Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

H Κυριακή των παπουτσιών




Την Κυριακή των παπουτσιών
έλα να ψάξουμε λοιπόν
σε ποια ζωή χωράμε


την Κυριακή των παπουτσιών
έλα ν' αλλάξουμε λοιπόν
αν θες αλλού να πάμε.


(Λάκης Λαζόπουλος)

Πόσο προφητικός αλήθεια αποδείχθηκε, όταν ανέβαζε την θεατρική του παράσταση Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΑΠΟΥΣΤΙΩΝ το 1997 στη Θεσσαλονίκη. Για χρόνια, αυτή η Κυριακή ήταν κρυφή ευχή, μια κατάσταση ονειρική που έμενε όμως απραγματοποίητη, μέχρι που… τα γεγονότα, την έκαναν αληθινή!

Η εκτόξευση του χθεσινού σαββατιάτικου παπουτσιού, έφερε τον έλληνα στη σημερινή Κυριακή, να διαλογίζεται μπροστά στα παπούτσια του:

Να το πετάξω ή να μην το πετάξω; Ιδού η απορία…

«Περίεργα πράγματα» αυτό είπε ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος, σήμερα το πρωί στο MEGA όταν ο Στέργιος Πραπεβεζής, ιατρός ακτινολόγος και εκτοξευτής του περίφημου παπουτσιού εξήγησε τους λόγους που τον οδήγησαν στην καλλιτεχνική αυτή πράξη.

«Περίεργα γιατί ρε συ Ιορδάνη;…» τον ρώτησε ο καλός συνάδελφος Μανώλης Αναγνωστάκης, και συνέχισε «…Να σου διαβάσω ένα μήνυμα που ήρθε μόλις τώρα από τηλεθεατή…ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΠΕΤΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ».

Περίεργα πράγματα λοιπόν. Τι Κυριακή θεέ μου είναι αυτή; Κυριακή θριάμβου, θα έλεγε κανείς, αφού επιτέλους ο πρωθυπουργός μας, αναγνωρίζεται παγκοσμίως, γίνεται ο τρίτος αρχηγός κράτους στον κόσμο που δέχεται παπούτσι!

Θυμίζω ότι πρώτος ήταν ο Μπους. Εκείνος, αμέσως μετά, είχε δηλώσει «Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι ήταν νούμερο 43». Δεύτερος ο Τόνι Μπλερ, όταν πήγαινε να υπογράψει την αυτοβιογραφία του. Και τρίτος, ο δικός μας πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου. Δεν είμαστε υπερήφανοι λοιπόν;

Ξημέρωσε Κυριακή. Κάθομαι στο μπαλκόνι μου και πίνω καφεδάκι. Η κυρία Μαρία, γειτόνισσα, έχει βγει κι αυτή στο μπαλκόνι της στην απέναντι πολυκατοικία. Κρατάει παπούτσια και τραγουδάει το τραγούδι του Λάκη…

Άλλο το πόδι μου εδώ μέσα δε χωράει
είναι από πίσω η ζωή και το χτυπάει
όλο τα νούμερα στενεύουν με παιδεύουν
και οι πατούσες μου απ' έξω περισσεύουν.

«Καλή Κυριακή!» μου φωνάζει χαμογελώντας. Χαμογελώ κι εγώ. Ο κύριος Αντρέας έχει βγει κι αυτός με τα παπούτσια στο χέρι… «To be or not to be?» ρωτάει. Παίζει άραγε Άμλετ; «Τι λες κύριε Αντρέα;» του φωνάζω. «Να τους τουμπήσεις ή να μην τους τουμπήσεις; αυτό λέω», μου απαντάει. «Να τους στουμπήσεις!» του φωνάζει η κυρία Μαρία.

Μα τι συμβαίνει λοιπόν; Περίεργα πράγματα. Αλήθεια ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.





(Πηγή φωτογραφίας: JewishHigh.com)

mediasoup.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: