Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2010

Ληστείες που έγραψαν ιστορία!!!



Μπορεί η ληστεία να αποτελεί εγκληματική πράξη κατά της περιουσίας, ωστόσο πολλοί την θεωρούν τέχνη! Πολλοί ληστές κλέβουν όχι γιατί έχουν ανάγκη τα χρήματα, αλλά επειδή τους σαγηνεύει η εκπόνηση και η εκτέλεση του πιο ασύλληπτου σχεδίου. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου το θύμα είδε τα χρήματά του να επιστρέφονται, επειδή δεν είχαν κάποια αξία στον κλέφτη!

Πολλές ληστείες γίνονται καθημερινά, ωστόσο υπάρχουν μερικές που έχουν αφήσει εποχή…

Kent Securitas Depot: Η μεγαλύτερη μπάζα όλων των εποχών




Η ληστεία του Securitas Depot στο Kent της Αγγλίας έγινε στις 22 Φεβρουαρίου 2006 και είναι η μεγαλύτερη κλοπή μετρητών στην ιστορία! Το προηγούμενο βράδυ, ο ιδιοκτήτης της αποθήκης, η γυναίκα του και ο γιος του, απήχθησαν από 8 ένοπλους δράστες που παρίσταναν τους αστυνομικούς. Το επόμενο πρωί τους οδήγησαν στην αποθήκη και υπό την απειλή των όπλων, εξουδετέρωσαν την ασφάλεια και έκλεψαν 53 εκατομμύρια στερλίνες, εκ των οποίων τα 21 εκατομμύρια βρέθηκαν μετά τη σύλληψη των πέντε ληστών.

Οι τρεις από τους οκτώ ληστές που πραγματοποίησαν τη μεγαλύτερη κλοπή μετρητών στην ιστορία, κρύβονταν στα κατεχόμενα της Κύπρου σύμφωνα με τους "The Times" του Λονδίνου, (επικαλούμενοι πληροφορίες από τη Σκότλαντ Γιαρντ), ξεπλένοντας τα εκατομμύρια που είχαν στην κατοχή τους, με επενδύσεις στον τομέα της ανάπτυξης γης.


Η δίκη συνεχίζεται ακόμα!

Banco Centraldi Brazil:

Το «Μεγάλο Ριφιφί» αλά Βραζιλία


Το Σαββατοκύριακο της 6ης και 7ης Αυγούστου 2005, μια συμμορία ληστών, πιθανώς μέλη της οργάνωσης "Gang of the Tattooed" ή της "Primeiro Comando da Capital" αφαίρεσαν από την Κεντρική Τράπεζα της Βραζιλίας στη Φορταλέζα 165 εκ. reais (70 εκ. Ευρώ).

Τρεις μήνες πριν τη ληστεία, η συμμορία είχε νοικιάσει ένα άδειο διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης, το ανακαίνισε και ανάρτησε πινακίδες που έδειχναν ότι πρόκειται για μια εταιρεία που εμπορευόταν φυσικό και τεχνητό γρασίδι όπως και φυτά.

Οι γείτονες που αναφέρουν ότι την ομάδα αποτελούσαν 6 με δέκα άντρες, έβλεπαν καθημερινά φορτηγάκια να μεταφέρουν χώμα αλλά θεώρησαν ότι αυτό ήταν η φυσιολογική δραστηριότητα της εταιρείας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα, οι ληστές έσκαψαν ένα τούνελ 70 μέτρων και τελικά τρύπησαν 1 μέτρο ενισχυμένου ατσαλιού για να εισέλθουν στο θησαυροφυλάκιο. Το τούνελ είχε 70 εκατοστά άνοιγμα, φωτισμό και δικό του κλιματισμό.

Στις 22 Οκτωβρίου του ίδιου έτους, ο υποτιθέμενος εγκέφαλος της ληστείας, Λουίς Ριμπέιρο βρέθηκε νεκρός. Είχε απηχθή στις 7 Οκτωβρίου και παρότι η οικογένεια του πλήρωσε περίπου 1 εκ δολάρια οι απαγωγείς δεν τον απελευθέρωσαν.

Πρόσφατα τρεις αστυνομικοί συνελήφθησαν για συμμετοχή στη δολοφονία ενώ η αστυνομία εξετάζει τη σύνδεση των ληστών με εταιρείες πώλησης μεταχειρισμένων αυτοκινήτων που χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά των χρημάτων που πρέπει να ζύγιζαν τρεισήμισι τόνους.

Μέχρι τώρα έχουν συλληφθεί πέντε άτομα που έχουν ομολογήσει τη συμμετοχή τους στην εκσκαφή και έχουν βρεθεί τα 7 από τα 63 εκατ. δολάρια.


Northern Bank Belfast:

Ληστεία με φόντο τη διαμάχη στη Βόρειο Ιρλανδία!



Στις 19 Σεπτεμβρίου 2004, ένοπλοι άνδρες, μπήκαν στα σπίτια αξιωματούχων της τράπεζας και κράτησαν ομήρους τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Το επόμενο πρωί, τα στελέχη πήγαν κανονικά στην τράπεζα και το βράδυ άνοιξαν στους ληστές την είσοδο ώστε να μπουν στην τράπεζα. Με τον τρόπο αυτό απέσπασαν 50 εκατομμύρια δολάρια. Η υπόθεση είναι ακόμα ανοιχτή.

Dunbar Armored:

Και ο λύκος να φυλάει τα πρόβατα...



Πρόκειται για την μεγαλύτερη ληστεία μετρητών στις ΗΠΑ, αλλά και την πιο πρόχειρη, καθώς ήδη έχουν συλληφθεί οι δράστες και έχει ανακτηθεί το 50% της λείας. Ο αρχηγός της ασφάλειας του χρηματοκιβωτίου, είχε όλες τις πληροφορίες (αφού αυτός ήταν υπεύθυνος) για το πότε είναι αφύλαχτο το χρηματοκιβώτιο, ποιοι σάκοι έχουν τα μεγαλύτερα χρηματικά ποσά και τα λοιπά. Έτσι, φώναξε 5 φίλους του, οι οποίοι και πήραν από την τράπεζα 25 εκατομμύρια δολάρια μέσα σε μισή μόλις ώρα. Σύντομα όμως έκαναν διάφορα «παιδικά» λάθη (πλήρωσαν με ματσάκι χρημάτων το οποίο είχε πάνω το λογότυπο της τράπεζας) και κατέληξαν όλοι στην φυλακή.

Boston museum:

Ιμπρεσιονιστές ληστές


Τα ξημερώματα της 18ης Μαρτίου 1990 και λίγες ώρες μετά το τέλος των εορτασμών του Αγίου Πατρικίου, δύο άντρες με στολή αστυνομικών χτύπησαν την πόρτα του Μουσείου της Βοστόνης. Παρά τους κανόνες ασφαλείας, οι φρουροί του μουσείου άνοιξαν ανυποψίαστοι την πόρτα επιτρέποντας την είσοδο στους ληστές.

Όταν τελικά συνειδητοποίησαν ότι δεν επρόκειτο για αστυνομικούς ακολούθησε συμπλοκή. Χωρίς όπλα οι ληστές ακινητοποίησαν τους φρουρούς, τους έδεσαν με χειροπέδες και τελικά έκλεψαν τρεις πίνακες του Ρέμπραντ, ένα πορτρέτο του Μονέ, τρία σχέδια του Ντεγκά και ένα χάλκινο αετό από σημαία των Ναπολεόντειων πολέμων. Συνολική λεία αξίας στο χρηματιστήριο της τέχνης 300 εκατομμυρίων σημερινών δολαρίων.



Knightsbridge Security Deposit:

Οι πιο καλοί πελάτες


Η ληστεία στο Knightsbridge Security Deposit έγινε στις 12 Ιουλίου 1987 στο Λονδίνο. Δύο άντρες προσποιούμενοι τους πελάτες ζήτησαν από το διευθυντή να νοικιάσουν μια θυρίδα. Αφού ο οδηγήθηκαν στο χρηματοκιβώτιο, με την απειλή όπλων ακινητοποίησαν τους φρουρούς και το διευθυντή, κρέμασαν μια ταμπέλα που έγραφε «κλειστά», έβαλαν μέσα τους συνεργάτες τους και τελικά αφαίρεσαν αντικείμενα και μετρητά αξίας 40 εκ. στερλινών (100 εκ. σημερινά ευρώ).

Μετά από εξέταση των αποτυπωμάτων στο χώρο της ληστείας η αστυνομία οδηγήθηκε στο Ιταλό εγκέφαλο Βαλέριο Βίτσεϊ και τους συνεργούς του.


Brinks Mat:

Μήπως φοράτε “Brinks Mat”;


Στις 26 Νοεμβρίου 1983, 5 άνδρες μπήκαν στην αποθήκη Brinks Mat του αεροδρομίου Χίθροου, ελπίζοντας να βρουν 5 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά. Αντί των μετρητών, βρήκαν 40 εκατομμύρια ευρώ σε ράβδους χρυσού! Η αστυνομία γρήγορα κατάλαβε την συμμετοχή υπαλλήλων του αεροδρομίου και κατέφυγε στην σύλληψη των δραστών.

Οι ληστές είχαν την εσωτερική βοήθεια του φύλακα Άντονι Μπλακ που ήταν κουνιάδος του εγκέφαλου της ληστείας Μπράιαν Ρόμπινσον. Από τους δέκα συνολικά, τρεις τόνοι χρυσού δεν ανακτήθηκαν ποτέ, ενώ θεωρείται ότι όποιος φοράει χρυσό κόσμημα που αγοράστηκε στη Βρετανία μετά το 1983 πιθανώς φοράει Brinks Mat.

Η "δουλειά" της Lufthansa:




Η ληστεία στο χρηματοκιβώτιο της Lufthansa στο αεροδρόμιο Κένεντι το 1978, οργανώθηκε από το Τζίμι Μπερκ, μέλος της οικογένειας Λουκέζε και δραματοποιήθηκε εν μέρει στη γνωστή ταινία του Σκορσέζε "Goodfellas". Διήρκεσε μόνο 64 λεπτά και ήταν μέχρι τότε η μεγαλύτερη σε αμερικάνικο έδαφος: Συνολική λεία 5,8 εκ. δολαρίων.

Αυτό που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι μια σειρά 12 δολοφονιών προσώπων που συνδέονταν άμεσα ή έμμεσα με το οργανωμένο έγκλημα και έγιναν μέσα σε μερικούς μήνες μετά τη ληστεία. Τρία πτώματα δε βρέθηκαν ποτέ, για πέντε από τους φόνους δεν αποδόθηκαν ποτέ κατηγορίες και ένα πτώμα βρέθηκε μετά από 26 χρόνια σε ένα παλιό νεκροταφείο.

Στις δολοφονίες φαίνεται ότι συμμετείχε ο συνεργάτης της Οικογένειας Λουκέζε, φίλος του Τζίμι Μπερκ και διαβόητος εκτελεστής Donald "The Greek" Frankos κάτι που ο ίδιος αρνείται στη βιογραφία του «Contract Killer: The Explosive Story of the Mafia's Most Notorious Hit Man Donald "The Greek" Frankos».



Nihon Trust Bank:

Για μόλις 300 εκατομμύρια γιεν

Σαράντα χρόνια μετά και η ληστεία των 300 εκ. γιεν στην Ιαπωνία παραμένει ένα άλυτο μυστήριο. Αυτό που είναι γνωστό είναι ότι το πρωί της 10ης Δεκεμβρίου 1968, ένα νεαρός άντρας μοτοσικλετιστής με στολή αστυνομικού ακινητοποίησε 4 υπαλλήλους της Νihon Trust Bank και στη συνέχεια έκλεψε 294,307,500 γιεν που μετέφεραν σε ένα βαν. Και από το 1988 το έγκλημα έχει παραγραφεί.


Η "Μεγάλη Ληστεία του Τρένου"

Εγινε το 1963 και είναι από τις μεγαλύτερες ληστείες με λεία 50 εκατομμύρια σημερινές στερλίνες, (3 εκατ. περίπου τότε), ενώ ο δράστης είναι πλέον… celebrity! Ομάδα 15 δραστών (μεταξύ των οποίων και ο Ρόνι Μπιγκς), ακινητοποίησαν την αμαξοστοιχία του βασιλικού ταχυδρομείου κατά την διάρκεια της διαδρομής Λονδίνο – Γλασκόβη. Χωρίς την χρήση όπλων, οι δράστες ακινητοποίησαν τον οδηγό και τους υπόλοιπους υπαλλήλους του τρένου και απέσπασαν τα χρήματα. Η αστυνομία οδηγήθηκε γρήγορα στους δράστες εξαιτίας των δαχτυλικών αποτυπωμάτων, ωστόσο τρεις από τους ληστές δεν αναγνωρίστηκαν ποτέ!

Ο Ρόνι Μπιγκς απέδρασε από φυλακή υψίστης ασφαλείας το 1965 και πήγε στην Αυστραλία. Όταν ο αστυνομικός κλοιός έσφιξε γύρω του έφυγε για την Βραζιλία, όπου εξαιτίας κάποιων πολιτικών και νομικών προβλημάτων, δεν μπορούσε να παραδοθεί στην αγγλική αστυνομία. Εκεί έζησε την ζωή του, απέκτησε ένα γιο και παράλληλα ταξίδεψε αρκετές φορές στην Βρετανία για τα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ «Great Train Robbery». Επίσης, έκανε φωνητικά σε δύο τραγούδια από την ταινία «The Great Rock ‘n’ Roll Swindle» για τους Sex Pistols και το 1991 συνεργάστηκε με τους Die Toten Hosen για το τραγούδι «Carnival In Rio (Punk Was)».

Μία ημέρα του 2001 "νοσταλγώντας την πατρίδα", μετά από 36 έτη στην παρανομία, επέστρεψε οικειοθελώς αεροπορικώς στο Λονδίνο και παραδόθηκε σε ηλικία 72 ετών. Η πτήση προς την Βρετανία έγινε με ιδιωτικό jet πληρωμένο από την "Sun", η οποία πλήρωσε 30.000 ευρώ για τα δικαιώματα της ιστορίας του.

Αφέθηκε ελεύθερος τον Ιούλιο που πέρασε, 80 ετών πια, αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα υγείας.

Το μεγάλο ριφιφί στην Καλλιρρόης:





Είναι μια από τις μεγαλύτερες και εξυπνότερες σε σύλληψη, κατάστρωση και εκτέλεση σχεδίου ληστείες στο κόσμο με λεία 10 εκ. σημερινά ευρώ. Παραμένει ακόμη και σήμερα ένα άλυτο μυστήριο. Και πάνω από όλα έχει άρωμα Ελλάδας!

Μεταξύ 18 και 20 Δεκεμβρίου 1992, άγνωστοι δράστες μπήκαν στο θησαυροφυλάκιο του υποκαταστήματος της τότε Τράπεζας Εργασίας στην οδό Καλλιρρόης 19 στο Νέο Κόσμο, προσποιούμενοι τους εργάτες της ΕΥΔΑΠ. Τα μέλη μιας σπείρας θα κατεβάσουν μέσα από το φρεάτιο στην κοίτη του Ιλισού μια γεννήτρια, ένα συναρμολογούμενο βαγονέτο, ένα κομπρεσέρ και σιδερένια υποστυλώματα. Από εκεί αρχίζουν την διάνοιξη ενός τούνελ 25 μέτρων που μετά από μερικές μέρες θα φθάσει στον τοίχο του υπογείου της τράπεζας. Με κομπρεσέρ θα τρυπήσουν τον εσωτερικό τοίχο που είναι ενισχυμένος με ατσάλι αντοχής 22 σταλ. Καθώς τρυπάνε τον τοίχο θα κτυπήσει ο συναγερμός αλλά κανείς δεν θα αντιδράσει.

Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου και με άπλετο χρόνο στη διάθεση τους άνοιξαν επιλεκτικά τις 301 από τις 1151 θυρίδες της τράπεζας. Η απογραφή ανέφερε τιμαλφή, επιταγές, συναλλαγματικές, ξένα νομίσματα, χαρτονομίσματα σε δολάρια ΗΠΑ, γερμανικά μάρκα, χρυσές λίρες Αγγλίας, μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης όπως είπαν κάποιοι αλλά αποσιωποιήθηκε, πλάκες χρυσού άγνωστης αξίας...που υπολογίστηκαν τότε στο αστρονομικό ποσό των 3 δισεκατομμυρίων δραχμών...Πως υπολογίστηκαν; (Λέμε τώρα...αφού κανείς άλλος παρά μόνο ο ιδιοκτήτης της κάθε θυρίδας γνωρίζει την αξία της!).

Φεύγοντας θα αφήσουν πίσω τους όλα τα σύνεργα της δουλειάς ενώ δυο μήνες αργότερα θα βρεθούν στη Βραυρώνα έγγραφα και κουτιά από τις θυρίδες. Η είδηση για το ριφιφί του αιώνα ταράζει την πόλη και ο τότε πρόεδρος της τράπεζας κ. Καψάσκης επικηρύσσει τους δράστες με 200 εκατομμύρια δρχ.

...Για τους οποίους, η αλήθεια μάλλον βρίσκεται κάπου μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας με πιθανότερο εγκέφαλο τον Φράνκο Ρεστέλι, έναν από τους καλύτερους διαρρήκτες του κόσμου, ο οποίος είχε Έλληνες συνεργούς, πιθανότητα γνωστά μεγάλα κοσμικά ονόματα και επιχειρηματίες υπεράνω κάθε υποψίας.

Ο «Φρανκίνο» που τη δεδομένη εποχή εξέτιε ποινή φυλάκισης για παρόμοιες ληστείες είχε τις απαιτούμενες γνώσεις για τη διάνοιξη τούνελ. Επιπλέον ο δικηγόρος του, Ρομπέρτο Τσεράμι, έχει δηλώσει ότι η συμμετοχή του «Φρανκίνο» σε ληστείες εκτός Ιταλίας είναι αποδεδειγμένη. Όχι όμως και στο «Μεγάλο Ριφιφί».

Οι δράστες παραμένουν ασύλληπτοι, η πόλη αρχίζει να χωνεύει την υπόθεση, όταν ξαφνικά ο Σύρος Τζουμά Χαλίντ, κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού για απάτες, ανοίγει το στόμα του κατονομάζοντας τον υποδιευθυντή του υποκαταστήματος Αναγνώστη Καλαφάτη, τον υπάλληλο των ΕΛΤΑ Λάμπρο Κότσαλο και τους επιχειρηματίες Στέλιο Κολοβό, Διονύσιο Παπασταμάτο και Εμμανουήλ Σπανουδάκη.

Η επέμβαση των εισαγγελικών και ανακριτικών αρχών όχι μόνον δεν θα ρίξει φως στην υπόθεση, αλλά θα αναδείξει την ρήση ότι "η κωμωδία είναι η τραγωδία με κατεβασμένα παντελόνια". Μια ατέλειωτη παρέλαση ονομάτων από τα μικρόφωνα και τις στήλες των εφημερίδων, ντελάλης με ντελάλη, "σάλπιγκα με τύμπανο", όπως θα έλεγε ο Ρίτσος και ένα πηγαινέλα καταγγελιών και μηνύσεων φαίνεται να δικαιώνει τον γάλλο δικαστικό Ζαν ντε Μαγιάρ: «Μια σφαιρική άποψη του σημερινού κόσμου λοιπόν δεν μπορεί να αγνοεί την οικονομία του εγκλήματος».


Ένα δάχτυλο μέσα από τις φυλακές Κορυδαλλού δείχνει, επιχειρηματίες, εκδότες, τραγουδιστές, νονούς της νύχτας και αστυνομικούς. Τα «Νέα» καταγγέλλουν ότι ο τέως υπαρχηγός της ΕΛΑΣ Μιχάλης Νηστικάκης ζήτησε από την τράπεζα το ποσό της επικήρυξης για να δώσει πληροφορίες, ο καταζητούμενος ως εγκέφαλος της ληστείας επιχειρηματίας Στέλιος Κολοβός εμπλέκει και τον σε κρίση τότε «Ελεύθερο Τύπο» και δημοσιογραφικές πληροφορίες αποκαλύπτουν ότι το μυστικό δέλεαρ των θυρίδων δεν είναι τα βραχιόλια αλλά οι μεγάλες ποσότητες κοκαΐνης! Μερικούς μήνες αργότερα, στις 14-2-1995, θα αποφυλακιστεί και ο τελευταίος από τους κατηγορούμενους, ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος ο κ. Καλαφάτης. Οι δράστες δεν θα συλληφθούν ποτέ...

mogadishu

Δεν υπάρχουν σχόλια: