20.000 νεκροί χωρίς όνοµα..!

Κυριακή πρωί, 15 Αυγούστου, στο νεκροτοµείο της Βαγδάτης, γνωστό και ως Δωµάτιο των Αγνοουµένων. Σε έναν χώρο σε παστέλ αποχρώσεις έχουν στηθεί τέσσερις οθόνες, απ' όπου περνούν τα πρόσωπα των χιλιάδων µη αναγνωρισµένων νεκρών του πολέµου.

Ο Χαµίντ Χασέµ αναζητά απαντήσεις για τον αδελφό του.

Καθισµένος σε µια µπλε πλαστική καρέκλα, µε υποµονή και σεβασµό, παρακολουθεί την οθόνη. Κάθε πτώµα φέρει τέσσερις αριθµούς και τη λέξη «αγνοούµενος». Το 5060 πέρασε µε µια σφαίρα στον δεξί κρόταφο. Το 5061 µε το πρόσωπο µαυρισµένο και πρησµένο. Το 5062 είχε ένα τατουάζ που έγραφε «Μητέρα, πού βρίσκεται η ευτυχία;». Τα µάτια του 5071 ήταν ακόµη ανοιχτά, σαν να θυµόταν τι του είχε συµβεί.

«Γύρνα πίσω», είπε ξαφνικά ο Χαµίντ στον χειριστή της οθόνης. Το 5061 επανήλθε στην οθόνη. «Αυτός είναι», έγνεψε µε ύφος βλοσυρό. Η µητέρα του, µε το κουρασµένο πρόσωπο πλαισιωµένο από τη µαύρη µαντίλα, τον ακολούθησε στο δωµάτιο. «Δείξε µου τον γιο µου», ούρλιαξε. Από πίσω της, ο Χαµίντ έκανε νόηµα στον χειριστή να τη λυπηθεί. Μάταια. Το 5061 εµφανίστηκε ξανά στην οθόνη. Η µάνα έγειρε µπροστά και µε καρφωµένα τα µάτια στην οθόνη προσπαθούσε να αναγνωρίσει τον γιο της. Μέσα σε δευτερόλεπτα πέρασαν από µπροστά της τα 33 χρόνια που έζησε. «Ναι, ναι, ναι», παραδέχτηκε κλαίγοντας µε αναφιλητά και έπεσε πίσω στην καρέκλα της.

Ασυνείδητα, τα χέρια της χτυπούσαν το πρόσωπό της. «Ας το ήξερα τουλάχιστον από την πρώτη µέρα», φώναζε. Ο τρόµος του πολέµου, σχολιάζουν οι «Νew Υork Τimes», καθρεφτίζεται στα ψυχρά νούµερα αυτού του νεκροτοµείου. Και το µεγάλο ποσοστό ανωνυµίας είναι που δίνει όνοµα σε αυτόν τον πόλεµο. Σύµφωνα µε τα στοιχεία που προβάλλει ο αµερικανικός στρατός, αυτά τα νούµερα συνιστούν επιτυχία. Σήµερα καταγράφονται µόλις λίγες εκατοντάδες νεκροί, από τους περίπου 4.000 µέσα σε έναν µήνα το 2006. Το ιρακινό υπουργείο Εσωτερικών παρουσιάζει τα δικά του στοιχεία για τους νεκρούς του πολέµου 72.124 από το 2003, αριθµός πολύ ακριβής για να είναι πραγµατικός.

Στο νεκροτοµείο της Βαγδάτης τουλάχιστον 20.000 πτώµατα παραµένουν µη αναγνωρισµένα, ενώ βάσει και των πιο συγκρατηµέ- νων εκτιµήσεων οι νεκροί ξεπερνούν συνολικά τις 100.000.

Ο αριθµός αυτός όµως είχε όνοµα. Το 5061 είναι ο Μπουχαµάντ Τζάσεµ Μπουχάν αλ-Ιζάουι, πατέρας ενός κοριτσιού µόλις δύο µηνών, σύζυγος, γιος και αδελφός. Πριν από πέντε χρόνια, οπλισµένοι άνδρες όρµησαν στο σπίτι του και τον τσουβάλιασαν σε ένα φορτηγάκι της αστυνοµίας. Τώρα, η πενθούσα οικογένεια πρέπει να αναζητήσει τη σορό του που βρίσκεται κάπου στην πόλη. Σε µια πόλη που µοιράζεται ανάµεσα στη µνήµη και τη λήθη, σε µια χώρα που, είτε σε πόλεµο είτε σε ειρήνη, ο θάνατος την κυνηγά.