Σχολιάζοντας τα εκτεταμένα επεισόδια σε όλη σχεδόν τη χώρα και την επίθεση κατά του γραφείου του συνηγόρου του, Αλ. Κούγια, ο Β. Κορκονέας κάνει λόγο για γεγονότα που δεν τιμούν σε καμία περίπτωση την ιστορία του τόπου μας και το δικηγορικό λειτούργημα, ενώ τείνουν στην επιβολή της αναρχίας και στην ισοπέδωση κάθε θεμελίου ηθικής και σεβασμού στη δικαιοσύνη, στους θεσμούς και στη λειτουργία της...
Ταυτόχρονα δείχνει την αρνητική του προδιάθεση απέναντι στα ΜΜΕ, καταλογίζοντας ότι η ευρεία δημοσιότητα της υπόθεσης λειτούργησε ως ενθαρρυντικό στοιχείο των καταστροφικών προθέσεων του αντιεξουσιαστικού χώρου!
Ολα αυτά και άλλα πολλά περιλαμβάνονται σε αίτηση συντεταγμένη δια χειρός Αλ. Κούγια, που είχε υποβάλει ο κατηγορούμενος στην Εισαγγελία Εφετών πριν από λίγο καιρό, ζητώντας να μη γίνει η δίκη του στην Αθήνα, αλλά σε άλλο δικαστήριο, επικαλούμενος τον άμεσο κίνδυνο να διαταραχθεί η δημόσια τάξη και ασφάλεια.
Αυτή δηλαδή που πρώτος ο ίδιος διατάραξε πυροβολώντας και ξεσηκώνοντας την κοινή γνώμη για τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη...
Την αίτηση αυτή οι εισαγγελικές αρχές δεν την έλαβαν υπόψη τους γιατί όταν υποβλήθηκε, η Εισαγγελία Εφετών είχε ήδη προσδιορίσει να γίνει η δίκη εκτός Αθηνών, στη Χαλκίδα, στις 15 Δεκεμβρίου, οπότε ήταν άνευ αντικειμένου (αργότερα η δίκη μεταφέρθηκε στην Αμφισσα στις 20-1-2010, μετά από σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου).
Ωστόσο, το κείμενο της αίτησης εμφανίζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί δίνει μια πρόγευση της υπερασπιστικής γραμμής που θα ακολουθήσει στη δίκη, ενώ δεν λείπουν οι προκλητικές παρατηρήσεις και οι σχολιασμοί.
Προειδοποιητικές βολές
Στο άγνωστο μέχρι τώρα κείμενο, ο Β. Κορκονέας υποστηρίζει ότι μαζί με τον συνάδελφο του και συγκατηγορούμενο Β. Σαραλιώτη, ενώ εκτελούσαν στις 6-12-08 εποχούμενη περιπολία, δέχθηκαν σφοδρή επίθεση με βαριά αντικείμενα και βόμβες μολότοφ από 30 και πλέον άτομα του αντιεξουσιαστικού χώρου στα Εξάρχεια, κοντά στα πρώην γραφεία του ΠΑΣΟΚ και κατόπιν στη συμβολή των οδών Χ. Τρικούπη και Ναυαρίνου.
Στη διάρκεια της δεύτερης επίθεσης ομάδας αναρχικών -όπως ισχυρίζεται- και προκειμένου να προστατεύσει τη ζωή του και του συναδέλφου του, αφού η επιθετική πορεία των αναρχικών δεν αναχαιτίστηκε από χειροβομβίδα κρότου - λάμψης που έριξε προηγουμένως, πυροβόλησε δύο φορές στον αέρα.
Ομως, με μάλλον αντιφατικό τρόπο, περιγράφει ότι μια από τις προειδοποιητικές αυτές βολές ή λόγω εκπυρσοκρότησης του όπλου τη στιγμή που το τοποθετούσε στη θήκη του (!) μια σφαίρα προσέκρουσε σε ανένδοτο αντικείμενο στη δεξιά πλευρά της οδού Τζαβέλλα, άλλαξε πορεία και έπληξε τον 15χρονο Αλ. Γρηγορόπουλο που βρισκόταν μέσα στο μαινόμενο πλήθος.
Προσθέτει δε ότι με αφορμή το επίδικο περιστατικό που δεν προκλήθηκε από υπαιτιότητά του, αλλά στο πλαίσιο ενός τραγικού ατυχήματος, σημειώθηκαν πρωτόγνωρα για τη χώρα επεισόδια σε πολλές περιοχές από άτομα ανήκοντα στον χώρο των αντιεξουσιαστών, με αποτέλεσμα να προκληθούν τεράστιες καταστροφές στην περιουσία του ελληνικού λαού και πολλών ιδιωτών, αλλά και να δεχθούν επιθέσεις κατά της ζωής τους αστυνομικοί εν ώρα υπηρεσίας από τρομοκρατικές οργανώσεις που ιδρύθηκαν με αφορμή το επίδικο περιστατικό.
ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΙΣ ΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ
Αν γίνει η δίκη στην Αθήνα θα επαναληφθούν τα έκτροπα
Στην αίτηση αναφέρεται ότι η υπόθεση και τα αποτρόπαια γεγονότα που επακολούθησαν, έλαβαν ευρεία δημοσιότητα από τα ΜΜΕ, γεγονός που συνέδραμε στην επιδείνωση της κατάστασης και του τρόμου που βίωνε σύσσωμος ο ελληνικός λαός.
Παράλληλα αναφέρεται ότι ο Αλ. Κούγιας και συνεργάτες του δέχθηκαν απειλές για τη ζωή του τηλεφωνικά (ακούγονταν από το τηλέφωνο και εκφοβιστικοί πυροβολισμοί!) και με επιστολές (σ’ έναν φάκελο υπήρχαν σφαίρες!), ενώ έγινε επίθεση στο δικηγορικό γραφείο που καταστράφηκε και μέχρι σήμερα δεν έχει πινακίδες για λόγους ασφαλείας. Στην ίδια αίτηση υποστηριζόταν ότι στην Αθήνα δεν μπορεί να διασφαλιστεί η τήρηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας, αλλά ούτε η ασφάλεια των κατηγορουμένων και του δικηγόρου τους, καθώς και ότι η έναρξη της δίκης θα μονοπωλήσει το «ενδιαφέρον» των ΜΜΕ και θα οδηγήσει μοιραία στην επανάληψη των επεισοδίων.
Ακόμα αναφερόταν ως επιχείρημα για να μη γίνει η δίκη στην Αθήνα ότι θα ήταν ευχερέστερη η πρόσβαση αναρχικών στον χώρο των δικαστηρίων, ενώ θα ήταν ευχερέστερη και η αναμετάδοση της εξέλιξης της δίκης, κυρίως από τους τηλεοπτικούς σταθμούς.
Ετσι εκδηλώνεται, όμως, εμμέσως πλην σαφώς η επιθυμία να μην υπάρχει πλήρης δημοσιότητα της δίκης. Σημειώνεται ότι η μητέρα του Αλέξη Τζίνα Τσαλικιάν έχει ήδη προβάλει τον φόβο και τις αντιρρήσεις της ότι με τη μεταφορά της έδρας, όχι μόνο εμποδίζεται η ομαλή προσέλευση των μαρτύρων, αλλά και περιορίζεται κατά πολύ η αρχή της δημοσιότητας της δίκης.
Κατά τον Β. Κορκονέα και τον συνήγορό του, αν η δίκη γινόταν στην Αθήνα, είναι βέβαιο ότι θα ξεσπούσαν βίαια επεισόδια στον χώρο των δικαστηρίων και γενικότερος αναβρασμός με διαμαρτυρίες, συλλαλητήρια κ.λπ. Επίσης στην αίτηση αναφέρεται ότι η ευρεία δημοσιότητα είχε αρνητικό αντίκτυπο για τους κατηγορουμένους και την ελληνική κοινωνία (!), ενώ επισημαίνεται ότι σε δημιουργία επεισοδίων μπορεί να οδηγήσει και η εχθρότητα που δημιουργείται μεταξύ των κατηγορουμένων και της οικογένειας του θύματος και ότι η ένταση αυτή θα οξύνει τα πνεύματα και τις αντιδράσεις των αντιεξουσιαστών...
Τέλος ο Κορκονέας εκτιμά ότι τα βίαια γεγονότα που περασμένου Δεκεμβρίου απέβησαν καταστροφικά για τους Ελληνες και για τον ίδιο, προδικάζοντας τη δικονομική του μεταχείριση, ενώ προέβλεψε (σε περίπτωση που γινόταν η δίκη στην Αθήνα) έξαψη παθών και κίνδυνο σοβαρών επεισοδίων, των οποίων η αποσόβηση και καταστολή θα ήταν ιδιαίτερα δυσχερείς.
ΤΙ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ
Ενας μαθητής γράφει με αφορμή τον Αλέξη...
«1 Δεκεμβρίου 2009
Ξέκλεψα λίγο χρόνο από το βίαιο πρόγραμμα ενός εφήβου για να λάβω μέρος στον Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Βόλου.
Το ένστικτό μου, αλλά και όσα είδα πέρυσι τέτοιον καιρό δεν μου επέτρεψαν να μείνω σπίτι, αδιαφορώντας για τη συνέχιση της εξέγερσης του περασμένου χρόνου. Για μένα, όλες οι αιτίες που προκάλεσαν την κοινωνία να κατέβει στον δρόμο και να ξεσηκωθεί είναι ακόμα εδώ: κρίση, ανεργία, ανασφάλεια, φόβος, στοχοποίηση της νεολαίας.
Πίστεψα πως φέτος οι καταστάσεις είχαν ωριμάσει και το μαθητικό κίνημα θα δράσει συντονισμένα, προσπαθώντας να εδραιώσει ένα καλύτερο σύστημα παιδείας, τουλάχιστον. Ομως, αυτό που αντίκρισα ήταν μια διαμάχη γειτονικών ιδεολογιών μέσα σε μια αίθουσα εκδηλώσεων ενός λυκείου.
Αποφάσισα να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο γιατί πιστεύω πως η νέα γενιά πρέπει να ενώσει όλες εκείνες τις συνιστώσες οι οποίες ονειρεύονται ένα καλύτερο μέλλον.
Η άποψή μου είναι ότι οι μαθητές, η γενιά μου, θέλουν να αλλάξει ο κόσμος, αλλά φοβούνται να το σκεφτούν, να το πιστέψουν. Επιλέγουν τον εύκολο δρόμο του καφέ ή του Facebook. Καιρός, λοιπόν, φέτος τον Δεκέμβριο να μιλήσουμε σαν νέοι με τον εαυτό μας και να διαλέξουμε σε τι κοινωνία θέλουμε να ζήσουμε.
Αυτό προϋποθέτει όμως σωστή συνεννόηση ανάμεσα στους εκπροσώπους των μαθητών. Ενα συντονιστικό.
Εξω από κομματικά οφέλη, που θα διοργανώνει εκδηλώσεις μαζικές και με συμμετοχή όλων. Ετσι, αν η περσινή εξέγερση μάς έφερε ένα βήμα πιο κοντά στον άλλο εφικτό κόσμο, φέτος σαν μαθητές θα βγάλουμε και πάλι όλους εκείνους τους καταπιεσμένους πολίτες στον δρόμο κάνοντας ακόμα ένα βήμα μπρος.
Μέσα στο ίδιο το σχολείο οφείλουμε να κάνουμε το καλύτερο μνημόσυνο στον Αλέξανδρο, αλλάζοντας τον κόσμο, πετώντας στον τοίχο το τηλεκοντρόλ, πείθοντας τους γονείς μας και τους φίλους μας πως πρέπει να παλέψουμε όλοι μαζί για ένα καλύτερο αύριο, μακριά από φόβους και αναστολές.
Πιστεύοντας στο ακατόρθωτο.
Αλέξης Μεϊκόπουλος»
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ
ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΤΟΥ
Ο Αλέξης ζει μέσα από τις σελίδες του Διαδικτύου
Ζει μέσα από τις σελίδες του Διαδικτύου, μέσα από τις ομάδες και τις συζητήσεις που διεξάγονται στη μνήμη του. Εναν χρόνο μετά, ο Αλέξης Γρηγορόπουλος μοιάζει να είναι ακόμη εδώ. Φίλοι, συμμαθητές και άνθρωποι όλων των ηλικιών αναφέρονται στον 15χρονο δολοφονημένο μαθητή ως το παιδί που «ξύπνησε» μια ολόκληρη γενιά.
Η δολοφονία του στις 6 Δεκεμβρίου 2008 ήταν το έναυσμα για να ξεσπάσει η οργή της νέας γενιάς, αλλά και για να διαμορφωθεί ένα διαφορετικό κίνημα σκέψης με αφετηρία τα... «Δεκεμβριανά». Καταλήψεις δημόσιων κτιρίων, κινητοποιήσεις από τις σχολικές επιτροπές γυμνασίων και λυκείων της χώρας, αλλά και πρωτοβουλίες φοιτητικών οργανώσεων συνθέτουν τη μορφή αντίδρασης του νέου κοινωνικού προβληματισμού...
Οι πολιτικές ζυμώσεις που ξεκίνησαν με τα γεγονότα του περασμένου Δεκέμβρη αποτυπώνονται με τον πιο παραστατικό τρόπο στο Ιντερνετ. Στις διαδικτυακές παρέες που έχουν διαμορφωθεί εδώ και έναν χρόνο χτυπά ο σφυγμός της εποχής. Με πρωταγωνιστές τους φίλους και συμμαθητές του Αλέξη, η ανταλλαγή των απόψεων και των συναισθημάτων δεν έχουν σταματήσει καθόλου εδώ και έναν χρόνο. Πλάι πλάι και η πολιτικοποίηση μιας γενιάς που όλοι ήθελαν να λένε «απολιτίκ»...
«Αλέξη, είσαι στις καρδιές μας και ελπίζουμε να το νιώθεις! Βοηθήστε μας να μεγαλώσουμε τη διαδικτυακή φωνή μας για τον άδικο χαμό του Αλέξη μας!». Παρόλο που το Ιντερνετ είναι η «πατρίδα» της ανωνυμίας, τα μηνύματα για τον Αλέξη έχουν ονοματεπώνυμο. Τα γκρουπ και τα φόρουμ διαμαρτυρίας μετατράπηκαν σε δεξαμενή προβληματισμού για τους «επισκέπτες» τους. Ακόμη και την τελευταία εβδομάδα πριν από την πρώτη επέτειο, μια νέα ομάδα δημιουργήθηκε με όνομα «Ολοι σε μια σελίδα για τη μνήμη του Αλέξη Γρηγορόπουλου». Από την περασμένη μόλις Δευτέρα, διαδόθηκε από μέιλ σε μέιλ και ήδη τα μέλη του ξεπερνούν τα 100.000!
«Σύμβολο μιας γενιάς. Της δικιάς μας. Που ατενίζουμε το μέλλον με απορία και χωρίς όνειρα επειδή κάποιοι μεγάλοι το θέλησαν...»
Με αυτά τα λόγια υποδέχονται τους διαδικτυακούς φίλους του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, οι διαχειριστές ενός από τα 35 γκρουπ που έχουν δημιουργηθεί στο facebook στη μνήμη του. Ο αριθμός των υποστηρικτών ξεπερνά τις 130.000, ενώ τα σχόλια για την επέτειο της δολοφονίας αλλά και τη διενέργεια της δίκης μαρτυρούν τις άγριες διαθέσεις των διαδηλωτών.
Παρόλο που στο Ιντερνετ τα μηνύματα κινούνται σε κλίμα ειρηνικό, οι «υποσχέσεις» των εξοργισμένων νεαρών για εκδίκηση δίνουν και παίρνουν. «Δεν ξεχνάμε... ο Δεκέμβρης πλησιάζει...». «ΑΛΕΞΗ! Φέτος θα τους κάνουμε να πληρώσουν! Ολοι στους δρόμους 06.12.2009! Για έναν ήρωα, για έναν φίλο, έναν συμμαθητή και ένα αγγελούδι». «Ακόμα δεν είπαμε την τελευταία μας λέξη!»
Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που επιθυμούν να κινηθούν σε ένα πιο πολιτισμένο κλίμα με ειρηνικές διαδηλώσεις, χωρίς βιαιότητες και υλικές καταστροφές. «Να μην καούν τα πάντα όπως έκαναν πέρυσι, όπου έκαψαν καταστήματα και το δέντρο, καλό θα ήταν να έκλειναν τα σχολεία και να γινόταν μια ειρηνική πορεία. Αυτό θα τον τιμούσε», σημειώνει ένας ιντερνετικός φίλος του Αλέξη. «Να ενώσουμε τις φωνές μας, να κατεβούμε σε ειρηνικές διαδηλώσεις και να μη βεβηλώσουμε τη μνήμη του αδικοχαμένου Αλέξανδρου», σημειώνει άλλος.
Οι διαχειριστές και εκφραστές της ιδέας του μεγαλύτερου γκρουπ που έγινε ποτέ για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλου παραθέτουν μία σειρά αιτημάτων, με βασικότερο την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων. «Η δίκη να γίνει στην Αθήνα, στο μέρος που τον σκότωσαν. Απαιτούμε δικαιοσύνη έστω για μία φορά».
«Εναν χρόνο μετά την πιο αποτρόπαια, βίαια πράξη καταστολής των δημοκρατικών θεσμών και απόλυτης καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Μια καθαρή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ!», σημειώνεται στο προσκλητήριο μήνυμα του γκρουπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου