H δικογραφία της τρομοκτρατίας - Πώς από τα παγιδευμένα πακέτα έφθασε η Αντιτρομοκρατική στη σύλληψη των 6

ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑΣ

Τα «τρομο-πακέτα» ήταν αυτά που συνέβαλαν στη σύλληψη των έξι κατηγορουμένων , όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας...

Σύμφωνα με την κατάθεση του ......., αστυνόμου Α΄, οι Αρχές έφτασαν στην άκρη του νήματος και στη σύλληψη των έξι ακριβώς αμέσως μετά την αποστολή των παγιδευμένων δεμάτων, την 1/11/2010,...



σε διάφορους στόχους στην Ελλάδα και το εξωτερικό, από την οργάνωση «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς» και την επ’ αυτοφώρω σύλληψη των Γεράσιμου Τσάκαλου και Παναγιώτη Αργυρού.

Τότε, από τις έρευνες που διενεργηθήκαν προέκυψαν στενές σχέσεις- επαφές, στο πρόσφατο παρελθόν του Γεράσιμου Τσάκαλου με τον Σακκά Κων/νο, ενώ από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου του Σακκά προέκυψαν στενές σχέσεις με τους Μιχαήλ Δημήτριο και Αντωνίου Στυλιανή.
Από το σημείο αυτό και έπειτα στελέχη της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας έγιναν η «σκιά» των συλληφθέντων.

Όπως καταθέτει ο αστυνόμος Α’ «Ο Σακκάς στις 23-11-2010 την 06:50 εντοπίστηκε να κινείται με το αυτοκίνητό του από το σπίτι του στην Καλλιθέα και μέσω της Εθνικής οδού Αθηνών –Κορίνθου κατέληξε στην Ναύπακτο όπου σε παραλιακή καφετέρια της πόλης συναντήθηκε για λίγο με άγνωστο άνδτα περίπου 30 ετών, αξύριστο. Στη συνέχεια μόνος του με το αυτοκίνητο ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο Ναύπακτου-Θέρμου-Αγρινίου κατέληξε στο Αγρίνιο, όπου εισήλθε σε διαμέρισμα του πρώτου ορόφου της οδού Πραίδου 73 και Δασκαλοπούλου 52.

Την 24-11-2010 και ώρα 06:00 επιβιβάστηκε στο αυτοκίνητο του μαζί με άγνωστη γυναικά περίπου 30 ετών, 1,55 ύψος, η οποία έφερε μαζί της μεγάλο ορειβατικό σάκο μαύρου-κόκκινου χρώματος και ακολούθησε την ίδια επαρχιακή διαδρομή και όχι το εθνικό οδικό δίκτυο, κατέληξε στη Ναύπακτο όπου εντοπίστηκε μόνος του σε παγκάκι της παραλίας.

Στη συνέχεια άλλαξε στο αυτοκίνητό του το μπουφάν παραλλαγής που φορούσε, με μπουφάν σκούρου χρώματος και τζοκευ σκούρου χρώματος και επέστρεψε στην παραλία όπου συναντήθηκε με άγνωστο νεαρό άνδρα ο οποίος τώρα αναγνωρίστηκε ότι ήταν ο κατηγορούμενος Μητρούσιας Αλέξανδρος ο οποίος φορούσε λευκό καπέλο τύπου τζόκευ.

Οι δυο τους με το αυτοκίνητο του Σακκά μετέβησαν αρχικά στο Θέρμο, και στη συνέχεια στο Αγρίνιο, όπου κατέληξαν τη 14:30 στα ΚΤΕΛ Αγρινίου. Εκεί ο Μητρούσιας αποβιβάστηκε από το αυτοκίνητο του Σακκά, έχοντας μαζί του τον ορειβατικό σάκο που είχε μαζί το πρωί της ίδιας ημέρας η άγνωστη γυναίκα, επιβιβάστηκε στο λεωφορείο της γραμμής Αγρινίου-Αθηνών, αφού τοποθέτησε το σάκο στο χώρο αποσκευών του λεωφορείου. Ο Σακκάς με το αυτοκίνητο του επέστρεψε στο σπίτι της Καλλιθέας…».

Ο Μητρούσιας έχοντας το σάκο πήρε ταξί, έφτασε Πειραιά, και κατόπιν εισήλθε στο σπίτι της Πραξιτέλους….».

Η στενή παρακολούθηση Μητρούσια και Σακκά συνεχίστηκε μέχρι τις 4/12/ 2010 όταν εντοπίστηκαν να εισέρχονται στην οδό Καισαρείας 22 στη Ν. Σμύρνη.

«Επειδή οι εν γένει κινήσεις τους κρίθηκαν ιδιαίτερα ύποπτες, και προσομοίαζαν με προπαρασκευαστικές πράξεις εγκληματικών ενεργειών με πιθανά ανθρώπινα θύματα αποφασίστηκε η προσαγωγή τους προκειμένου να αποκλειστεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Κατόπιν αυτού, εξερχόμενοι από την πολυκατοικία την 14:40 ώρα της ίδιας ημέρας κινητοποιηθήκαν από αστυνομικούς της υπηρεσίας μας και προσήχθησαν στη Δ.Α.Ε.Ε.Β. όπου διαπιστώθηκε ότι έφεραν μαζί τους βαρύ οπλισμό και εκρηκτικά και άλλα αντικείμενα», καταλήγει ο μάρτυρας.
Κατάθεση-«καρφί»

Αξιοσημείωτη είναι στη δικογραφία και η κατάθεση του ........., δεύτερου ξάδερφου του κατηγορουμένου Μιχαήλ Δημήτρη.

Σύμφωνα με τον 26 χρόνο, μεταπτυχιακό φοιτητή στο Ρέθυμνο:

«Πριν από δέκα περίπου χρόνια ο ξάδελφός μου με σύστησε με τον Σακκά Κωνσταντίνο και από τότε διατηρούμε φιλικές σχέσεις. Από ότι θυμάμαι το 2002 όταν εγώ σπούδαζα Ιστορία -Κοινωνιολογία στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου με είχε επισκεφθεί και τον φιλοξένησα στο σπίτι μου για μία εβδομάδα, νομίζω ήταν Ιούνιος μήνας. Επίσης, από ότι μου είχε εκμυστηρευτεί ο ξάδελφός μου Μιχαήλ, είχαν συνταξιδέψει στο εξωτερικό νομίζω στο Άμστερνταμ με τον Σακκα, τον Τσάκαλο Γεράσιμο και κάποια άλλα άτιμα που δεν γνωρίζω.

Πριν 4-5 χρόνια ο Σακκάς είχε ενοικιάσει διαμέρισμα επί της οδού Σπ. Τρικούπη αριθμό δε θυμάμαι από κοινού με τον Τσάκαλο Γεράσιμο και τον ξάδερφο μου Μιχαήλ Δημήτριο. Το σπίτι αυτό το είχα επισκεφτεί περίπου 2-3 φορές εκείνη την περίοδο και μία από αυτές τις φορές είχα συναντήσει στο σπίτι τον Βούτση Γεώργιο.

Μετά την ανακάλυψη της γιάφκας του Χαλανδρίου της οργάνωσης «Συνομωσία των πυρήνων της Φωτιάς», ο ξάδελφός μου Μιχαήλ είχε εκφράσει κάποιες ανησυχίες –φοβίες ότι θα τον πλησιάσει η αντιτρομοκρατική για την υπόθεση αυτή. Επίσης μετά την ανακάλυψη της γιάφκας, ο ξάδερφος μου Μιχαήλ μου εκμυστηρεύτηκε ότι είχε χάσει την επικοινωνία με τον Σακκά.

Γνωρίζω επίσης ότι ο Σακκάς διατηρούσε συναισθηματικό δεσμό με μια κοπέλα που την έλεγαν Στέλλα η οποία διέμενε σε διαμέρισμα στην οδό Πλάτωνος 131 στην Καλλιθέα, όπου συγκατοικούσε με τον Σακκά… Σημειώνω ότι ο Σακκάς δεν χρησιμοποιούσε κινητό τηλέφωνο ή δεν μου το είχε δώσει ποτέ…Θέλω να τονίσω ότι, από όσα έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου, δεν διαπίστωσα ποτέ κάποια σχέση των ατόμων που προανέφερα με έκνομες ενέργειες και γενικά η συμπεριφορά τους μου φαινόταν φυσιολογική…».

Ευρήματα

Δεκάδες χειρόγραφες σημειώσεις, φωτοαντίγραφα δικογραφιών, 13 φύλλα από ανακοίνωση της οργάνωσης «Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς», πολλά βιβλία μεταξύ αυτών «Αντι-φάκελος 17Ν», «ΣΟΥΝ ΤΖΟΥ Η Τέχνη του Πολέμου», ημερολόγια, τηλεφωνικές ατζέντες, σημειώματα 2 σελίδων η μια εκ των οποίων ξεκινάει με τη φράση «Μαμά και Μπαμπά δυστυχώς…», δεκάδες ψηφιακοί δίσκοι, επιστολές του Μιχαήλ προς τον ξάδερφο του, κομμάτια χαρτιού, στο οποίο υπάρχει χειρόγραφο κείμενο το οποίο ξεκινάει με τη φράση «Αθήνα, 3/ΙΙΙ/2006 Φιλαράκο χρόνια σου πολλά» και τελειώνει με τη φράση «Χαιρετίσματα και από Τσάκαλο, και από Μίμη. Και από Γρηγόρη φυσικά…», περιέχονται στη δικογραφία για τους έξι.


Οι μαρτυρίες για τα διαμερίσματα - γιάφκες

Η ιδιοκτήτρια της αποθήκης στη Ν. Σμύρνη όπου εντοπίστηκε η μία γιάφκα τονίζει στην κατάθεσή της για το άτομο που της παρουσιάστηκε για να νοικιάσει το χώρο:

« Στις 19 Ιανουαρίου του 2010, ένας νεαρός, φρεσκοξυρισμένος και καλοντυμένος με επισκέφθηκε και μου συστήθηκε ως Ανέστης. Μου είπε το επώνυμό του αλλά δεν το θυμάμαι. Μου είπε ότι θέλει να νοικιάσει την αποθήκη, ότι είναι μουσικός και ότι θέλει την αποθήκη για να βάλει τον εξοπλισμό της μουσικής. Μου έδωσε αμέσως 100 ευρώ. Συμφωνήσαμε να μου καταβάλλει κάθε 20 του μήνα αυτό το ποσό, σε τραπεζικό λογαριασμό. Του ζήτησα ένα τηλέφωνο επικοινωνίας και μου είπε ότι θα με πάρει εκείνος και θα μου το δώσει».

Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας στην οδό Καισαρείας, στη Ν. Σμύρνη αναφέρει:

«Δεν είχα δει κάτι ύποπτο. Δεν γνώριζα ότι η ιδιοκτήτρια την είχε νοικιάσει, θεωρούσα ότι είναι άδεια γιατί δεν παρουσίαζε κάποια δραστηριότητα. Το μόνο που παρατήρησα ήταν ότι πρόσφατα τοποθετήθηκε σκούρο τζάμι το οποίο εμπόδιζε την ορατότητα στο εσωτερικό της».
Αρχές Νοεμβρίου, οι συλληφθέντες νοίκιασαν το διαμέρισμα στην οδό Πραξιτέλους στον Πειραιά, όπως καταθέτει ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος.

«Τέλος Οκτωβρίου έβαλα αγγελία στο Ιντερνετ με σκοπό να νοικιάσω το διαμέρισμα. Αρχές Νοεμβρίου επικοινώνησε ένας άνδρας μαζί μου με σκοπό να νοικιάσει το διαμέρισμα. Δώσαμε ραντεβού στις 4/11/2010. Ενας νεαρός άνδρας περίπου 1.80 ύψος, μου συστήθηκε ως Ανέστης Αβραμίδης, μου είπε ότι έμενε στην Ν. Σμύρνη και καταγόταν από την Ορεστιάδα και ότι θα ενοικίαζε το διαμέρισμα για 6 μήνες, γιατί χρώσταγε κάποια μαθήματα στο Πανεπιστήμιου του Πειραιά. Μας επέδειξε ταυτότητα με τα στοιχεία που μας είπε, υπογράψαμε συμφωνητικό για 6 μήνες και μας έδωσε το αντίτιμο των 1200 ευρώ που αντιστοιχούσε σε τρεις μήνες.. Μετά από δύο ημέρες επισκέφθηκα το διαμέρισμα πλην όμως αν και διαπίστωσα οτι ήταν μέσα, δεν μου άνοιγε.

Ο διαχειριστής της πολυκατοικίας στην οδό Πραξιτέλους καταθέτει:

«Πριν από 25 ημέρες μου χτύπησε την πόρτα ένας νεαρός, ο οποίος μου συστήθηκε ως ο νέος ενοικιαστής διαμερίσματος του 2ου ορόφου για να με γνωρίσει, ώστε να μου πληρώνει τα κοινόχρηστα και ότι άλλο χρειαστεί στο μέλλον. Μου είπε ότι είναι φοιτητής, ότι χρωστούσε μαθήματα και σε έξι μήνες θα έφευγε. Αργότερα μου είπε ότι ήταν από τη Νάξο».