"Η κρίση και οι κροίσοι...!"

Σφίξανε τα πράγματα, άλλαξαν οι καιροί. «Δύστυχος επτωχεύσαμεν», όχι μόνο από χρήμα, άλλα κι από ευεργέτες. Σ’ εποχές δυσκολότερες, τούτη η δύσμοιρη η χώρα, είχε την αμέριστη συμπαράσταση εκείνων των Ελλήνων που χαρακτηρίστηκαν «Ευεργέτες» ή «Εθνικοί Ευεργέτες», λόγο της σημαντικότατης συνεισφοράς τους στην πρόοδο της φτωχής (τότε) Ελλάδας.

Δείχνοντας περίσσευμα ψυχής (κάποιοι εξ αυτών) αφιέρωσαν ακόμη κι ολόκληρη την περιουσία τους για την ανάπτυξη της χώρας. Ορισμένοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους τυχερούς διαχειριστές χρημάτων που δεν τους άνηκαν, αλλά που τους έλαχε η ευθύνη να τα διαχειριστούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου της πατρίδας τους (κι όχι μόνο).

Με τις δωρεές τους (που εμπιστεύτηκαν στα χέρια έντιμων πολιτικών [σ’ άλλες εποχές…]) κατασκευάστηκαν οι βασικές υποδομές του κράτους (σχολεία, νοσοκομεία, βιβλιοθήκες, μουσεία). Συνέβαλλαν στην προαγωγή και διάδοση των γραμμάτων και των τεχνών, παρόλο που οι περισσότεροι ήσαν αγράμματοι ή τύγχαναν στοιχειώδους μόρφωσης.

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ποιοί από τους σημερινούς (νεοέλληνες) μεγιστάνες θα μπορούσαν να συγκριθούν με τους: Γεώργιο Αβέρωβ, Απόστολο Αρσάκη, Ιωάννη Βαρβάκη, Κωνσταντίνο Βέλλιο, Πέτρο Δημάκη, Ευγένιο Ευγενίδη, Ευάγγελο Ζάππα, αδελφούς Ζωσιμά, πατριάρχη Αλεξανδρείας Καλλίνικο, Αντώνη Μπενάκη, Μάνθο και Γεώργιο Ριζάρη, Σίμωνα Σίνα, Γεώργιο Σταύρου, Ανδρέα Συγγρό και άλλους; Κανένας από τους τωρινούς κροίσους δυστυχώς.

Στο μεγάλο φαγοπότι των τελευταίων 20 χρόνων ήσαν όλοι παρόντες. Συσσώρευσαν πλούτο από τα δημόσια έργα, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, τη μηδαμινή φορολόγηση, την εισφοροδιαφυγή και την απάνθρωπη εκμετάλλευση του επιστημονικού και του εργατικού δυναμικού. Και τώρα, που η οικονομία της χώρας παραπαίει, ποιούνται την νήσσαν.

Αν οι συντελεστές της οικονομικής κρίσεως δεν αναγνωρίσουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, ώστε να αλλάξουν γραμμή πλεύσης εγκαίρως, τότε η αποφυγή του αδιεξόδου θα παραμείνει ένας ευσεβείς πόθος.

Δε θα υπάρξει σωτηρία, δε θα υπάρξει ανάκαμψη όσο η επιχειρηματική ελίτ, που (συν)κυβερνάει (εμμέσως ) τη χώρα, θα εξακολουθεί να επιβάλλει τις άβουλες μαριονέτες που υπηρετούν με ζήλο την αδηφάγα - κανιβαλιστική διάθεσή της.

(κάντε κλικ πάνω στην εικόνα για μεγέθυνση

και βρείτε σε τι διαφέρει από την προηγούμενη)

Αν είναι αλήθεια το οικονομικό τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει το κράτος οφείλουν, οι έχοντες στα χέρια τους τον πλούτο, ν' αποδείξουν έμπρακτος την διάθεση τους να συνεισφέρουν από το περίσσευμα των αποθεμάτων τους. Να δώσουν δουλειές αξιοπρεπώς αμειβόμενες μ' επενδύσεις σοβαρές. Να σταματήσουν τα παιχνίδια κάτω από το τραπέζι ώστε να λειτουργήσει ο υγιής ανταγωνισμός. Να περιορίσουν (ή να εξαφανίσουν) την απληστία τους και να αφήσουν ζωτικό χώρο, ώστε να δράσουν ελεύθερα οι νέοι επιχειρηματίες με τις καινοτόμες ιδέες, τη σύγχρονη γνώση και τη φρέσκια - δημιουργική διάθεση που δε συγκρίνονται με τους δωροδόκους κατσαπλιάδες που συνέδεσαν την έννοια της ανάπτυξης με την αέναη διάνοιξη οπών επί του εδάφους.

Η Ελλάδα μοιάζει μ’ ένα πεζοδρόμιο, όπου βαδίζουν υπερήλικες γέροντες οι οποίοι βρήκαν τον τρόπο να κλείνουν τον δρόμο στους νέους που επιθυμούν να τους προσπεράσουν με βήμα ταχύ άλλα δεν μπορούν.

Η οικονομική ανάκαμψη δε θα επιτευχθεί αν δεν προηγηθεί η ηθική ανάκαμψη του τμήματος της ελληνικής κοινωνίας που θεσμοθέτησε την διαπλοκή. Αν δεν προηγηθεί η απομόνωση των αρπάγων και λυμεώνων που αποτύπωσαν την εσωτερική καταστροφή τους πάνω στη χώρα.

massmedia-gr