2010: Διεθνές Έτος Βιοποικιλότητας!

Τα νέα όμως δεν είναι καλά, αφού τα συμπεράσματα της 3ης έκδοσης του Global Biodiversity Outlook, της έκδοσης του ΟΗΕ είναι απαισιόδοξα. Διαπιστώνεται ότι το μοντέλο ανάπτυξης που ακολουθήθηκε μέχρι σήμερα με την συνεπακόλουθη υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων με μοναδικό γνώμονα το οικονομικό κέρδος, είχε και έχει δυσβάσταχτο κόστος για τη βιοποικιλότητα του πλανήτη και τα οικοσυστήματα στον πλανήτη μας.

Συγκεκριμένα, μεγάλες περιοχές του Αμαζονίου κινδυνεύουν εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, της ανεξέλεγκτης αποψίλωσης και των πυρκαγιών. Οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν τις παγκόσμιες κλιματικές συνθήκες, τις τοπικές βροχοπτώσεις και προκαλούν την εξαφάνιση πολλών ειδών που έμαθαν εδώ και αιώνες να δραστηριοποιούνται σε εκείνες τις περιοχές. Επίσης, τα οικοσυστήματα των κοραλλιογενών υφάλων καταρρέουν εξαιτίας της οξίνισης των ωκεανών, της υπεραλίευσης και της ρύπανσης, με αποτέλεσμα να απειλούνται εκατομμύρια είδη που ζουν σε αυτούς τους υφάλους.

Συνεπώς, ο κίνδυνος είναι υψηλός και το Πρόγραμμα του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP) προειδοποίησε πως θα υπάρξει "σημαντική μείωση πολλών ουσιαστικών υπηρεσιών στις ανθρώπινες κοινωνίες καθώς πλησιάζουμε σε "οριακά σημεία" όπου τα οικοσυστήματα περνούν σε άλλη, λιγότερο παραγωγική κατάσταση, από την οποία είναι πολύ δύσκολο, ακόμα και αδύνατον να επανέλθουν”.

Ο παγκόσμιος στόχος που είχε τεθεί το 2002 για το 2010 δυστυχώς "δεν επετεύχθη" και πρέπει τώρα να αναληφθεί δράση για τη διατήρηση των ειδών και των οικοσυστημάτων στα οποία βασίζεται η ανθρώπινη ζωή. Θα πρέπει λοιπόν οι κυβερνήσεις να αντιληφθούν άμεσα την τεράστια αξία της ποικιλότητας των ζώων, των φυτών και άλλων μορφών ζωής και τον ρόλο τους στα υγιή και λειτουργικά οικοσυστήματα και να υιοθετήσουν μια νέα, δημιουργική προσέγγιση, βασιζόμενοι σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης περισσότερο ανθρωποκεντρικό και φιλικότερο στο περιβάλλον.

Δυστυχώς η ανθρωπότητα δημιούργησε την ψευδαίσθηση ότι με κάποιο τρόπο θα τα καταφέρουμε και χωρίς βιοποικιλότητα ή ότι αυτή παίζει έναν συμπληρωματικό ρόλο στον σύγχρονο κόσμο. Η αλήθεια είναι πως την χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ. Το αισιόδοξο στην χώρα μας είναι ότι έχει ανέβει το θέμα ψηλά στην πολιτική ατζέντα και πλέον η συζήτηση για το περιβάλλον δεν μένει στα χαρτιά αλλά σταδιακά λαμβάνονται μέτρα για να υλοποιηθούν οι δεσμεύσεις και οι αποφάσεις που έχουν ληφθεί.