Ακόµα περιµένουµε το βυτιοφόρο λυµάτων! Θα πνιγούμε!

«Ακόµα περιµένουµε το βυτιοφόρο λυµάτων που καλέσαµε για το µεσηµέρι. Εδώ και µέρες, η δυσοσµία είναι πια ανυπόφορη. Επιπλέον απειλείται η υγεία µας...».

Λόγω της παρατεταµένης αποχής των βυτιοφορέων ξεχειλίζει, µαζί µε τους βόθρους, και η οργή των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής. Η διήµερη άρση της αποχής από τη µεταφορά οικιακών και βιοµηχανικών λυµάτων δεν φαίνεται να λύνει, παρά ελάχιστα, το πρόβληµα που έχει δηµιουργηθεί (και) µε τα βυτιοφόρα τις τελευταίες δεκαοκτώ ηµέρες, καθώς από χθες συνολικά 130 από αυτά παραλαµβάνουν µόνο σε µικρές δόσεις, κι όχι στο σύνολό τους, τα συσσωρευµένα στο Λεκανοπέδιο απόβλητα.

«Οι συνθήκες µοιάζουν πρωτόγονες. Το ξέραµε προ διετίας, όταν αγοράζαµε αυτό το σπίτι, ότι η ευρύτερη περιοχή έχει προβληµατική αποχέτευση. Ποτέ ωστόσο δεν διανοηθήκαµε πως θα φτάναµε ώς εδώ, οι πιο παλιοί εκ των ιδιοκτητών της πολυκατοικίας µας µάς λένε ότι πρώτη φορά αντιµετωπίζουν κάτι τέτοιο. Το θέµα είναι ότι κανείς µας δεν ξέρει πόσο θα κρατήσει όλο αυτό, ουδείς για την ώρα δ εν µας δίνει λύση: Δήµος και νοµαρχία όπου απευθυνθήκαµε, ισχυρίζονται ότι δεν διαθέτουν δικά τους βυτιοφόρα και µας παραπέµπουν στο Αστυνοµικό Τµήµα. Εκεί, πάλι, οι αστυνοµικοί µάς λένε πως µπορούν µόνο να συνοδέψουν, όχι και να εξαναγκάσουν τους βυτιοφορείς να δουλέψουν. Αυτοί δε, όταν τους καλούσαµε τόσες µέρες, απαντούσαν ότι αδυνατούν να εργαστούν, γιατί φοβούνται για ζηµιές από άλλους οδηγούς στα αυτοκίνητά τους...», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Θεοδώρα Γκαβού, που κατοικεί σε ισόγειο πολυκατοικίας στον Γέρακα.

Τουλάχιστον ο κήπος της αποδεικνύεται «σωσίβιο», ακόµα και για τις απλές καθηµερινές οικιακές χρήσεις. «Εκεί πλένω πλέον τα πιάτα µου, ώστε το νερό να καταλήγει εκτός βόθρου, στα φυτά. Αν τυχόν χρησιµοποιήσω τον νεροχύτη, φροντίζω να το µαζεύω σε λεκάνη και να το ρίχνω και αυτό στον κήπο, κι ας χαλάσω τα λουλούδια µου από τα πολλά απορρυπαντικά», λέει.

Τα ακόµα πιο ζόρικα αφορούν την ατοµική καθαριότητα. Και εδώ τα δεδοµένα άλλαξαν. «Ντους κάνουµε πια στο άψε-σβήσε. Σκεφτόµαστε µάλιστα να πάµε το Σαββατοκύριακο στους γονείς µας στην Πάτρα, ώστε και τα ρούχα µας να πλύνουµε και το µπάνιο µας να κάνουµε εκεί σαν άνθρωποι. Σε ενδεχόµενο υπερχείλισής του βόθρου, θα πληµµυρίσει τόσο η ισόγεια κατοικία µας όσο και το υπόγειο γκαράζ µας...», δηλώνει.

«Τα χάλια µας δεν περιγράφονται µε λόγια, χαµός γίνεται! Μόνον αν έρθει κανείς εδώ θα διαπιστώσει την πραγµατικότητα: θα δει δηλαδή ότι τα ακάθαρτα ύδατα ρέουν πλέον κυριολεκτικά στους δρόµους κι ότι εµείς περπατάµε ανάµεσά τους!», λέει κι ο Δηµήτρης Ιωάννου, κάτοικος και ιδιοκτήτης καφετέριας στον Γέρακα.

«Στη µονοκατοικία µας φέρναµε βυτιοφόρο µια φορά τον µήνα, οι γειτονικές πολυκατοικίες ακόµα πιο συχνά, κάθε τέσσερις µε πέντε µέρες.

Αλλά τις τελευταίες δυόµισι βδοµάδες το κακό παράγινε: από τη στιγµή που οι βόθροι γέµισαν, αναγκαστικά κι εµείς περιορίσαµε τη συχνότητα και τον χρόνο χρήσης του µπάνιου µας Βγάλαµε έξω τους σωλήνες των πλυντηρίων ώστε τα νερά να τρέχουν στους δρόµους, κόψαµε και τις πολλές πολλές µπουγάδες.

Απλυτα πιάτα
Στην κουζίνα τα πιάτα στοιβάζονται, σε λίγο θα τρώµε σε πλαστικά όπως πάει το πράγµα...», αναφέρει.

Στο µαγαζί του τα χέρια του είναι ακόµα πιο δεµένα. «Εκεί η κατανάλωση στο νερό είναι µεγαλύτερη. Λύση άλλη δεν έχω, παρά να ρίχνω σε αγωγό οµβρίων τα απόνερα αυτά. Το ξέρω ότι είναι παράνοµο, αλλά τι άλλο να κάνω; “Βενετία”, αλλά άλλου τύπου καταντήσαµε...», µονολογεί.

«Προ ηµερών, αναγκαστήκαµε έως και να διώξουµε πελάτες που ήθελαν να τους πλύνουµε το αµάξι. Αλλά πώς θα γινόταν αυτό, ενώ οι δύο βόθροι µας, δέκα κυβικά συνολικά, ήταν φίσκα δυο βδοµάδες τώρα; Ουσιαστικά υπολειτουργούσαµε...», λέει ο κ. Λάζαρος Γκόλιας, συνεργάτης σε επιχείρηση πλυντηρίου αυτοκινήτων, σε κεντρικό δρόµο του Γέρακα. «Χρειάστηκε να προµηθευτούµε πρόσθετες φορητές δεξαµενές, χωρητικότητας 400 λίτρων, ώστε να συγκεντρώνουµε εκεί, µέσω αντλίας, τα λύµατα. Αν δεν ερχόταν και σήµερα το βυτιοφόρο να παραλάβει έστω τα µισά λύµατα, θα... κολυµπούσαµε!».

ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΧΑΒΟΥΖΑ αποτελεί η περιοχή των Μεσογείων µε το µισό εκατοµµύριο κατοίκους και µε τα πολυτελή διαµερίσµατα, που πωλούνται έως και 3.000 ευρώ το τετραγωνικό µέτρο.

Με ευρωκαµπάνες απειλείται η Ελλάδα, καθώς αρκετές πόλεις δεν διαθέτουν αποχέτευση και εξυπηρετούνται µέχρι σήµερα από βόθρους. Είναι ενδεικτικό πως µόλις σε 5 από τους 46 δήµους της Ανατολικής Αττικής λειτουργούν συστήµατα αποχέτευσης και βιολογικού καθαρισµού.

Εδώ και δέκα χρόνια η χώρα έπρεπε να έχει εφαρµόσει την κοινοτική Οδηγία όπου µεταξύ άλλων ορίζεται πως «οι πόλεις και οι κωµοπόλεις µε πληθυσµό άνω των 15.000 κατοίκων οφείλουν να διαθέτουν αποχετευτικά δίκτυα για τη συλλογή των λυµάτων τους, καθώς και εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισµού των λυµάτων, ώστε οι ρύποι να αποµακρύνονται πριν από τη διοχέτευσή των λυµάτων στη θάλασσα ή στα γλυκά νερά».

Ωστόσο, το 2006 η Ελλάδα παραπέµφθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για µη συµµόρφωση µε την Οδηγία. Στο µεταξύ και παρά την παραποµπή, από τα επτά έργα που θα έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί στην Ανατολική Αττική, ένα έχει λειτουργήσει αλλά πλέον θεωρείται παρωχηµένης τεχνολογίας, ενώ τα υπόλοιπα βρίσκονται είτε υπό κατασκευή είτε στη φάση µελετών. Οπως αναφέρουν φορείς της περιοχής, η ΕΥΔΑΠ είναι αρµόδια για τα έργα αποχέτευσης, όµως τόσο λόγω αδιαφορίας της εταιρείας όσο και εξαιτίας τοπικών αντιπαραθέσεων – υπάρχουν διαφωνίες για τη χωροθέτηση των συστηµάτων – δεν έχουν προχωρήσει.

Η έλλειψη αποχετευτικού συστήµατος και η χρήση βόθρων εγκυµονεί τεράστιους κινδύνους τόσο για το περιβάλλον όσο και για τη δηµόσια υγεία. Σύµφωνα µε µετρήσεις που έχουν γίνει για λογαριασµό της Νοµαρχίας Ανατολικής Αττικής, βρέθηκαν περιοχές µε αυξηµένες συγκεντρώσεις σε νιτρικά στο υπέδαφος, τα οποία αποδίδονται στη χρήση λιπασµάτων και στους βόθρους. Παράλληλα, οι γιατροί προειδοποιούν για το ενδεχόµενο εµφάνισης ηπατίτιδας και για τον λόγο αυτόν προτρέπουν κυρίως στα παιδιά να γίνεται εµβόλιο.