελλάδα, χώρα δηµοκρατική στο ακέραιο κατά τα λοιπά, τίποτε από αυτά δεν ισχύει και οι ίδιες οι πολιτικές δυνάµεις της συµπράττουν σε αυτό.

Οι άκαµπτες συνταγµατικές ρυθµίσεις, η επονείδιστη συναφής νοµοθεσία και κυρίως η έλλειψη βούλησης για καταλογισµό ευθυνών και τιµωρία, έφεραν τον πολιτικό κόσµο σε κατάσταση ανυποληψίας.

∆υστυχώς, αυτή την περίοδο οι έλληνες πολίτες είναι ξανά στο ίδιο έργο θεατές.

Κορυφαίες υποθέσεις ποινικής και ηθικής φύσης, αφού ταλάνισαν επί µακρόν την επικαιρότητα, καταλήγουν στο τίποτε. Υπάρχει το έγκληµα, υπάρχει το πτώµα του εγκλήµατος, αλλά δεν υπάρχουν τα πρόσωπα που διέπραξαν το έγκληµα.

Ακόµη και όταν είναι δακτυλοδεικτούµενα, απολαµβάνουν το ακαταδίωκτο και την ατιµωρησία που εξασφάλισαν οι πολιτικοί εις εαυτούς και αλλήλους.

Το είδαµε µόλις την περασµένη εβδοµάδα µε το Βατοπέδι, θα το δούµε µάλλον και αύριο µε το σκάνδαλο Siemens.

Ηδη, στο παρασκήνιο κόµµατα και πολιτικοί συναλλάσσονται, συνεννοούνται και αλληλοσυµπληρώνονται. Ετσι, δεν πρόκειται να βγει στο φως η αλήθεια ούτε να πέσει όπου πρέπει ο πέλεκυς της ∆ικαιοσύνης.

Αυτό το θέατρο σκιών που παρακολουθούµε εσχάτως στη Βουλή, είναι κατώτερο της δηµοκρατικής τάξης και του αισθήµατος δικαιοσύνης που έχουν ανάγκη να νιώσουν οι Ελληνες"