Τα διευθυντικά στελέχη των γερμανικών επιχειρήσεων ανοίγουν σαμπάνιες

Οι μεγάλοι όμιλοι της Γερμανίας πανηγυρίζουν και ο δείκτης Dax σκαρφαλώνει στο υψηλότερο επίπεδο της χρονιάς. Ακόμη και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις σημειώνουν θεαματικές επιτυχίες. Μάλιστα ο πρόεδρος της γερμανικής Ενωσης Βιομηχανικών και Εμπορικών Επιμελητηρίων υπόσχεται τη δημιουργία 100 χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας. Η αναθέρμανση της γερμανικής οικονομίας είναι γεγονός, όπως άλλωστε και το γερμανικό θαύμα στην αγορά εργασίας. Αναμφίβολα, οι επιδόσεις του επιχειρηματικού κόσμου της χώρας χρήζουν αναγνώρισης.

Μια δεύτερη ανάγνωση των γερμανικών επιδόσεων, όμως, μας προσγειώνει σε μια άλλη πραγματικότητα, που δεν είναι καθόλου καθησυχαστική. Μελετώντας προσεκτικά τα στοιχεία από τη γερμανική αγορά εργασίας, διαπιστώνουμε ότι η μία στις τρεις νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν είναι «νοικιασμένη». Οι εργαζόμενοι μεταφέρονται από επιχείρηση σε επιχείρηση, στερούμενοι σημαντικών εργασιακών δικαιωμάτων.

Αλλά ακόμη και η αναθέρμανση της γερμανικής οικονομίας δείχνει να είναι περισσότερο συγκυριακή. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη ζήτηση στο εξωτερικό, ενώ η εσωτερική ζήτηση παραμένει αδύναμη. Οι καλές εξαγωγικές επιδόσεις οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στον διακαή πόθο των Κινέζων για ευημερία. Η γερμανική επιτυχία στο πεδίο των εξαγωγών δεν θα ήταν τόσο θεαματική εάν δεν υπήρχε η ελληνική δημοσιονομική κρίση που την περασμένη άνοιξη οδήγησε το ευρώ σε χαμηλά πενταετίας. Χωρίς το «αδύναμο» ευρώ δεν θα ήταν τόσο ανταγωνιστικά τα γερμανικά προϊόντα στις διεθνείς αγορές και η γερμανική οικονομία θα βρισκόταν πιθανότατα ακόμη σε ύφεση.

Πέραν όμως του «αδύναμου» ευρώ, οι γερμανικές επιχειρήσεις επωφελήθηκαν από τα προγράμματα στήριξης της οικονομίας σε διάφορες χώρες. Τα προγράμματα αυτά ολοκληρώνονται στους επόμενους μήνες και κανείς δεν γνωρίζει πώς θα διαμορφωθεί η ζήτηση σε χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Κίνα. Ο «μέσος» Αμερικανός καταναλωτής δεν συνιστά πλέον τον ιδανικό πελάτη της ευρωπαϊκής οικονομίας. Με την ανεργία να αγγίζει πλέον το 10%, το ενδεχόμενο μιας νέας ύφεσης στις ΗΠΑ είναι κάτι περισσότερο από ρεαλιστικό. Και αυτό δεν αφορά μόνο τις ΗΠΑ. Η οικονομική κρίση δεν έχει ακόμη ξεπεραστεί και σε άλλες ισχυρές χώρες του κόσμου που σήμερα καταναλώνουν τεράστιες ποσότητες γερμανικών προϊόντων.

Ο μονόπλευρος προσανατολισμός της γερμανικής οικονομίας στις εξαγωγές μπορεί να γίνει μπούμερανγκ και η πανηγυρική ατμόσφαιρα να μετατραπεί σε εφιάλτη. Μήπως θα πρέπει οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Γερμανίας να σκεφτούν και την ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης; Μια δεκαετία καθήλωσης μισθών και συντάξεων είναι αρκετή.