Eκβιαστικά διλήµµατα..

«Δεν µπορούµε να χρεοκοπήσουµε, ακόµη κι αν το θέλαµε. Είναι πολύ αργά πια. Οπως στρώσαµε, θα κοιµηθούµε».

Στη µελαγχολική αυτή διαπίστωση κατέληξε ένας από τους πολλούς Ιρλανδούς που ρωτήθηκαν µήπως θα ήταν προτιµότερο να πτωχεύσει η χώρα τους παρά να πληρώσει τα δισεκατοµµύρια που χρωστάει η Αγγλο Αϊρις, η πιο διεφθαρµένη τράπεζά της. Το 54% των Ιρλανδών που ρωτήθηκαν σχετικά σε δηµοσκόπηση της ιρλανδικής εφηµερίδας «Ιντιπέντεντ» δείχνουν να συµφιλιώνονται µε την ιδέα πως θα πληρώσουν αυτοί τις αµαρτίες των τραπεζιτών.

Η οργή για το σκάνδαλο φαίνεται να παραχωρεί τη θέση της στον φόβο για τις συνέπειες από ενδεχόµενη πτώχευση της χώρας. Κι είναι αυτός ένας φόβος που τον υποδαυλίζουν και τον συντηρούν οι ίδιοι οι αµαρτωλοί τραπεζίτες. «Η χώρα θα υποστεί σοβαρές συνέπειες, αν κηρύξει πτώχευση για τα χρέη της Αγγλο Αϊρις», λέει ο πρόεδρός της Μάικ Αϊνσλι. «Θα µπορούσε να υποχρεωθεί σε αποχώρηση από το ευρώ. Οι επενδυτές δεν θα επιστρέψουν για να στηρίξουν την οικονοµική ανάπτυξη.Και αυτό θα σηµάνει την καθυστέρηση της οικονοµικής ανάκαµψης για πολλά χρόνια ακόµη».

Οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλά τις συνέπειες των πράξεών τους. Οπως γνωρίζουν επίσης πως δεν θα τις πληρώσουν οι ίδιοι, αλλά άλλοι. Το κόστος για τη διάσωση της Αγγλο Αϊρις θα πλήξει σκληρά τους ιρλανδούς φορολογουµένους. Καθένας από τους 1,8 εκατοµµύρια εργαζοµένους θα υποχρεωθεί να πληρώνει κατά µέσον όρο 1.944 στερλίνες ετησίως σε επιπλέον φόρους για µία δεκαετία.

Οι Αγγλοι πάντως είναι αλλιώς, ιδιαίτερα από τότε που τους ανάγκασαν να ζουν και να δουλεύουν για τους τραπεζίτες. Μόλις έγινε γνωστό τις προάλλες πως η Εφορία καλεί 1,4 εκατοµµύρια φορολογουµένους να πληρώσουν καθένας 1.400 στερλίνες συµπληρωµατικό φόρο που δεν είχε καταβληθεί από παράβλεψη της υπηρεσίας, µια απρόσµενη φωνή τούς ξεσήκωσε σε εξέγερση. Ο συνήθως ήπιος Πολ Λιούις, που κάνει τη συνήθως ήπια οικονοµική εκποµπή «Ο κουµπαράς» στο Ράδιο-4, έκανε κάτι ασυνήθιστο: κάλεσε τους φορολογουµένους να ξεσηκωθούν και να µην πειθαρχήσουν στην απαίτηση της Εφορίας.

«Μην πληρώσετε! Αντισταθείτε!» φώναζε στα ερτζιανά, καλώντας τους να µην υποκύψουν στους φοροεισπράκτορες. Οπως έγραψε η εφηµερίδα «Ιβνινγκ Στάνταρντ» του Λονδίνου, ήταν µια βρετανική εκδοχή του αµερικανικού Κόµµατος του Τσαγιού: µια εξέγερση των φορολογουµένων κατά του κράτους. Μόνο που αυτή τη φορά, το κάλεσµα ήταν ευγενικό και ίσως γιαυτό ακριβώς, πολύ αποτελεσµατικό.

Ο υπουργός Οικονοµικών Ντέιβιντ Γκοκ έσπευσε να αναγγείλει εκπτώσεις, τόσο στο ποσό της οφειλής όσο και στη διάρκεια αποπληρωµής. Και παρακάλεσε τον παρουσιαστή της εκποµπής «Ο κουµπαράς» να προσπαθήσει να ηρεµήσει τους ακροατές του.

Με εκβιαστικά διλήµµατα (λιτότητα ή πτώχευση), οι κυβερνήσεις αναγκάζουν τους εργαζοµένους να δουλεύουν για τους τραπεζίτες. «Οπως στρώσαµε θα κοιµηθούµε»… Οµως, οι εργαζόµενοι που καλούνται να πληρώσουν για το πάπλωµα δεν έστρωσαν το ίδιο κρεβάτι µε τους τραπεζίτες ούτε κοιµήθηκαν σε αυτό µαζί τους.

Ρούσσος Βρανάς