Κινδυνεύει το διαδίκτυο, όπως το γνωρίζουμε;

Είναι δεδομένο το πόσο πολύ βασιζόμαστε πλέον στο Διαδίκτυο ως πηγή πληροφοριών για τα πάντα. Επιπλέον δεν υπάρχει σήμερα εταιρεία ή επιχείρηση που να μην έχει τη δική της ιστοσελίδα, διαφορετικά θα ήταν ανύπαρκτη. Οι εποχές χωρίς e-mail, έχουν ανεπιστρεπτί περάσει.

Το διαδίκτυο είναι ένα εργοστάσιο πληροφοριών και επικοινωνίας. Καταστήματα, επιχειρηματική συμπεριφορά και οργάνωση, καινοτομίες. Ωστόσο, υπάρχει κίνδυνος το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε να χαθεί. Εκατομμύρια Αμερικανοί δεν γνωρίζουν ότι η μάχη για το μέλλον του Διαδικτύου παίζεται τώρα στην Ουάσινγκτον. Το πως θα τελειώσει θα έχει βαθιές επιπτώσεις για τις επόμενες δεκαετίες.

Από τη μία πλευρά βρίσκεται το δημόσιο συμφέρον, ομάδες καταναλωτών, μικρές επιχειρήσεις, επιχειρηματίες του διαδικτύου, βιβλιοθηκονόμοι και ομάδες πολιτών που θέλουν να διατηρήσουν το Internet, όπως είναι ώστε κάθε ένας που έχει πρόσβαση σ’ έναν υπολογιστή να μπορεί να δημιουργήσει και αλλά και να καταναλώσει online.
Αυτή τη στιγμή ένας φοιτητής στο Idaho μπορεί να «ανεβάσει» ένα βίντεο με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να το κάνει ένα στούντιο του Χόλιγουντ. Μια μικρή εταιρεία μπορεί να λανσάρει μία έξυπνη ιδέα ή καινοτομία που να αμφισβητεί ακόμη και το Fortune 500. Ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος μπορεί να δημοσιοποιήσει μία ιστορία χωρίς να περιμένει να τυπωθεί σε μία εφημερίδα.

Η Αρχή της «ουδετερότητας του διαδικτύου» είναι αυτή που καθιστά δυνατά όλα τα παραπάνω. Η ουδετερότητα του δικτύου είναι που επιτρέπει να συνδεθούμε online όπου και όποτε θέλουμε. Η σχέση μας με τις τηλεφωνικές εταιρείες έχει διακοπεί εφόσον μπορούμε πλέον να πληρώνουμε για τις υπηρεσίες μας στο διαδίκτυο. Οι εταιρείες αυτές δεν μπορούν να παγώσουν, να ελέγξουν ή να παρέμβουν σε αυτά που αναζητούμε ή δημιουργούμε online. Ούτε μπορούν να δίνουν το πλεονέκτημα, να προωθούν ή να δίνουν προτεραιότητα σε κάποιες πληροφορίες ή υπηρεσίες σε σχέση με άλλες.
Στην άλλη πλευρά βρίσκονται οι φορείς των παροχών υπηρεσιών του διαδικτύου, οι οποίοι θέλουν να αποδομήσουν αυτή την Ουδετερότητα. Όχι μόνο δεν θέλουν να παρέχουν υπηρεσίες στο διαδίκτυο αλλά επιπλέον επιθυμούν να χρεώνουν τους χρήστες προκειμένου να δίνεται προτεραιότητα στο περιεχόμενο τους, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να επιλέξουν ποιες ιστοσελίδες ή υπηρεσίες του διαδικτύου θα φορτώνουν πιο γρήγορα, ή πιο αργά ή ποιες δεν θα «ανοίγουν» καθόλου. Η ταινία του φοιτητή, η σελίδα του μικρού επιχειρηματία ή του ανεξάρτητου δημοσιογράφου θα χαθούν, καθώς δεν θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν με τις μεγάλες και καθιερωμένες εταιρείες που θα μπορούν να πληρώσουν για τις μεγάλες ταχύτητες.

Αν αυτό γίνει πραγματικότητα, ο ανταγωνισμός επί ίσοις όροις θα αποτελεί παρελθόν. Το ίδιο και το πλήθος των ελεύθερων φωνών στο διαδίκτυο. Το διαδίκτυο όπως το ξέρουμε θα αποτελεί παρελθόν. Η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών της Αμερικής, εξετάζει τους νέους κανόνες της «ουδετερότητας του διαδικτύου» αυτή την περίοδο. Οι Αμερικανοί πολίτες, εφόσον ενδιαφέρονται για την ύπαρξη ενός ισχυρού πλαισίου που να προστατεύει την «ουδετερότητα του διαδικτύου», θα πρέπει μέχρι τα μεσάνυχτα της Πέμπτης να έχουν κοινοποιήσει τις απόψεις και τις προτάσεις τους στην αρμόδια Επιτροπή.

thenewsbus