Αυτή η έκθεση είναι πέρα για πέρα αληθινή και γράφτηκε από έναν μαθητή δημοτικού και κάποιος φανερά συγκινημένος την ανέβασε σε γνωστή κοινωνική ιστοσελίδα!
"Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!
Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου. Να έχω το δικό μου χώρο Να έχω την οικογένειά μου γύρω από μένα. Να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω. Θέλω να είμαι το κέντρο της προσοχής και να με ακούνε οι άλλοι χωρίς διακοπές. και ερωτήσεις. Θέλω να έχω την ίδια φροντίδα που έχει η τηλεόραση όταν δεν λειτουργεί Όταν είμαι τηλεόραση, θα χω την παρέα του πατέρα μου όταν έρχεται σπίτι από τη δουλειά, ακόμα κι αν είναι κουρασμένος.
Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημένη και στενοχωρημένη, αντί να με αγνοεί. Θέλω τ΄αδέλφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ώρες μαζί μου. Θέλω να νοιώθω ότι η οικογένειά μου αφήνει τα πάντα στην άκρη, πότε-πότε, μόνο για να περάσει λίγο χρόνο με μένα. Και το τελευταίο, κάνε με έτσι ώστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους. Θεέ μου, δε ζητάω πολλά. Θέλω μόνο να γίνω σαν μια τηλεόραση!"
Η δασκάλα που την διάβασε (καθώς τη βαθμολογούσε) την έκανε να κλάψει.
Ο σύζυγός της που μόλις είχε μπει στο σπίτι, τη ρώτησε: "τι συμβαίνει;"
Αυτή απάντησε: "Διάβασε αυτή την έκθεση, την έχει γράψει ένας μαθητής μου".
Ο σύζυγος είπε: "Το καημένο το παιδί. Τι αδιάφοροι γονείς που είναι αυτοί!"
Τότε αυτή τον κοίταξε και είπε: "Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας!.."
Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010
Έκθεση μαθητή δημοτικού: "Θεέ μου, απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ. Θέλω να με κάνεις τηλεόραση!"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Συγκινήθηκα με την έκθεση, αλλά όταν διάβασα πως ήταν της δασκάλας...χαχαχα, τουλάχιστον ο πατέρας κάνει αυτοκριτικη:Ρ
τελικά τι έγινε;μπήκε πάνω στο ράφι με σεμεδάκι της γιαγιάς;
Γιατί δεν αναφέρετε από που είναι το κείμενο που, φυσικά, ΔΕΝ είναι αληθινή ιστορία αλλά αφήγημα του Περίβλεπτου;
http://www.flickr.com/photos/perivleptos/
Τελικά πολύ πετυχημένος ο τίτλος του blog!
Πρώτον μας το έστειλε αναγνώστης,
δεύτερον αυτόν τον περίβλεπτο δεν τον γνωρίζουμε καν και τρίτον μπήκαμε στη σελίδα που μας έδωσες αλλά δεν βρήκαμε κάτι που να σχετίζεται με την ανάρτηση! Καλή η προσπάθεια διαφήμισης πάντως...!
Διάβασα αρκετά από τα κείμενά σας και σας συγχαίρω για την αντικειμενικότητα σας. Εντυπωσιακή η έκθεση του μαθητή του Δημοτικού Σχολείου. Τόσο κοντά στην πραγματικότητα. Σας στέλνω ένα κείμενο που τόσο μ΄ αυτό που ήδη έχει καταχωρήσει. Μπορείτε να το αναρτήσετε, αν νομίζετε.
Θερμά συγχαρητήρια.
Γεώργιος Κανταρτζής, Δημοσιογράφος, Κατερίνη
10 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ!
(Πόσο χρόνο ξοδεύεις με τα παιδιά σου;)
Ένας άνδρας έφτασε στο σπίτι του, ύστερα από μια κουραστική μέρα στη δουλειά του. ΄Ηταν αγχωμένος και εκνευρισμένος. Τον περίμενε ο γιος του στην πόρτα.
-Πατέρα, του είπε, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;
- Και, βέβαια, απάντησε ο πατέρας. Και ποιο είναι το ερώτημα σου;
_Πόσα χρήματα κερδίζεις σε μια ώρα, πατέρα;
- Αυτή δεν είναι η δουλειά σου! Γιατί κάνεις αυτήν την ερώτηση.
- Α, να, απλώς θέλω να το γνωρίζω. Παρακαλώ πες μου, πόσα κερδίζεις την ώρα
- Αφού επιμένεις, να, κερδίζω 10 ευρώ την ώρα.
Πολύ καλά, είπε ο μικρούλης, με το κεφάλι σκυφτό. Μετά, κοιτάζοντας στα μάτια, του είπε: Μπαμπά, μπορείς να μου δανείσεις 5 ευρώ;
Ο πατέρας ενοχλήθηκε. «Αν, θέλεις να μάθεις τα πόσα παίρνω, ώστε να δανειστείς 5 ευρώ, για να πάρεις κάποιο ανόητο παιχνίδι, τότε ξεκουμπίσου αμέσως στο δωμάτιό σου και σκέψου για την ιδιοτέλειά και εγωισμό σου. Κι εκτός απ’ αυτό, τα παιδιά των 6 χρόνων δεν χρειάζονται χρήματα. Δουλεύω πολλές ώρες και σκληρά κάθε μέρα για να κερδίσω χρήματα για σένα και τη μαμά για να μη στερηθείτε τίποτα. Δεν έχω χρόνο να μιλώ μαζί σου, για να σου δανείσω χρήματα».
Το παιδί έφυγε σιωπηλό και πήγε στο δωμάτιο του.
΄Υστερα από μια ώρα, ο πατέρας ηρέμησε και κατάλαβε ότι μίλησε σκληρά στο παιδί του. ΄Ισως είχε κάποιο σοβαρό λόγο να ζητήσει 5 ευρώ ο γιος του, κάτι που ποτέ άλλοτε δεν το έκανε. Πήγε να δει το παιδί του.
Το παιδί τον δέχτηκε με χαρά. «Παιδί μου, του είπε, νομίζω σου φέρθηκα σκληρά πριν από λίγο. Ξέρεις σήμερα είχα μια δύσκολη μέρα. Δούλεψα σκληρά και ξέσπασα τα νεύρα μου πάνω σου. Να τα 5 ευρώ που μου ζήτησες».
Το παιδί σηκώθηκε και μ’ ένα βλέμμα ακτινοβόλο, είπε: «Σ’ ευχαριστώ πατέρα!». Κατόπι σήκωσε το μαξιλάρι του, όπου είχε φυλαγμένα μερικά ευρώ. Ο πατέρας βλέποντας ότι το παιδί είχε χρήματα, θύμωσε πάλι. Το παιδί άρχισε να μέτρα τα χρήματα.
« Γιατί ήθελες κι άλλα χρήματα, αφού είχες», είπε ο πατέρας ενοχλημένος.
«Γιατί δεν είχα αρκετά αλλά τώρα έχω», είπε το αγόρι.
«Για ποιο σκοπό;», ρώτησε ο πατέρας.
« Μπαμπά, έχω τώρα 10 ευρώ. Μπορώ ν’ αγοράσω μια ώρα από το χρόνο σου;!»
Αυτή η ιστοριούλα, πραγματική ή φανταστική, κρύβει μια αλήθεια. Ο πατέρας, και αρκετές φορές η μητέρα, δουλεύουν ακόμη και υπερωρίες για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα, ώστε να μη λείψει τίποτε στα παιδιά τους.
Τους διαφεύγει όμως το γεγονός ότι, τα βλαστάριά τους, περισσότερο απ’ όλα τα υλικά αγαθά, έχουν ανάγκη τη στοργή τους, τη συντροφιά τους. Μοχθούν για να εξασφαλίσουν το κάθε τι για τα παιδιά τους αλλά στο τέλος, τα χάνουν, γιατί μπλέκονται με κακές παρέες και πέφτουν θύματα των ναρκωτικών ή του αλκοόλ και χάνουν την ψυχή τους. ΄Ασοφοι είναι οι γονείς, που κάνουν μεν επένδυση στα παιδιά σας, σε σπίτια, περιουσίες, σε μόρφωση…, όσο καλά κι αν είναι στη θέση τους, αλλά δεν τα κληρονομούν ηθικές αρχές και πνευματικές αξίες, που πηγάζουν από τη χριστιανική πίστη.
Η ολοένα εγκατάλειψη των αρχών του Ευαγγελίου, η έλλειψη πειθαρχίας, η εκκοσμίκευση της οικογένειας και κοινωνίας έχουν ως συνέπεια τη ζουγκλοποίηση της κοινωνίας μας. Σήμερα θερίζουμε τους πικρούς καρπούς της αποστασίας και απομάκρυνσης του ανθρώπου από το Θεό. Αν δεν αφυπνιστούμε τώρα και στραφούμε στο Θεό, η καταστροφή μας είναι αναπόφευκτη.
http://www.nikites.eu
Γράφει ο Γεώργιος Σ. Κανταρτζής, Κατερίνη
den xreiazesai na eisai xristianos gia na eisai kalos an8rwpos file apo panw, na eisai syneidhtopoihmenos xreiazetai
Δημοσίευση σχολίου