Ηλιακή καταιγίδα θα νεκρώσει τη Γη!

Μεσάνυχτα της 22ης Σεπτεμβρίου του 2012. Ο ουρανός πάνω από το Μανχάταν φωτίζεται από ένα περίεργο φως. Δευτερόλεπτα αργότερα τα φώτα χαμηλώνουν και τρεμοσβήνουν. Ξαφνικά όμως και για μια στιγμή μόνο το φως γίνεται εκτυφλωτικό. Κι αμέσως μετά, το απόλυτο σκοτάδι. Σε ενάμισι λεπτό ολόκληρες οι ανατολικές ΗΠΑ είναι σκοτεινές.

Ενα χρόνο αργότερα εκατομμύρια Αμερικανοί είναι νεκροί και οι δομές έχουν κουρελιαστεί. Η Παγκόσμια Τράπεζα κηρύσσει τις ΗΠΑ αναπτυσσόμενο κράτος. Ευρώπη, σκανδιναβικές χώρες, Κίνα και Ιαπωνία αγωνίζονται να συνέλθουν από μια παρόμοια κατάσταση που.. προκάλεσε μια σφοδρή κοσμική καταιγίδα, η οποία σημειώθηκε 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα από την επιφάνεια του ήλιου. Ακούγεται γελοίο. Σίγουρα ο ήλιος δεν θα μπορούσε να προκαλέσει μια τόσο μεγάλη καταστροφή στη Γη. Ή μήπως θα μπορούσε;

Οι ειδικοί της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ ερεύνησαν αυτό το σενάριο καταστροφής, με χρηματοδότηση από τη ΝΑΣΑ, και λένε πως ο εφιάλτης μπορεί να γίνει πραγματικότητα. Τη ζημιά θα κάνουν σφαίρες πλάσματος που θα εκτοξευτούν από τον ήλιο και θα διαλύσουν κάθε ενεργειακή υποδομή της Γης, με καταστροφικά αποτελέσματα.

«Είμαστε όλο και πιο κοντά κι όλο και πιο ξεκάθαρα στο χείλος μιας πιθανής καταστροφής» λέει ο Ντάνιελ Μπέικερ, ειδικός σε θέματα καιρού στο Διάστημα. Δύσκολα συλλαμβάνει ο ανθρώπινος νους την πιθανότητα ο ήλιος να καταστρέψει ένα μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης προόδου. Κι όμως μπορεί να συμβεί, αν μια μεγάλη ποσότητα ηλιακού πλάσματος μεταφερθεί από τους ηλιακούς ανέμους και πλήξει το μαγνητικό πεδίο της Γης. Αλλωστε κάτι τέτοιο έχει ξανασυμβεί, πριν από είκοσι χρόνια. Η ηλιακή καταιγίδα επηρέασε το γήινο μαγνητικό πεδίο, με αποτέλεσμα να αυξηθεί δραματικά η τάση του ρεύματος και κυριολεκτικά να λιώσουν τα δίκτυα διανομής στο Κεμπέκ του Καναδά.

Μόνο που αν αυτή τη φορά η καταιγίδα πλάσματος είναι ισχυρή, τα αποτελέσματα θα είναι πολύ χειρότερα. Η καταστροφή των δικτύων διανομής ρεύματος θα φτάσει μέχρι τους σταθμούς παραγωγής. Ετσι ο πλανήτης θα βυθιστεί στο σκοτάδι. Λίγο αργότερα δεν θα υπάρχει ούτε τρεχούμενο νερό, καθώς η άντλησή του από τις δεξαμενές απαιτεί ρεύμα, όπως ρεύμα απαιτεί και η άνοδός του μέχρι τους ψηλούς ορόφους κτιρίων. Θα διακοπούν επίσης οι συγκοινωνίες -μετρό και τρένο- ενώ σύντομα θα αδειάσει και η αγορά από αγαθά, καθώς τα φορτηγά μεταφορών δεν θα έχουν βενζίνη για να κινηθούν. Και οι αντλίες στα πρατήρια λειτουργούν με ρεύμα.

Ακόμα και οι γεννήτριες πολύ λίγο θα βοηθήσουν. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, τα νοσοκομεία θα έχουν επάρκεια ενέργειας το πολύ για τρία εικοσιτετράωρα. Ακόμα και στις χώρες όπου υπάρχουν αποθέματα σε ενέργεια, αυτά θα τελειώσουν πολύ γρήγορα, ενώ η αποκατάσταση των δικτύων ηλεκτροδότησης μπορεί να απαιτήσει ώς και ένα χρόνο συνεχούς εργασίας.

Ακόμα και τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας με λιγνίτη, για παράδειγμα, θα δουλέψουν μέχρις ότου τελειώσει ο λιγνίτης. Στη συνέχεια δεν θα υπάρχουν φορτηγά για να τον μεταφέρουν από τα σημεία εξόρυξης. Ούτε τα πυρηνικά εργοστάσια θα έχουν καλύτερη τύχη, καθώς οι αντιδραστήρες είναι προγραμματισμένοι να κλείνουν όταν παρουσιαστεί έλλειψη ενέργειας και δεν επανέρχονται σε λειτουργία, παρά μόνον όταν έχουν ξανά ρεύμα.

Χωρίς ενέργεια για θέρμανση, ψύξη και πάγωμα τροφίμων ο κόσμος θ’ αρχίσει να πεθαίνει μέσα σε λίγες ημέρες. Πρώτοι απ’ όλους κινδυνεύουν εκείνοι που η ζωή τους βασίζεται στη χορήγηση θεραπείας. Τα εργοστάσια φαρμάκων δεν θα λειτουργούν, οπότε θα υπάρξουν ελλείψεις ακόμα και σε φάρμακα, όπως τα παυσίπονα ή η ινσουλίνη.

Οσο για το κόστος από τις καταστροφές, αποτιμάται από τους ερευνητές στα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια κι αυτά μόνο για τον πρώτο χρόνο μετά την καταστροφή. Σε ό,τι αφορά την ανάκαμψη της Γης, θα απαιτηθεί χρόνος τεσσάρων ώς δέκα ετών και πάλι υπάρχουν ερωτήματα για την πλήρη ανάκαμψη.

Να σημειωθεί εδώ ότι επιστήμονες που δεν μετείχαν στην έρευνα, αλλά γνωρίζουν καλά το αντικείμενο, σχολίασαν την έκθεση λέγοντας ότι όλα όσα αναφέρει δεν είναι ένα τρομοκρατικό σενάριο με στόχο να φοβίσει τον κόσμο, αλλά με στόχο να πείσει τις κυβερνήσεις των χωρών που απειλούνται να λάβουν προληπτικά μέτρα και να εκπονήσουν σχέδιο αντιμετώπισης της κατάστασης.