Μαθηματικοί δημιούργησαν εξίσωση για τέλεια "βατραχάκια"!

Μαθηματικοί από το University College του Λονδίνου δημιούργησαν μια εξίσωση η οποία υπόσχεται σε μικρούς και μεγάλους να πετύχουν τα περισσότερα δυνατά «βατραχάκια» (αναπηδήσεις) όταν πετούν πέτρα στη θάλασσα. Το μοντέλο που ανέπτυξαν συγκρίνει το βάρος και την ταχύτητα της πέτρας με την αντίσταση του αέρα και του νερού, καθώς και με τη βαρύτητα, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η τέλεια ρίψη.

Αν και η συγκεκριμένη μελέτη είχε ως κύριο στόχο της τη διασκέδαση, έχει και σοβαρές προεκτάσεις σε ό,τι αφορά τα πλοία που ταξιδεύουν σε άγριες θάλασσες αλλά και τον πάγο που αναπηδά επάνω στον σκελετό και στα φτερά των αεροσκαφών.

Ο καθηγητής εφαρμοσμένων μαθηματικών Φρανκ Σμιθ, στον οποίο ανήκει η νέα εξίσωση, αναφέρει ότι το «κλειδί» για μια σωστή ρίψη είναι το να περιστρέφει το άτομο την πέτρα όπως την πετά. Ιδού οι συμβουλές του δρος Σμιθ: «Πάρτε μια πέτρα όσο το δυνατόν πιο λεπτή και ελαφριά. Πετάξτε τη με όσο περισσότερη δύναμη έχετε, όσο πιο οριζόντια μπορείτε και από πολύ κοντά στο έδαφος. Το να περιστρέφεται η πέτρα στον αέρα βοηθά πολύ στο να μειωθεί η αντίσταση του αέρα και έτσι επιτυγχάνονται οι περισσότερες δυνατές αναπηδήσεις».

Σημειώνεται ότι το ρεκόρ στα «βατραχάκια» είναι τα 51 και το κρατά ο Ράσελ Μπίαρς, ένας αμερικανός μηχανικός. Ο «ειδικός» στο διασκεδαστικό παιχνίδι συνιστά να επιλέγουμε επίπεδες πέτρες με μέγεθος όσο αυτό μιας παλάμης και να χρησιμοποιούμε τον αντίχειρα και τον δείκτη μας ώστε να τις περιστρέφουμε κατά τη ρίψη.

Διχογνωμία επικρατεί ωστόσο μεταξύ των ειδικών σχετικά με τη σύσταση της πέτρας που πρέπει να χρησιμοποιούμε. Ορισμένοι αναφέρουν ότι πρέπει να είναι λεία ώστε να αναπηδά... ανενόχλητη επάνω στο νερό. Αλλοι υποστηρίζουν ότι μικρές λακκουβίτσες στην επιφάνεια της πέτρας μειώνουν την αντίσταση του νερού, όπως ακριβώς τα μικρά λακκάκια επάνω στα μπαλάκια του γκολφ μειώνουν την αντίσταση του αέρα.