Αντισυνταγματικός ο αποκλεισμός νέων ανδρών-γυναικών απ' την ΕΛ.ΑΣ. λόγω.. τατουάζ!

Δικαστική απόφαση... σβήνει τα τατουάζ- ακόμα και τα πλέον ανεξίτηλα!

Οχι, δεν πρόκειται για νέα τεχνική αφαίρεσης από το σώμα σημαδιών που έγιναν με δερματοστιξία. Απλώς με πρόσφατη δικαστική απόφαση κρίθηκε αντισυνταγματικός ο αποκλεισμός νέων- ανδρών και γυναικών από διαγωνισμό για πρόσληψη Ειδικών Φρουρών στην ΕΛ.ΑΣ. και ανοίγει ο δρόμος για αντίστοιχη λύση και στον νέο, υπό εξέλιξη, διαγωνισμό για 500 προσλήψεις.

Το ίδιο αντισυνταγματικός κρίθηκε με άλλη, επίσης πρόσφατη, απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, ο αποκλεισμός υποψηφίων Ειδικών Φρουρών οι οποίοι την περίοδο που έκαναν την αίτηση συμμετοχής υπηρετούσαν στο Στράτευμα.

Το κώλυμα του τατουάζ ετέθη για πρώτη φορά το 2008 με αποτέλεσμα να αποκλειστούν πολλοί υποψήφιοι το έτος αυτό, όπως και το 2009 καθώς οι συμμετέχοντες ήταν αρκετές χιλιάδες. Σύμφωνα με όσα λένε συμμετέχοντες ή γονείς τους, η συντριπτική πλειονότητα των αποκλεισθέντων για τον λόγο αυτόν έφεραν τατουάζ σε σημεία μη εμφανή κατά την άσκηση του επαγγέλματος του Ειδικού Φρουρού, τα οποία μάλιστα καλύπτονταν ακόμα και από την καλοκαιρινή στολή.

Το κώλυμα αυτό- παρά τις διαμαρτυρίες αρκετών- επαναλαμβάνεται και στη μόλις εκδοθείσα προκήρυξη για την πρόσληψη 500 Ειδικών Φρουρών. Ωστόσο όπως αναφέρει ο δικηγόρος κ. Πέτρος Αγγελάκης, που ασχολείται με θέματα προσλήψεων στις Ενοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, «το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, με αποφάσεις που εκδόθηκαν φέτος, έκρινε ότι ο αποκλεισμός υποψηφίων που φέρουν δερματοστιξία “τατουάζ” στο σώμα τους, ως περιορισμός στην επιλογή και την άσκηση τους επαγγέλματος του Ειδικού Φρουρού, αντίκειται στο άρθρο 5 παρ. 1 του Συντάγματος που κατοχυρώνει την προσωπική και οικονομική ελευθερία ως ατομικό δικαίωμα, καθώς και στις συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας (άρθρα 4 παρ. 1 και 25 παρ. 1). Κι αυτό διότι, προσθέτει, ο εν λόγω περιορισμός δεν συνδέεται άμεσα με την ιδιότητα και την αποτελεσματική άσκηση των καθηκόντων του Ειδικού Φρουρού και την επιβεβλημένη στο σώμα αυτό πειθαρχία».

Λουκάς Δημάκας