Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Βρε... σα να μοιάζουν οι δυο εικόνες...

Αφιερωμένο στους φίλους που έστειλαν mails, για την ανάρτηση, αμφισβητώντας τις καταστροφές των μνημείων του Ελληνικού Πολιτισμού και του Ελληνικού Πνεύματος από ορδές σκοταδιστών αγράμματων, που τους έσπρωχναν "φωτισμένοι" ιεράρχες να καταστρέψουν τα έργα του Σατανά...
Νομίζω ότι όποια αμφισβήτηση και να υπάρχει, η εικόνα πιο πάνω δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις.

(την αποκαλυπτική αγιογραφία την είδα στην
Κοπριά)


ΥΓ : τώρα που κοιτάζω την αγιογραφία καλύτερα, δεν σας θυμίζει το πλάνο με τους 40-50 Ιρακινούς, που για το χατήρι του CNN, κατέστρεφαν το άγαλμα του Σαντάμ;
Σα να έχουν πολλές ομοιότητες οι εικόνες... Ο ίδιος σκοταδισμός, η ίδια ανάγκη να φανούμε αρεστοί στη νέα εξουσία.
Και μπορεί το άγαλμα του Σαντάμ να μην συμβόλιζε τίποτε άλλο, παρά τη μονομανία ενός αιμοβόρου δικτάτορα, όμως τα έργα του ελληνισμού, συμβόλιζαν την κυριαρχία του πνεύματος, της ομορφιάς, της γνώσης.
Αυτό είναι που δεν μπόρεσαν να αντέξουν οι δυνάμεις, που για να επικρατήσουν γνώριζαν ότι η άγνοια είναι ο μεγαλύτερος σύμμαχός τους και γι' αυτό οι λυσσαλέοι βανδαλισμοί μνημείων και οι διωγμοί Ελλήνων, που δεν θέλησαν να απαρνηθούν τη θρησκεία των προγόνων τους...

ΚΕΝΤΡΙ

3 σχόλια:

NewNeuromancer είπε...

Προσοχή! Ο ναζισμός μπορεί να νικήθηκε στον πόλεμο, αλλά φαίνεται ότι νεοναζισμός σιγά – σιγά αναγεννάται ή για την ακρίβεια, προσπαθεί.

Δεν κρίνουμε την αναδημοσίευση. Στο πλαίσιο της δημοκρατίας (που πάνω από όλα είναι διάλογος στην αγορά) όλες οι άποψεις πρέπει να προβάλλονται, ειδικά αυτές που θίγουν σημαντικά ιστορικά (και θεολογικά ή οντολογικά αν προτιμάτε) ζητήματα.

Ως Έλληνες (σημ. η Ελληνικότητα για εμάς είναι πνευματική κατάσταση, ανθρώπου που αποσκοπεί στην «ζήτηση της αληθείας» σ’ όλους τους τομείς της γνώσης) να μας επιτραπεί το δικαίωμα να διαφωνήσουμε με εκείνους που προσπαθούν (διχαστικά) να προσδιορίσουν και να περιορίσουν την Ελληνικότητα (ή τον Ελληνισμό) ως θρησκεία και μάλιστα ψεύτικων ειδώλων (τι πλεονασμός!). Να μας επιτραπεί να είμαστε Σωκρατικοί, δηλαδή υπέρμαχοι – μαθητές του γνωστότερου αποδοκιμαστή των θεών της πόλης (ο Σωκράτης ως γνωστόν καταδικάσθηκε σε θάνατο με θρησκευτικές κατηγορίες).

Η αλήθεια είναι ότι στον αντίποδα των καταστροφών (που τόλμησαν Έλληνες που ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό ενάντια σε Έλληνες της παλαιάς φθίνουσας θρησκείας) οι Πατέρες της Χριστιανικής Εκκλησίας αναγνωρίζοντας την αξία της ελληνικής παιδείας, συνέβαλαν στη διάσωση των αρχαίων συγγραμμάτων (από τον 2ο κιόλας αιώνα).

Τα παραπάνω γράφτηκαν με όλη μας την αγάπη προς τους εκφραστές της διαφορετικής άποψης.

Κλείνουμε τούτο το σχόλιο με το σημείωμα του πατρός Γεωργίου Μεταλληνού (του παπά-Γιώργη) στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του με τίτλο «Ορθοδοξία και Ελληνικότητα».

«Κάθε δίλημμα, σήμερα, του τύπου "Ορθοδοξία ή Ελληνισμός" είναι όχι μόνο πλαστό, αλλά και εθνοκτόνο. Γιατί σημαίνει τάση επιστροφής στην ατέλειά μας, στην παλαιά αγωνιώδη αναζήτησή μας. Ενώ για τον Ελληνισμό, που διασώζει την αυτοσυνειδησία του, το ζητούμενο ευρέθη. Είναι η Ορθοδοξία. "Είδομεν το φως το αληθινόν… εύρομεν πίστιν αληθή"! "Εύρομεν την αλήθειαν"!»

Aπολίτιστος είπε...

Φίλε μου, εκτός από "Σωκρατικός" θα είμαι και Λακωνικός.

Στη διάρκεια της Ιστοριάς(ναι αυτής που μας προβάλουν λέω), στο όνομα των Θρησκειών έχουν
γίνει οι μεγαλύτερες σφαγές!

ΜΙΑ και μόνον ΜΙΑ είναι η ανώτερη δύναμη.
Ο καθένας μπορεί να την αποκαλεί όπως θέλει.
Απλά στο πέρας των χρόνων επικράτησε το "Θεός"
σε όλες τις θρησκείς, ως αποκαλούμενο όνομα.

Τέλος φίλε "ΝευροΜάντη", διάβασε για τον
"Δωδεκαθεϊσμό" και για τον "Χριστιανισμό"
να δεις ΠΟΣΑ κοινά έχουν!

Σε ευχαριστώ πολύ,
με ΟΥΓΚ-χαιρετισμούς,

Απολίτιστος

NewNeuromancer είπε...

Μακάρι να μπορούσα τέλεια να απαντούσα…

Ένα βασικό κοινό της «Αρχαίας Λατρείας» (δεν την ονομάζω «Δωδεκαθεϊσμό») και του Χριστιανισμού (ορατό σε διαβασμένους και αδιάβαστους) είναι ότι: η «Αρχαία Λατρεία» των Ελλήνων υπήρξε θρησκεία, ενώ ο Χριστιανισμός – δυστυχώς για εμάς που τον υπερασπιζόμαστε θεωρητικά – κατάντησε (τον καταντήσαμε) θρησκεία…

Με αυτό το δεδομένο: ως δεδομένα δέχομαι και τα κοινά τους.

Ωστόσο κρίνω σκόπιμο να αποσαφηνίσω πως όσα έγραψα, παραπάνω, τα έγραψα βασιζόμενος στην υποκειμενική υποψία πως η Ορθόδοξη Χριστιανική γνωσιολογία (η γνώση των όντων και του Όντος) ως κοινωνία και καθολικός τρόπος υπάρξεως (όχι ως θρησκεία) δύναται να οδηγήσει τον άνθρωπο στην απόλυτη, την μία Αλήθεια (τον σαρκωμένο Λόγο του Θεού(δόγμα)).

Και με αυτόν τον ακατάληπτο «δογματισμό» κλείνω τον κουραστικό – μεταφυσικό μου λόγο.

Τούτος ο διάλογος, να ξέρεις, δεν εκφράζει διαφωνία: αναζήτηση εκφράζει!

Καλό μας ταξίδι λοιπόν…

Εγώ σ’ ευχαριστώ!