"Καλό ταξίδι Παλικάρι....!"

Το «σπίτι» του, η Στέγη Φιλοξενίας Ανηλίκων Βόλου, μετά από λουκέτο μηνών ήταν έτοιμη πάλι να τον υποδεχθεί, όμως ο ίδιος δεν πρόλαβε να επιστρέψει. Η ψυχή του φαίνεται ότι δεν κατάφερε να αντέξει το μαύρο γύρω του... Μόλις 17 ετών, σε ηλικία που η ζωή ξεπρόβαλλε μπροστά του, οδηγήθηκε να την εγκαταλείψει.

Ο Σπύρος Αδάμος βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιό του από τη μητέρα του χθες στις 12:30 μετά το μεσημέρι. Μαζί με την πόρτα που κλείδωσε πριν το απονενοημένο, σύμφωνα με τις πρώτες ενδείξεις, διάβημά του, ήταν σαν να προσπάθησε να απομονώσει την αδιαφορία που συνάντησε.

Μαθητής άριστος, μυαλό λαμπρό, χαρακτήρας αδαμάντινος. Όμως η ζωή δεν μπορούσε να του προσφέρει δυνατότητες που του άξιζαν. Το οικογενειακό περιβάλλον αδύναμο, εξαιτίας οικονομικών και άλλων προβλημάτων, να του παράσχει κάθε βοήθεια στην κρίσιμη ηλικία της εφηβείας. Την ώρα που ο ίδιος έδινε τον προσωπικό του αγώνα στη διάρκεια της μαθητικής του πορείας για να προχωρήσει, να φτάσει μακριά. Και τα κατάφερνε καλά, σύμφωνα με τους καθηγητές του. Φαίνεται όμως ότι δεν ήταν αρκετό.

Τους τελευταίους μήνες έμεινε χωρίς τη στήριξη που του παρείχε για πολλά χρόνια και από μικρή ηλικία η Στέγη Φιλοξενίας Ανηλίκων Βόλου. Το «σπίτι» 13 παιδιών, όπου έβρισκαν τη θαλπωρή που για διάφορους λόγους δεν είχαν στις οικογένειές τους και στο οποίο είχαν τη στήριξη και την προσοχή που τους άξιζε, ανέστειλε προσωρινά τη λειτουργία του από τις αρχές Νοεμβρίου.

Η αδιαφορία των υπευθύνων να φροντίσουν για την έγκαιρη κάλυψη των θέσεων προσωπικού, μεταφράστηκε σε απομάκρυνση των ανηλίκων από τη Στέγη και το προσωρινό... βόλεμά τους εδώ και εκεί.

Και ενώ με γραφειοκρατική αντίληψη και με ρυθμούς μεγάλης καθυστέρησης που μόνο έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας μπορεί να δείχνει, επιστολές έφευγαν και επέστρεφαν για το πότε θα προσληφθεί το νέο προσωπικό, οι ανήλικοι της Στέγης με τη δική τους ξεχωριστή -αλλά και ίδια- ιστορία σκορπούσαν στους πέντε δρόμους.

Το μείζον κοινωνικό ζήτημα είχε αναδείξει με αλλεπάλληλα δημοσιεύματά του ο «Τ» και οι κίνδυνοι που από πολλούς επισημαίνονταν για το χρονικό διάστημα που τα παιδιά θα έμεναν μακριά από το «σπίτι» τους, δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν.

Η Στέγη επαναλειτούργησε μόλις προχθές. Όμως ο Σπύρος δεν επέστρεψε... Χθες το μεσημέρι το άψυχο σώμα του βρέθηκε από τη μητέρα του, η οποία είχε να τον δει από τις 8 το βράδυ της Τρίτης.

Ήταν μέσα στο δωμάτιό του με κλειδωμένη την πόρτα. Δίπλα του βρέθηκε κουτί με χάπια. Ο θάνατός του για την αστυνομία καταχωρείται ως «αιφνίδιος» και άγνωστης προς το παρόν αιτίας.

Για ορισμένους που βρίσκονταν κοντά του τα «αίτια» δεν είναι τόσο άγνωστα. Καθηγητές του Σπύρου τον περιέγραφαν ως ένα ξεχωριστό μυαλό, ένα προικισμένο παλικάρι. Παιδί πολύτεκνης και φτωχής οικογένειας, ο 17χρονος είχε καταφέρει να διακριθεί για τις ικανότητές του. Αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Ν. Ιωνίας με βαθμολογία 20 στα Μαθηματικά, ενώ συνέχιζε αριστεύοντας στο 6ο Λύκειο Βόλου. Τις τελευταίες εβδομάδες ο 17χρονος δεν εμφανιζόταν στο σχολείο του. Όσα τον βασάνιζαν, κάνοντάς τον να εγκαταλείψει τις σχολικές αίθουσες, τον οδήγησαν στην τραγική απόφαση να θέσει τέλος στη ζωή του. troktiko

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙ